Pamiparib is
een nieuw small molecule PARP-remmer,
met veelbelovende werkzaamheid in preklinische modellen van mammacarcinoom. Een
multicenter fase 2-studie in China heeft de werkzaamheid van pamiparib voor
lokaal-gevorderd of metastatisch HER2-negatief mammacarcinoom in patiënten met
kiemlijn BRCA-mutaties
geïnventariseerd. Prof. Binghe Xu (Chinese Academie van Medische Wetenschappen
en Peking Union Medical College, Beijing) en collega’s publiceren de studie in Breast Cancer Research and
Treatment.1De studie includeerde 88 patiënten (62 met TNBC en 26 met HR+/HER2-) die ten hoogste twee eerdere lijnen behandeling hadden gekregen. De mediane leeftijd was 45,5 jaar (range 27-67). De patiënten kregen oraal pamiparib 60 mg tweemaal daags in vier-weekse continue cycli. Deze figuur toont de objective response rate. In het TNBC-cohort was de ORR 38,2% (95%-bti 25,4-52,3) met mediane duur van respons 7,0 maanden. In het HR+/HER2- cohort was de ORR 61,9% (95%-bti 38,4-81,9) met mediane duur van respons 7,5 maanden. Deze figuur toont de progressievrije overleving en overall survival in de twee cohorten. Treatment-emergent adverse events resulteerden in doseringsreductie in 64,8% van de patiënten en discontinuering in 2,3% van de patiënten.
De onderzoekers concluderen dat pamiparib bemoedigende werkzaamheid en acceptabele veiligheid had in patiënten met lokaal-gevorderd of metastatisch HER2-negatief mammacarcinoom en een kiemlijn BRCA-mutatie.
1.Xu B, Sun T, Shi Y et al. Pamiparib in patients with locally advanced or metastatic HER2-negative breast cancer with germline BRCA mutations: a phase II study. Breast Cancer Res Treat 2022; epub ahead of print
Summary: A multicenter phase 2 study in China found encouraging efficacy and acceptable safety of the novel PARP inhibitor pamiparib in patients with locally advanced or metastatic HER2-negative breast cancer and a BRCA mutation.
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)
Het is
denkbaar dat de oncologische uitkomsten van curatief bedoelde chirurgie voor
urotheelcarcinoom van de blaas beïnvloed worden door het patiëntenvolume van
het centrum waarin de ingreep plaatsvindt. Een analyse van de National Cancer
Database heeft de associatie tussen facility
surgical caseload volume (FASC) en overall
survival (OS) na chirurgie voor gelokaliseerd blaascarcinoom
geïnventariseerd. Dr. Sarmad
Sadeghi (University of Southern California, Los Angeles) en collega’s
publiceren de 
Chronische
graft-versus-host disease (cGVHD) is de belangrijkste reden voor late
morbiditeit na allogene hematopoïetische celtransplantatie (alloHCT). In
preklinische studies zijn aanwijzingen gezien voor verbetering van cGVHD door
eliminatie van CSF-1R afhankelijke macrofagen. Axatilimab is een gehumaniseerd
monoklonaal antlichaam dat CSF-1R signalering remt en ontwikkeling van de
macrofagen tegengaat. Een multicenter fase 1-2 studie in de Verenigde Staten
heeft veiligheid en werkzaamheid van axatilimab in patiënten met cGVHD
geïnventariseerd. Dr. Carrie Kitko (Vanderbilt University Medical Center,
Nashville TN) en collega’s publiceren de 
Trifluridine-tipiracil
plus bevacizumab heeft in fase 2-studies activiteit laten zien voor niet-resectabel
metastatisch colorectaalcarcinoom (mCRC). De multinationale (25 landen) fase
3-studie SOLSTICE heeft dit regime als eerstelijns behandeling vergeleken met capecitabine-bevacizumab
voor niet-resectabel mCRC in patiënten die niet in aanmerking kwamen voor
intensieve therapie. Prof. Thierry André (Sorbonne Universiteit, Parijs) en
collega’s publiceren de 
Incidentie
en mortaliteit van levercelcarcinoom zijn hoog in Oost-Azië, met ruwweg de
helft van alle gevallen wereldwijd. De multicenter fase 3-studie KEYNOTE-394
evalueerde pembrolizumab voor gevorderd levercelcarcinoom (aHCC) als
tweedelijns behandeling na falen van sorafenib of oxaliplatine-gebaseerde
chemotherapie in patiënten in China, Hong Kong, Maleisië, Taiwan, en
Zuid-Korea. Dr. Shukui Qin (Universiteit van Chinese Geneeskunde, Nanjing) en
collega’s publiceren de 
Patiënten
met hoger-risico chronische myelomonocytische leukemie (CMML) hebben slechts
beperkte behandelopties buiten hydroxyurea en hypomethylerende middelen (HMAs).
Regimes op basis van cladribine (CLAD), lage-dosering cytarabine (LDAC), en een
HMA zijn werkzame lage-intensiteits behandelingen voor acute myeloïde leukemie (AML).
Een retrospectieve studie van MD Anderson Cancer Center (MDACC, Houston TX)
heeft de werkzaamheid van CLAD/LDAC/HMA geïnventariseerd in patiënten met CMML
of uit CMML voortgekomen secundaire AML (sAML). Dr. Guillermo Montalban-Bravo
en collega’s publiceren de 
De
HER2CLIMB-studie randomiseerde patiënten met zwaar-voorbehandeld HER2-positief
metastatisch mammacarcinoom (MBC) naar tucatinib of placebo, beide toegevoegd
aan trastuzumab plus capecitabine. In 2020 is 
Oudere
vrouwen met hoog-risico vroeg-stadium mammacarcinoom (EBC) hebben baat bij
adjuvante chemotherapie, maar de behandeling wordt frequent gecompliceerd door
toxische bijwerkingen die kunnen resulteren in onderbreking van de behandeling
en doseringsreductie. In deze gevallen is het streven naar de aanbevolen relative dose intensity (RDI) van
tenminste 85% een uitdaging. Een secundaire analyse van de multicenter HOPE
studie in de Verenigde Staten heeft risicofactoren voor lage-RDI adjuvante
chemotherapie onder oudere vrouwen met EBC geïnventariseerd. Dr. Mina Sedrak
(City of Hope, Duarte CA) en collega’s publiceren de 
