Er zijn
enige aanwijzingen voor een associatie tussen maligniteiten van hoofd en hals
(HNC) en het risico van mental health
disorders (MHDs). Medisch student Ji Hyae Lee (Pennsylvania State
University, Hershey) en coauteurs hebben deze aanwijzingen geëvalueerd in een
grootschalige studie. Ze
publiceren de studie online in JAMA Otolaryngology – Head & Neck
Surgery.1De retrospectieve cohortstudie is gebaseerd op gegevens in de MarketScan database van begin 2005 tot en met eind 2014. In de database identificeerden de onderzoekers 52.461 patiënten met een HNC-diagnose, met gegevens in de database vanaf tenminste een jaar voor de diagnose. De gemiddelde leeftijd van de patiënten was 51,31 jaar (SD 9,79). De meeste patiënten (58,5%) waren mannen, en waren in de leeftijd van 55 tot 65 jaar (46,6%). Het meest-prevalente type HNC was mondholtemaligniteit (40,4%), gevolgd door maligniteiten van orofarynx (19,2%) en larynx (15,5%). De prevalentie van MHDs in het cohort voorafgaand aan de HNC-diagnose was 20,6%; niet sterk verschillend van het USA-nationale gemiddelde (17,9% volgens de National Survey on Drug Use and Health). In de periode van negentig dagen tot een jaar na de diagnose nam de MHD-prevalentie toe tot 29,9%. De toename was het grootst onder vrouwen (gecorrigeerd OR 1,58; 95%-bti 1,49-1,67), patiënten met geschiedenis van tabaksgebruik (aOR 1,42; 95%-bti 1,34-1,50), en patiënten met geschiedenis van alcoholgebruik (aOR 1,56; 95%-bti 1,38-1,76).
De onderzoekers concluderen dat patiënten na een HNC-diagnose een verhoogd MHD-risico hadden.
1.Lee JH, Ba D, Liu G et al. Association of head and neck cancer with mental health disorders in a large insurance claims database. JAMA Otolaryngol Head Neck Surg 2019; epub ahead of print
Summary: An analysis of the MarketScan database found that the baseline prevalence of mental health disorders before a HNC diagnosis (20.6%) was close to the national average (17.9%). After the HNC diagnosis the MHD prevalence increased to 29.9%. Women and patients with a history of tobacco and alcohol use were most susceptible to being diagnosed with a MHD.
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)
Het is
denkbaar dat antibioticatherapie (ABT) middels modulatie van de darmmicrobiota
van invloed is op de werkzaamheid van immuuncheckpointremmers (ICIs) voor
maligniteiten. Een studie in de dagelijkse klinische praktijk van twee
ziekenhuizen in Londen (VK) heeft deze hypothese getoetst. Dr. David James
Pinato (Imperial College London) presenteert de 
Nivolumab 1
mg/kg plus ipilimumab 3 mg/kg (NIVO1+IPI3) is in verscheidene landen
goedgekeurd voor eerstelijns behandeling van gevorderd melanoom. De
multinationale fase 3b/4-studie CheckMate 511 vergeleek dit doseringsschema met
NIVO3+IPI1 voor het primaire eindpunt veiligheid. Prof. Celeste Lebbé
(Université Paris Diderot) en collega’s publiceren de 
Mutatielast
van de tumor (TMB) is geassocieerd met respons van niet-kleincellig longcarcinoom
op immuuntherapie. Een multicenterstudie in China heeft onderzocht of de TMB in
circulerend tumor DNA (bTMB) eveneens voorspellend is voor deze respons. Prof.
Jie Wang (Peking Union Medical College, Beijing) en collega’s publiceren de 
Cabozantinib
is goedgekeurd voor de behandeling van metastatisch niercelcarcinoom (mRCC) op
basis van studies van herdercellig RCC. Er zijn geen prospectieve studies
uitgevoerd van werkzaamheid en veiligheid van cabozantinib voor niet-heldercellig (ncc)RCC. Dr. Lauren
Harshman
(Dana-Farber Cancer Institute, Boston MA) en collega’s hebben een
retrospectieve studie uitgevoerd van ervaringen met cabozantinib voor gevorderd
nccRCC in de klinische praktijk. Ze publiceren de 
Nivolumab
als tweedelijns behandeling voor gevorderd NSCLC is goedgekeurd in dosering 240
mg iedere twee weken in de Europese Unie en Japan, en in dosering 240 mg iedere
twee weken en 480 mg iedere vier weken in de Verenigde Staten en Canada. Het
Q4W-schema is meer conveniënt dan het Q2W-schema. De fase 3b-4 studie CheckMate
384 heeft beide schema’s vergeleken voor de eindpunten werkzaamheid en
veiligheid. Dr. Edward Garon (University of California, Los Angeles)
presenteert een 
Ongeveer
dertig procent van alle patiënten met longcarcinoom heeft squameus NSCLC, met
een slechte prognose in het gevorderd stadium. Dr. Aung Tung (Brooklyn Hospital
Center, New York) en collega’s hebben een systematisch overzicht van de
literatuur en meta-analyse uitgevoerd van de de waarde van toevoegen van
immuuncheckpointremmers (ICIs) aan eerstelijns chemotherapie voor gevorderd
sqNSCLC. Vandaag begint in San
Francisco het ASCO-SITC Clinical
Immuno-Oncology Symposium. Tun zal daar de 
Patiënten
met lokaal-gevorderd prostaatcarcinoom (LAPC) hebben een verhoogd risico van
recidief na behandeling. Een gerandomiseerde fase 2-studie in vier centra in de
Verenigde Staten heeft de waarde onderzocht van intense androgeendeprivatie
voorafgaand aan radicale prostatectomie voor LAPC. Dr. Rana McKay (University of California, San
Diego) en collega’s publiceren de 
