Cardiovasculaire
morbiditeit is een bekende late toxiciteit van cisplatine-gebaseerde
chemotherapie voor testiscarcinoom, maar er is weinig informatie beschikbaar
over deze toxiciteit meer dan twintig jaar na de behandeling. Een studie in het
UMC Groningen heeft vaatveroudering geïnventariseerd in zeer-lange overlevers
van testiscarcinoom (TCS) meer dan twintig jaar na cisplatine-gebaseerde
chemotherapie. Prof. Jourik Gietema en collega’s publiceren de studie vandaag in het British Journal of
Cancer.1
De studie
includeerde 127 TCSs, onder wie 70 die cisplatine-gebaseerde chemotherapie
hadden gekregen en 57 die orchidectomie hadden ondergaan, en 70 voor leeftijd
gematchte gezonde controlepersonen. De mediane follow-up was 28 jaar (range
20-42). De met ultrasound bepaalde carotid-femoral
pulse wave velocity (cf-PWV), een maat voor vaatstijfheid, was hoger in de
TCSs dan in de controlepersonen: gemiddeld 8,05 (SD 1,23) versus 7,60 (SD 1,21;
p=0,04). De cf-PWV was hoger in de chemotherapiegroep dan in de
orchidectomiegroep: gemiddeld 8,39 (SD 1,22) versus 7,61 (SD 1,21; p<0,01).
In de chemotherapiegroep nam de cf-PWV als functie van leeftijd sneller toe dan
in de controlegroep (p=0,03).
De
onderzoekers concluderen dat zeer lange-termijn TCSs die cisplatine-gebaseerde
chemotherapie hadden gekregen verhoogde vaatschade hadden die compatibel was
met versnelde vaatveroudering.
1.Stelwagen
J, Lubberts S, Steggink LC et al. Vascular aging in long-term survivors of testicular cancer more than 20
years after treatment with cisplatin-based chemotherapy. Br J Cancer 2020; epub
ahead of print
Summary: A study in The Netherlands found increased vascular damage in very long-term
survivors more than 20 years after cisplatin-based chemotherapy for testicular
cancer.
Commentaren
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)