Gelet op het toenemend aantal oudere of comorbide patiënten met AML of MDS is er behoefte aan verdere verbetering van conditioneringsregimes voor allogene stamceltransplantatie (alloHSCT). Een multinationale non-inferioriteits fase 3-studie heeft treosulfan-fludarabine vergeleken met reduced-intensity busulfan-fludarabine voor patiënten die niet geschikt werden geacht voor standaard-conditioneringsregimes. Prof. Dietrich Wilhelm Beelen (Universiteitsziekenhuis Essen, Duitsland) en collega’s publiceren de studie online in The Lancet Haematology.¹

De studie werd uitgevoerd in 31 centra in Duitsland, Frankrijk, Hongarije, Italië en Polen. De patiënten waren geïndiceerd voor alloHSCT voor AML in hematologische remissie (blast counts <5% in beenmerg) of MDS (< 20%). Ze waren achttien tot en met zeventig jaar oud, hadden een Karnofsky index 60% of hoger, en waren geen kandidaat voor standaard-conditionering vanwege leeftijd vijftig jaar of ouder, en/of een HSCT-specifieke comorbiditeitenindex 2 of hoger. Ze werden gerandomiseerd naar treosulfan-fludarabine (n=240) of reduced-intensity busulfan-fludarabine (n=221) conditionering, gevolgd door alloHSCT in alle patiënten behalve één in de busulfan-groep. Het primaire eindpunt was gebeurtenisvrije overleving twee jaar na de HSCT, met een non-inferioriteitsmarge HR 1,3.

De studie werd voortijdig gestopt toen bij een interimanalyse superioriteit van treosulfan-fludarabine werd vastgesteld. De mediane follow-up was 15,4 maanden in de treosulfangroep en 17,4 maanden in de busulfangroep. De twee-jaars EFS was 64,0% in de treosulfangroep versus 50,4$ in de busulfangroep (HR 0,65; p<0,0001 voor niet-inferioiriteit; p=0,0051 voor superioriteit). Er waren geen significante verschillen tussen beide groepen in het optreden van graad 3 of hoger adverse events, met uitzondering van minder gastroïntestinale klachten met treosulfan dan met busulfan (11% versus 16%).

De onderzoekers concluderen dat treosulfan-fludarabine als conditioneringsregime voor alloHSCT in oudere of comorbide patiënten met AML of MDS niet-inferieur was aan busulfan-fludarabine, en resulteerde in betere twee-jaars EFS.

1.Beelen DW, Trenschel R, Stelljes M et al. Treosulfan or busulfan plus fludarabine as conditioning treatment before allogeneic haematopoietic stem cell transplantation for older patients with acute myeloid leukaemia or myelodysplastic syndrome (MC-FludT.14/L): a randomised, non-inferiority, phase 3 trial. Lancet Haematol 2019; epub ahead of print

Summary: A non-inferiority phase 3 study at 31 centers in five countries compared treosulfan-fludarabine versus reduced-intensity busulfan-fludarabine as conditioning regime for allogeneic hematopoietic stem cell transplantation in AML or MDS patients considered not fit for standard myeloablative preparative regimens. The two-year EFS was 64.0% with treosulfan-fludarabine versus 50.4% with busulfan-fludarabine (HR 0.65; p<0.0001 for non-inferiority; p=0.0051 for superiority).