De fase 3-studie GOG 240 heeft laten zien dat toevoeging van bevacizumab aan chemotherapie (topotecan plus paclitaxcel) voor gevorderd cervixcarcinoom resulteerde in significante verlenging van de overall survival en de progressievrije overleving. De OS en PFS waren 17 maanden respectievelijk 8,5 maanden met bevacizumab plus chemotherapie versus 13,3 maanden respectievelijk 5,9 maanden met alleen chemotherapie. De response rate was 48% met bevacizumab plus chemotherapie versus 36% met alleen chemotherapie. Toevoeging van bevacizumab resulteerde niet in significante verslechtering van de kwaliteit van leven. Prof. Krishnansu Tevari (University of California in Orange) en collega’s hebben een secundaire analyse van GOG 240 uitgevoerd om factoren te identificeren die voorspellen welke patiënten profiteren van toevoeging van bevacizumab. De uitkomsten van de studie worden vandaag gepubliceerd in Clinical Cancer Research.¹


De onderzoekers hebben in het cohort van GOG 240 prospectief de Moore-criteria gevalideerd. Prof. David Moore (tevens een van de auteurs van de nu gepubliceerde analyse) heeft de criteria in 2010 gepubliceerd op basis van uitkomsten van drie eerdere GOG-studies. De vijf criteria zijn: performance status hoger dan 0, pelvische betrokkenheid, zwarte huidskleur, ziektevrij interval korter dan een jaar, en eerder blootgestaan hebben aan platina-bevattende chemotherapie. Tevari en collega’s hebben de deelneemsters van GOG 240 onderverdeeld in drie risico-categorieën: laag risico voor 0 of 1 Moore-criterium, intermediair risico voor 2 of 3 Moore-criteria, en hoog risico voor 4 of 5 Moore-criteria.

Van de 452 deelneemsters aan GOG 240 vielen er 84 in de laag-risicocategorie (19%), 303 patiënten in de intermediair-risicocategorie (67%), en 65 in de hoog-risicocategorie (14%). Voor de gehele populatie waren de OS, PFS, en RR inderdaad invers geassocieerd met de risicocategorieën. De mediane OS was 21,8 maanden voor laag-risico; 14,7 maanden voor intermediair-risico; en 8,2 maanden voor hoog-risico. De mediane PFS in de drie categorieën was 9,2 maanden; 6,9 maanden; en 4,7 maanden. De RR was 57,1%; 43,2%; en 18,5% (alle verschillen statistisch significant).

Toevoeging van bevacizumab aan chemotherapie leidde niet tot verbetering van de OS in de laag-risicocategorie (mediaan 21,8 maanden versus 22,9 maanden; p=0,9087)). In de intermediair-risicocategorie leidde toevoeging van bevacizumab aan chemotherapie wel tot overlevingswinst (mediaan 17,9 maanden versus 12,1 maanden; p=0,0094). Ook in de hoog-risicocategorie leidde toevoeging van bevacizumab tot verlenging van de OS (mediaan 12,1 maanden versus 6,3 maanden; p=0,0196).

De onderzoekers concluderen dat de studie de Moore-criteria gevalideerd heeft, en dat patiënten met gevorderd cervixcarcinoom in de laag-risico categorie geen profijt hebben van toevoegen van bevacizumab aan chemotherapie.

1.Tevari KS, Sill MW, Monk BJ et al. Prospective validation of pooled prognostic factors in women with advanced cervical cancer treated with chemotherapy with/without bevacizumab: NRG Oncology/GOG study. Clin Cancer Res 2015; epub ahead of print