De onderzoekers identificeerden in de registraties over de periode begin 2000 tot eind 2016 patienten met diffuus sclerosend PTC (DSV, n=514), tall-cell PTC (TC; n=3339), insulair PTC (n=362), en slecht-gedifferentieerd PTC (PCTC; n=1331). Naast deze 5447 patiënten met agressief PTC includeerde de studie ook 35.812 WDPTC- en 2249 anaplastisch PTC-patiënten. Tijdens de studieperiode was er een substantiële toename van de incidentie van agressieve PTC-varianten (annual percentage change 9,1), hoger dan wat werd gezien voor WDPTC (APC 5,1) en anaplastisch PTC (APC 1,9). De overleving varieerde sterk voor de verschillende histologische subtypen. De tien-jaars overall survival was 85,4% voor WDPTC; 79,2% voor DSV; 71,9% voor TCV; 45,1% voor PDTC; 27,9% voor de insulaire variant; en 8,9% voor de anaplastische variant. De veschillen bleven grotendeels bestaan na correctie voor baseline-kenmerken en propensity-score matching.
De onderzoekers concluderen dat er tussen 2000 en 2016 in de Verenigde Staten een substantiële toename was van de incidentie van agressieve varianten van PTC. De lange-termijn OS-uitkomsten van de verschillende varianten lopen sterk uiteen.
1.Ho AS, Luu M, Barrios L et al. Incidence and mortality risk spectrum across aggressive variants of papillary thyroid carcinoma. JAMA Oncol 2020; epub ahead of print
Summary: A cohort study based on data from hospital-based and population-based US cancer registries (2000-2016) found an upsurge in aggressive PTC incidence at a rate beyond that seen in well –differentiated PTC or anaplastic thyroid carcinoma. Aggressive PTC subgroups exhibited heterogeneous clinical behavior and a wide range of mortality risk.
