
De analyse is gebaseerd op gegevens van patiënten met stadium IV SCC van de orofarynx en de hypofarynx die deelnamen aan een fase 3-studie (ARO-0401) van twee cCRTX-regimes, en van wie gearchiveerd tumorweefsel beschikbaar was. De prognostische waarde van het klassieke risicomodel kon worden bevestigd in het totale cohort (n=175) en in de patiëntensubgroep voor wie met NGS mutatieprofielen konden worden vastgesteld in 45 genen die frequent veranderd zijn in HNSCC (n=97). Mutaties in genen van de PI3K-, RTK,- en p53-signaalroutes waren significant verrijkt in de laag- (n=7), intermediair- (n=20), en hoog- (n=70) risicogroepen. Mutaties in TP53 identificeerden een subgroep van hoog-risicopatiënten met slechte uitkomst na cCRTX. Mutaties in de PI3K- en RTK-signaalroutes hadden geen prognostische relevantie in de laag- respectievelijk intermediair-risicogroep. Gemuteerd NOTCH1 en twee KDR-kiemlijnvarianten (rs2305948, rs 1870377) waren geassocieerd met verbeterde uitkomsten in alle risicogroepen. In multivariate analyse bleven deze genetische markers (TP53, NOTCH1, KDR) onafhankelijke prognosticatoren voor OS.
De onderzoekers concluderen dat NGS de mogelijkheid biedt tot nadere risicostratificatie van HNSCC.
1.Tinhofer I, Stenzinger A, Eder T et al. Targeted next-generation sequencing identifies molecular subgroups in squamous cell carcinoma of the head and neck with distinct outcome after concurrent chemoradiation. Ann Oncol 2016; epub ahead of print