Er is geen duidelijkheid over de optimale eerstelijns therapie voor Waldenström macroglobulinemie (WM). Een studie van de Mayo Clinic (Rochester MN) heeft drie veel-gebruikte fixed-duration eerstelijns behandelingen voor WM vergeleken: rituximab-bendamustine (R-Benda), dexamethason-rituximab-cyclofosfamide (DRC), en bortezomib-dexamethason-rituximab (BDR). Dr. Prashant Kapoor en collega’s publiceren de studie in het American Journal of Hematology.¹

Tussen begin 2000 en eind 2019 kregen in de Mayo Clinic 83 patiënten R-Benda, 92 DRC, en 45 BDR. De mediane follow-up was 4,5 jaar. De ORR was significant (p=0,003) hoger met R-Benda (98%) dan met DRC (78%) of BDR (84%). De progressievrije overleving was significant (p=0,0003) langer met R-Benda (mediaan 5,2 jaar) dan met DRC (4,3 jaar) of BDR (1,8 jaar). De tijd-tot-volgende-behandeling was eveneens significant (p-0,0002) langer met R-Benda (mediaan niet bereikt) dan met DRC (4,4 jaar) of BDR (2,6 jaar). Er waren voor deze eindpunten geen significante verschillen tussen DRC en BDR. De overall survival was niet significant verschillend tussen de drie groepen (p=0,77). De MYD88-L265P mutatiestatus was niet van invloed op de relatieve werkzaamheid van de drie combinaties.

De onderzoekers concluderen dat de ORR, PFS, en TTNT met R-Benda beter waren dan met DRC of BDR voor niet-eerder behandeld WM.

1.Abeykoon JP, Zanwar S, Ansell SM et al. Assesment of fixed-duration therapies for treatment-naïve Waldenström macroglobulinemia. Am J Hematol 2021; epub ahead of print

Summary: A study at the Mayo Clinic (Rochester, MN) compared three fixed duration therapies for treatment-naïve Waldenström macroglobulinemia: rituximab-bendamustine (R-Benda), dexamethasone-rituximab-cyclophosphamide (DRC), and bortezomib-dexamethasone-rituximab (BDR). R-Benda was superior in terms of ORR, PFS, and TTNT, but not OS.