Bevacizumab-behandeling is geassocieerd met verlenging van de mediane progressievrije overleving van patiënten met recidiverend glioblastoom, maar niet alle patiënten hebben profijt van de behandeling. Een vroege indicator van werkzaamheid of futiliteit kan wellicht vroege discontinuering mogelijk maken in patiënten die geen respons vertonen. De fase 2-studie CABARET heeft prospectief de rol onderzocht van vroege MRI (eMRI; na vier weken behandeling) als voorspeller van de respons en de overleving. Dr. Kathryn Field (Royal Melbourne Hospital) en collega’s publiceren de studie online in Cancer.¹

CABARET vergeleek bevacizumab met bevacizumab plus carboplatine in 122 patiënten met recidiverend glioblastoom. Voor 119 patiënten waren eMRI-scans beschikbaar, en voor 111 patiënten MRI-scans na acht weken behandeling. In zesendertig patiënten (30%) werd vroege radiologische respons gezien, en in zeventien patiënten (14%) progressieve ziekte. Er was een matige concordantie (κ=0,56) tussen eMRI en acht-weken MRI; met voor 79 patiënten (71%) overeenkomende resultaten. Progressievrije overleving en overall survival werden voorspeld door de eMRI-uitslag. De mediane OS na eMRI was 8,6 maanden voor patiënten met EMR-respons (rode curve), 6,6 maanden voor patiënten met stabiele ziekte op eMRI (groene curve), en 3,7 maanden voor patiënten met progressieve ziekte op eMRI (zwarte curve). Progressie op eMRI was een sterke voorspeller van mortaliteit, onafhankelijk van andere baseline voorspellers.

De onderzoekers concluderen dat in deze studie vroege progressie op MRI een robuuste marker was voor slechte prognose in patiënten die bevacizumab kregen voor recidiverend glioblastoom.

1. Field KM, Phal PM, Fitt G et al. The role of early magnetic resonance imaging in predicting survival on bevacizumab for recurrent glioblastoma: Results from a prospective clinical trial (CABARET). Cancer 2017; epub ahead of print