De uitkomsten van anti-HER2 therapie voor metastatisch mammacarcinoom (MBC) zijn onderzocht in klinische studies, met een patiëntenpopulatie die wellicht niet representatief is voor de patiënten in de klinische praktijk. Een studie in Ontario (Canada) heeft uitkomsten van klinische studies vergeleken met real-world uitkomsten. Dr. Kelvin Chan (University of Toronto) en collega’s publiceren de studie online in Breast Cancer Research and Treatment.¹

De studie includeerde alle patiënten die tussen begin 2012 en eind 2017 in Ontario trastuzumab-pertuzumab (n=833) of TDM1 (n=397) kregen voor MBC. Uitkomsten van de studie waren incident hartfalen (HF) en overall survival (OS). De incidentie van HF was laag, zowel in het trastuzumab-pertuzumab cohort (1,8 gebeurtenissen per 100 persoonsjaren) als in het TDM1-cohort (0,02 gebeurtenissen per 100 persoonsjaren). De mediane OS was 39,2 maanden in het trastuzumab-pertuzumab cohort, vergeleken met 56,4 maanden in de CLEOPATRA-studie (HR 1,67; p<0,0001). De mediane OS was 15,4 maanden in het TDM1-cohort, vergeleken met 30,9 maanden in de EMILIA-studie (HR 2,80; p<0,0001).

De onderzoekers concluderen dat de incidentie van HF tijdens anti-HER2 therapie voor MBC in de klinische praktijk laag was, maar de de OS in de klinische praktijk substantieel slechter was dan in klinische studies.

1.Gong IY, Yan AT, Earle CC et al. Comparison of outcomes in a population-based cohort of metastatic breast cancer patients receiving anti-HER2 therapy with clinical trial outcomes. Breast Cancer Res Treat 2020; epub ahead of print

Summary: A study in Ontario found that the incidence of heart failure during trastuzumab-pertuzumab or TDM1 for metastatic breast cancer in the real world was low, but that overall survival in the real world was significantly worse than what was reported for clinical studies.