Geringe spiermassa, muscle attenuation (MA, een maat voor spierkwaliteit), en lichaamsvetgehalte behoren tot de parameters van de lichaamssamenstelling die prognostische factoren zijn in patiënten met maligniteiten. Dr. Mark-David Levin (Albert Schweitzer Ziekenhuis, Dordrecht) en collega’s hebben een studie uitgevoerd van veranderingen in lichaamssamenstelling en MA tijdens taxaan- en anthracycline-gebaseerde chemotherapie voor metastatisch mammacarcinoom, en van de relatie van deze veranderingen met de overleving. Ze publiceren de studie online in Breast Cancer Research and Treatment.¹



De studie gebruikte de lumbar skeletal muscle index (LSMI) als marker van spiermassa. De onderzoekers bepaalden voor aanvang en na eerstelijns behandeling met paclitaxel (n=73) of FAC (n=25) met CT-imaging de LSMI, MA, subcutaan vetweefsel (SAT), visceraal vetweefsel (VAT), en intramusculair vetweefsel (IMAT). Tijdens paclitaxelbehandeling nam MA significant af (-0,9 Hounsfield units; p=0,03), terwijl LSMI (p=0,40), SAT (p=0,75), VAT (p=0,84), en IMAT (p=0,10) niet significant veranderden. Tijdens FAC-behandeling werden geen significante veranderingen van lichaamssamenstellings-parameters gezien. Eerdere (neo)adjuvante chemotherapie droeg bij aan grotere afname van MA tijdens de behandeling. De veranderingen in lichaamssamenstelling waren niet geassocieerd met overall survival.

De onderzoekers concluderen dat de spierkwaliteit tijdens paclitaxelbehandeling afnam, terwijl de spiermassa stabiel bleef. De veranderingen in lichaamssamenstelling waren niet geassocieerd met OS in afwezigheid van progressieve ziekte..

1.Rier HN, Jager A, Sleijfer S et al. Changes in body composition and muscle attenuation during taxane-based chemotherapy in patients with metastatic breast cancer. Breast Cancer Res Treat 2017; epub ahead of print