De multinationale AVAglio-studie onderzocht de werkzaamheid van frontline bevacizumab of placebo toegevoegd aan radiotherapie plus temozolomide voor glioblastoom. Na progressie werden de patiënten behandeld volgens de voorkeur van de individuele behandelaars. Prof. Olivier Chinot (Université Aix-Marseille) en collega’s hebben een post-hoc exploratieve analyse uitgevoerd van uitkomsten van AVAglio-patiënten die geen tweedelijns behandeling kregen. De analyse wordt vandaag online gepubliceerd in Neuro-Oncology.¹

Van de 921 AVAglio-patiënten kregen 225 (24,4% van de intent-to-treat populatie) geen tweedelijns behandeling. In deze groep resulteerde toevoeging van bevacizumab aan radiotherapie plus temozolomide in 3,6 maanden verlenging van de mediane progressievrije overleving (HR 0,62; p=0,0016) en 3,6 maanden verlenging van de overall survival (HR 0,67; p=0,012). Ook in multivariate analyse werd OS-profijt van toevoeging van bevacizumab gezien (HR 0,66). Toevoeging van bevacizumab resulteerde ook in verlenging van de PFS (met 5,2 maanden; HR 0,61; p<0,001) maar niet van de OS (p=0,1502) in de 696 patiënten die wel een tweedelijns behandeling kregen of die bij de finale data cut-off geen PFS-gebeurtenis hadden doorgemaakt.

De onderzoekers concluderen dat deze exploratieve analyse suggereert dat toevoeging van bevacizumab aan standaard glioblastoombehandeling PFS en OS verlengt in patiënten die geen tweedelijns behandeling krijgen.

1.Chinot O, Nishikawa R, Mason W et al. Upfront bevacizumab may extend survival for glioblastoma patients who do not receive second-line therapy: an exploratory analysis of AVAglio. Neuro-Oncology 2016; epub ahead of print