In de afgelopen tien jaar zijn veranderingen doorgevoerd in de organisatie van de zorg voor patiënten met ovariumcarcinoom in Nederland, waaronder centralisatie van de behandeling en toename van neoadjuvante chemotherapie. Prof. Hans Nijman (UMC Groningen) en collega’s hebben een studie uitgevoerd van de impact van deze veranderingen op de chirurgische uitkomsten van de behandeling en op de overleving. De studie is online gepubliceerd in Gynecologic Oncology.¹

De studie is gebaseerd op NKR-gegevens van patiënten met een diagnose FIGO-stadium IIB-IV ovariumcarcinoom tussen 2004 en 2014 (n=7987). Het gemiddelde aantal patiënten per ziekenhuis nam over de studieperiode toe van 8 tot 28 per jaar. Optimale cytoreductie (tumorresidu 1 cm of minder) nam toe van 55% in 2004 tot 87% in 2013. Complete cytoreductie (geregistreerd sinds 2010) nam toe van 42% in 2010 tot 52% in 2013. Optimale of complete cytoreductie werd bereikt in 85% van de patiënten in ziekenhuizen met twintig of meer ingrepen per jaar, 80% van de patiënten in ziekenhuizen met tien tot twintig ingrepen per jaar, en 71% (p<0,001) van de patiënten in ziekenhuizen met minder dan tien ingrepen per jaar. Binnen de groep patiënten met gevorderd stadium ziekte die geopereerd werden nam het percentage met neoadjuvante chemotherapie en interval debulking toe van 28% in 2004 tot 71% in 2013. Tussen 2004 en 2013 nam het risico van overlijden van de patiënten af met drie procent per jaar (HR 0,97; p<0,001).

De onderzoekers concluderen dat veranderingen in de zorg voor ovariumcarcinoompatiënten in Nederland hebben geleid tot verbeteringen in de chirurgische uitkomsten en overleving.

1.Eggink FA, Mom CH, Kruitwagen RF et al. Improved outcomes due to changes in organization of care for patients with ovarian cancer in the Netherlands. Gynecol Oncol 2016; epub ahead of print