De ITT-populatie bestond uit 1702 deelneemsters in de éénjaars-trastuzumabgropep, 1700 in de tweejaars-trastuzumabgroep, en 1697 in de observatiegroep. De tien-jaars DFS was 69% in de éénjaars-trastuzumabgroep, 69% in de tweejaars-trastuzumabgroep, en 63% in de observatiegroep, hoewel 52% van de patiënten uit de observatiegroep tijdens de follow-up toch trastuzumab kreeg. Gedurende mediaan 11,0 jaar follow-up (IQR 10,09-11,53 jaar) was in de éénjaars-trastuzumabgroep het risico van een DFS-gebeurtenis 24% lager dan in de observatiegroep (HR 0,76; 95%-bti 0,68-0,86); het risico van overlijden was in de éénjaars-trastuzumabgroep 26% lager dan in de observatiegroep (HR 0,74; 95%-bti 0,64-0,86). In de tweejaars-trastuzumabgroep waren de DFS-uitkomsten niet beter dan in de éénjaars-trastuzumabgroep (HR 1,02; 95%-bti 0,89-1,17). De cardiale toxiciteit was laag in alle groepen, met secundaire cardiale eindpunten in 7,3% van de patiënten in de tweejaars-trastuzumabgroep, 4,4% in de éénjaars-trastuzumabgroep, en 0,9% in de observatiegroep.
De onderzoekers concluderen dat één jaar adjuvant trastuzumab na chemotherapie resulteerde in significante verbetering van de lange-termijn ziektevrije overleving van patiënten met HER2-positief vroeg-stadium mammacarcinoom. Een tweede jaar trastuzumab leverde geen additioneel profijt.
1.Cameron D, Piccart-Gebhart MJ, Gelber RD et al. 11 years’ follow-up of trastuzumab after adjuvant chemotherapy in HER2-positive early breast cancer: final analysis of the HERceptin Adjuvant (HERA) trial. Lancet 2017; epub ahead of print