Er zijn aanwijzingen dat adjuvant denosumab de ziektevrije overleving van patiënten met HR-positief mammacarcinoom (BC) kan verbeteren. Het is niet bekend of toevoegen van denosumab aan neoadjuvant nab-paclitaxel resulteert in verbetering van het pCR-percentage, en het optimale neoadjuvante nab-paclitaxelregime is evenmin bekend. De fase 2b 2 x 2 gerandomiseerde GeparX-studie in Duitsland heeft twee neoadjuvante nab-paclitaxelregimes met of zonder denosumab voor primair BC geëvalueerd. Prof. Sibylle Loibl (German Breast Group, Neu-Isenburg) en collega’s publiceren de studie in JAMA Oncology.¹

GeparX, uitgevoerd in 38 centra, includeerde patiënten met primair BC, stadium cT2-cT4a-d of cT1c met klierpositieve of HR-negatieve ziekte of Ki-67 proliferatie-index hoger dan 20%, of HER2-positieve ziekte. De patiënten werden gerandomiseerd naar al of niet subcutaan denosumab 120 mg iedere vier weken voor zes cycli; en naar nab-paclitaxel 125 mg/m² iedere week gedurende twaalf weken of iedere drie weken op dag één en acht voor vier cycli (dus acht doses); alles gevolgd door vier cycli epirubicine-cyclofosfamide. TNBC-patiënten kregen carboplatine, en HER2-positieve patiënten kregen het trastuzumab-biosimilar ABP980 plus pertuzumab. Het primaire eindpunt was percentage patiënten met pathologisch complete respons.

De studie includeerde één mannelijke patiënt en 779 vrouwelijke patiënten, met mediane leeftijd 49,0 jaar (range 22-80). Het pCR-percentage was 41,0% (90%-bti 37-45) in de groepen met denosumab versus 42,8% (39-47) in de groepen zonder denosumab (p=0,58) ongeacht het BC-subtype. Wekelijks nab-paclitaxel resulteerde in significant (α=0,10) hoger pCR-percentage (44,9%; 90%-bti 41-49) dan driewekelijks dag één en acht nab-paclitaxel (39,0%; 35-43). De pCR-percentages voor de nab-paclitacel schema’s in subgroepen waren alleen significant verschillend voor TNBC (60,4% versus 50,0%; p=0,06). Graad 3 of 4 toxiciteiten waren niet verschillend tussen de groepen met en zonder denosumab. Graad 3 of 4 niet-hematologische toxiciteit waren meer frequent met wekelijks nab-paclitaxel dan met driewekelijks nab-paclitaxel (33,7% versus 24,1%; p=0,004).

De onderzoekers concluderen dat toevoegen van denosumab aan anthracycline/taxaan-gebaseerde neoadjuvante therapie niet resulteerde in hoger pCR-percentage, en dat wekelijks vergeleken met driewekelijks nab-paclitaxel resulteerde in hoger pCR-percentage maar ook hogere toxiciteit.

1.Blohmer J-U, Link T, Reinisch M et al. Effect of denosumab added to 2 different nab-paclitaxel regimens as neoadjuvant therapy in patients with primary breast cancer. The GeparX 2 x 2 randomized clinical trial. JAMA Oncol 2022.1059

Summary: The phase 2b, 2 x 2 randomized GeparX clinical trial at 38 centers in Germany found that addition of denosumab to anthracycline/taxane-based neoadjuvant chemotherapy did not improve pCR rates. Neoadjuvant nab-paclitaxel at a dosage of 125 mg/m² weekly significantly improved the pCR rate compared with the days 1 and 8 every three weeks schedule, overall and in TNBC, but generated higher toxicity.