Introductie van adjuvant trastuzumab heeft geresulteerd in significante verbetering van de uitkomsten van patiënten met HER2-positief vroeg-stadium mammacarcinoom (EBC). Adjuvant trastuzumab wordt gewoonlijk gedurende twaalf maanden gegeven, met als enige reden dat deze duur van behandeling in de eerste registratiestudies van trastuzumab gebruikt werd. Een kortere duur van behandeling zou kunnen resulteren in vermindering van toxiciteit en kosten. De non-inferioriteits fase 3-studie PERSOPHONE heeft werkzaamheid en toxiciteit van trastuzumab gedurende zes versus twaalf maanden onderzocht. Prof. Helena Earl (University of Cambridge UK) presenteerde de studie op de ASCO Annual Meeting in Chicago.¹

De studie includeerde 4089 HER2-positief EBC-patiënten van 152 centra in het Verenigd Koninkrijk. De patiënten kregen chemotherapie op basis van anthracycline, taxaan, of beide, en ze werden 1:1 gerandomiseerd naar zes of twaalf maanden trastuzumab. Non-inferioriteit werd gedefinieerd als ziektevrije overleving in de zes-maands arm niet slechter dan drie procent lager dan in de twaalf-maands arm. Na mediaan 4,9 jaar follow-up waren in de zes-maands arm 89,4 % van de deelneemsters progressievrij versus 89,9% in de twaalf-maands arm; duidend op non-inferioriteit van de zes-maands arm. Vroege discontinuering vanwege cardiotoxiciteit vond plaats in 4% van de vrouwen in de zes-maands arm versus 8% van de vrouwen in de twaalf-maands arm.

De onderzoekers concluderen dat zes vergeleken met twaalf maanden adjuvant trastuzumab voor HER2-positief EBC resulteert in niet-inferieure werkzaamheid en minder cardiotoxiciteit.

1.Earl HM et al. ASCO 2018, abstr. 506