Cardiovasculaire morbiditeit is een bekende late toxiciteit van cisplatine-gebaseerde chemotherapie voor testiscarcinoom, maar er is weinig informatie beschikbaar over deze toxiciteit meer dan twintig jaar na de behandeling. Een studie in het UMC Groningen heeft vaatveroudering geïnventariseerd in zeer-lange overlevers van testiscarcinoom (TCS) meer dan twintig jaar na cisplatine-gebaseerde chemotherapie. Prof. Jourik Gietema en collega’s publiceren de studie vandaag in het British Journal of Cancer.¹

De studie includeerde 127 TCSs, onder wie 70 die cisplatine-gebaseerde chemotherapie hadden gekregen en 57 die orchidectomie hadden ondergaan, en 70 voor leeftijd gematchte gezonde controlepersonen. De mediane follow-up was 28 jaar (range 20-42). De met ultrasound bepaalde carotid-femoral pulse wave velocity (cf-PWV), een maat voor vaatstijfheid, was hoger in de TCSs dan in de controlepersonen: gemiddeld 8,05 (SD 1,23) versus 7,60 (SD 1,21; p=0,04). De cf-PWV was hoger in de chemotherapiegroep dan in de orchidectomiegroep: gemiddeld 8,39 (SD 1,22) versus 7,61 (SD 1,21; p<0,01). In de chemotherapiegroep nam de cf-PWV als functie van leeftijd sneller toe dan in de controlegroep (p=0,03).


De onderzoekers concluderen dat zeer lange-termijn TCSs die cisplatine-gebaseerde chemotherapie hadden gekregen verhoogde vaatschade hadden die compatibel was met versnelde vaatveroudering.

1.Stelwagen J, Lubberts S, Steggink LC et al. Vascular aging in long-term survivors of testicular cancer more than 20 years after treatment with cisplatin-based chemotherapy. Br J Cancer 2020; epub ahead of print

Summary: A study in The Netherlands found increased vascular damage in very long-term survivors more than 20 years after cisplatin-based chemotherapy for testicular cancer.