Oncologisch onderzoek.nl

Er is geen duidelijkheid over de associaties tussen arbeidsstatus en –prestaties en de kwaliteit van leven onder jongvolwassen overlevers van een maligniteit (leeftijd bij diagnose 18 tot 40 jaar). Een cross-sectionele web-based survey-studie van Fred Hutchinson Cancer Center (Seattle WA) heeft deze associaties geïnventariseerd. Dr. Neel Bhatt en collega’s publiceren de studie in JAMA Network Open.¹

De onderzoekers verspreidden vragenlijsten onder 1067 overlevers die tenminste een jaar tevoren de behandeling hadden afgesloten, van wie 375 de survey beantwoordden (35,1% response rate). Na exclusie van respondenten die niet voldeden aan de criteria of onvolledige antwoorden gaven werden 198 respondenten in de analyse opgenomen. De mediane leeftijd bij diagnose van deze respondenten was 31 jaar (IQR 26-35) en de mediane leeftijd bij beantwoorden van de vragen was 39 jaar (35-44); 71,7% waren vrouwen.

Het gerapporteerde werkloosheidspercentage (7,1%) verschilde niet significant van dat in de algemene bevolking (4,7%; p=0,13). Vergeleken met werkende overlevers rapporteerden werkloze overlevers significant hoger scores voor depressie en lagere scores voor tevredenheid met sociale rol en activiteiten en fysieke functie. Onder de werkende overlevers was hogere zelf-gerapporteerde arbeidsprestatie geassocieerd met lagere scores voor anxiety, depressie, vermoeidheid, pijn-interferentie, en slaapstoornis, en hogere scores voor fysiek functioneren, cognitief functioneren, en tevredenheid over sociale rol en activiteiten.

De onderzoekers concluderen dat de studie associaties heeft gevonden tussen zelf-gerapporteerde arbeidsstatus en –prestaties en de mentale, fysieke, en sociale kwaliteit van leven onder jongvolwassen overlevers van een maligniteit.

1.Bhatt NS, Voutsinas J, Winters M et al. Work status, absenteeism, presenteeism, and quality of life in young adult cancer survivors. JAMA Network Open 2025;8:e2528882

Summary: A cross-sectional survey study at Fred Hutchinson Cancer Center (Seattle, WA) found associations between self-reported work status and performance of young adult cancer survivors and their quality of life affecting their mental, physical, and social health.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Een diagnose mammacarcinoom of gynecologische maligniteit kan de mogelijkheid tot werken verstoren. Een gematchte cohortstudie in Japan heeft ontslag van werkende vrouwen na een dergelijke diagnose geïnventariseerd. Prof. Kyoko Nomura (Akita Universiteit) en collega’s publiceren de studie in JAMA Network Open.¹

De studie maakte gebruik van gegevens van de Japan Health Insurance Association. De studie includeerde vrouwen in de leeftijd van 15 tot en met 58 jaar na een diagnose mammacarcinoom (n=59.452), cervixcarcinoom (n=14.713), uteruscarcinoom (n=16.933), of ovariumcarcinoom (n=8866) en voor elk van deze vrouwen tien gematchte controlevrouwen zonder maligniteit (n=999.640). De figuur laat zien dat tijdens de follow-up ontslagpercentages significant hoger waren onder de vrouwen met de diagnose dan onder de controlevrouwen. In alle vier de cohorten van vrouwen met maligniteiten was het ontslagrisico hoger onder vrouwen met hogere leeftijd, lager inkomen, of geschiedenis van depressie.

De onderzoekers concluderen dat een diagnose van mammacarcinoom of gynecologische maligniteit onder werkende vrouwen in Japan geassocieerd was met verhoogd risico van ontslag.

1.Iwakura M, Nagashima K, Shimizu K et al. Resignation in working women with breast and gynecologic cancers. JAMA Network Open 2025;8:e2528844

Summary: A matched cohort study in Japan found that diagnosis of breast or gynecological cancer was associated with higher risk of resignation.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Een studie onder veteranen van de oorlogen in Irak en Afghanistan liet zien dat traumatisch hersenletsel (TBI) geassocieerd was met verhoogd risico van het ontwikkelen van hersentumoren. Een retrospectieve cohortstudie in de Verenigde Staten heeft deze associatie onder niet-militairen geïnventariseerd. Dr. Ross Zafonte (University of Missouri, Columbia) en collega’s publiceren de studie in JAMA Network Open.¹

Het cohort van Mass General Brigham (Boston MA) includeerde 75.679 patiënten met een TBI –diagnose tussen begin 2000 en eind 2023, die werden vergeleken met 75.679 controledeelnemers. De mediane leeftijd bij diagnose was 56 jaar; 51,8% waren vrouwen. In de TBI-groep had 80,3% milde TBI en 19,7% matige of ernstige TBI. De mediane duur van follow-up van het cohort was 7,2 jaar. De figuur laat zien dat de prevalentie van maligne hersentumoren 0,6% was in de groep met matige of ernstige TBI en 0,4% in de groep met milde of geen TBI. Vergeleken met de controledeelnemers was het risico significant verhoogd in de groep met matige of ernstige TBI (HR 1,67; 95%-bti 1,31-2,12) maar niet in de groep met milde TBI (0,99; 0,83-1,18). Deze risicoverhoging bleef significant in meta-analyse met gegevens van twee andere centra (University of California en Northwestern Medicine).

De onderzoekers concluderen dat geschiedenis van matige of ernstige TBI geassocieerd was met verhoogd risico van het ontwikkelen van maligne hersentumoren.

1.Marini S, Alwakeal AR, Mills H et al. Traumatic brain injury and risk of malignant brain tumors in civilian populations. JAMA Network Open 2025;8:e2528850

Summary: A cohort study including 151,358 US adult civilians found that the risk of developing a malignant brain tumor was significantly higher among individuals with moderate to severe traumatic brain injury than among individuals without TBI.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Circulerende tumorcellen (CTCs) zijn biomarkers die geassocieerd zijn met slechte prognose en resistentie tegen behandeling in HR-positief HER2-negatief metastatisch mammacarcinoom (HR+ HER2- mBC). De multicenter fase 2-studie PACE in de Verenigde Staten heeft de prognostische rol van baseline CTC-niveau geïnventariseerd voor HR+ HER2- mBC. Dr. Erica Mayer (Dana-Farber Cancer Institute, Boston MA) en collega’s publiceren de studie in Clinical Cancer Research.¹

PACE includeerde HR+ HER2- mBC patiënten met progressie op aromataseremmers en CDK4/6-remmers. De patiënten werden 1:2:1 gerandomiseerd naar fulvestrant (F), F plus palbociclib (P), of F plus P plus avelumab (A). Voor aanvang van de behandeling werden CTC-niveaus bepaald, met een waarde van 5 of meer CTCs per 7,5 ml als criterium voor stadium IV agressief (versus indolent). Het primair eindpunt was progressievrije overleving.

Onder de 220 gerandomiseerde patiënten waren 203 evalueerbaar voor baseline CTCs: 76% hadden detecteerbare CTCs, en 49% waren stadium IV agressief. Patiënten met de novo mBC waren meer frequent stadium IV agressief (47,5% versus 30,8%). Baseline CTC-niveaus waren prognostisch, met mediane PFS 5,7 maanden voor stadium IV indolente versus 3,5 maanden voor stadium IV agressieve ziekte (HR 1,69; 90%-bti 1,27-2,24). Onder patiënten met stadium IV agressieve ziekte waren F+P versus F (HR 0,43; 90%-bti 0,25-0,71) en F+P+A versus F (0,26; 0,14-0,49) geassocieerd met betere PFS; dit werd niet gezien onder patiënten met stadium IV indolente ziekte.

De onderzoekers concluderen dat baseline CTC-niveau prognostisch was onder patiënten met HR+ HER2- mBC, en dat patiënten met stadium IV agressieve ziekte baat hadden bij toevoeging van P of P+A aan F.

1.Gerratana L, Reduzzi C, Ren Y et al. Circulating tumor cells dynamics after CDK4/6 inhibitor for hormone receptor positive metastatic breast cancer: a biomarker analysis from the PACE phase II study. Clin Cancer Res 2025; epub ahead of print

Summary: The multicenter phase 2 PACE trial in the USA found that among patients with HR+ HER2- mBC after aromatase inhibitors and CDK4/6 inhibitors, baseline CTC levels were prognostic for progression-free survival.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Neoadjuvante chemotherapie (NAC) wordt veel gebruikt voor de behandeling van hoog-risico mammacarcinoom. De optimale tijd tot chirurgie (TTS) na NAC is niet duidelijk. Een retrospectieve analyse onder patiënten in de I-SPY 2 studie heeft de impact van TTS na NAC onderzocht. Dr. Roshni Rao (Columbia University, New York) en collega’s publiceren de analyse in Annals of Surgical Oncology.¹

De analyse includeerde 1877 patiënten, die chirurgie ondergingen tussen één en vijf weken na NAC (28,0%), vijf weken na NAC (22,6%), zes tot en met acht weken na NAC (26.1%), of negen weken of langer na NAC (23,3%). TTS negen weken of langer was geassocieerd met slechtere vijf-jaars gebeurtenisvrije overleving (p<0,001) en slechter lokaal-recidiefvrij interval (p<0,001). Late chirurgie was vooral geassocieerd met slechtere uitkomsten onder patiënten met HR-positieve/HER2-negatieve en triple-negatieve tumoren. Onder patiënten met residual cancer burden klasse II of III was een TTS van negen weken of langer onafhankelijk geassocieerd met slechtere EFS (HR 2,04; p=0,001) en LRFI (HR 2,77; p=0,005). Onder patiënten met pathologisch complete respons of RCB klasse I was late chirurgie niet significant geassocieerd met slechtere uitkomsen.

De onderzoekers concluderen dat TTS van negen weken of langer na NAC onafhankelijk geassocieerd was met slechtere oncologische uitkomsten, vooral onder patiënten met HR+/HER2- en TNBC tumoren en patiënten met hoge residuele ziekte.

1.Van Hassel J, Dimitroff K, Yau C et al. Impact of time to surgery post neoadjuvant chemotherapy on breast cancer outcomes: a retrospective study of patients enrolled in the I-SPY 2 clinical trial. Ann Surg Oncol 2025-17933-2

Summary: Retrospective analysis of patients enrolled in the I-SPY 2 trial found that time to surgery post neoadjuvant chemotherapy for breast cancer is independently associated with worse oncological outcomes, especially in patients with TNBC and HR+/HER2- tumors and high residual disease.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Neoadjuvante chemoradiotherapie (NCRT) is een standaard-behandeling voor slokdarmadenocarcinoom (EAC) maar in de recente studies is gezien dat neoadjuvante chemotherapie (NCT) resulteerde in equivalente of superieure uitkomsten. Een analyse van de National Cancer Database heeft uitkomsten met NCT versus NCRT voor EAC in de klinische praktijk geïnventariseerd. Dr. Ravi Shridhar (Advent Health Cancer Institute, Orlando FL) en collega’s publiceren de analyse in Annals of Oncology.¹

Na propensity-score matching bestonden de NCT-groep en de NCRT-groep beide uit 1007 patiënten. De NCT-groep had betere lymfadenectomie en meer gebruik van adjuvante therapie, en de NCRT-groep had hogere R0-resectiepercentages en hogere percentages pathologische respons. De mediane overall survival was 42,7 maanden in de NCT-groep versus 34,2 maanden in de NCRT-groep (p=0,001) en de vijf-jaars OS-percentages waren 42% versus 35%. Onder de patiënten met pathologisch complete respons was de mediane OS 101 maanden in de NCT-groep versus 71,2 maanden in de NCRT-groep (p=0,04) met vijf-jaars OS-percentage 64% versus 53%.

De onderzoekers concluderen dat onder patiënten die neoadjuvante therapie voor EAC ondergaan NCT geassocieerd was met significant betere OS dan NCRT. Echter, heterogeniteit van de gebruikte regimes sluit definitieve therapeutische aanbevelingen uit.

1.Shridhar R, Huston J, Meredith K. Outcomes of neoadjuvant chemotherapy versus chemoradiation for esophageal adenocarcinoma: a National Cancer Database analysis. Ann Surg Oncol 2025-18140-9

Summary: Analysis using the National Cancer Database found that among patients undergoing neoadjuvant therapy for esophageal adenocarcinoma, neoadjuvant chemotherapy was associated with significantly improved overall survival compared with neoadjuvant chemoradiation.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

In meerdere landen is toenemende incidentie gezien van vroeg-ontstaan colorectaalcarcinoom (eoCRC; gediagnostiseerd voor de leeftijd vijftig jaar). Onderzoekers van het International Agency for Research on Cancer (Lyon, Frankrijk) hebben lange-termijn eoCRC-incidentie geïnventariseerd in Australië, Canada, Engeland, en de Verenigde Staten vanaf 1995 of eerder. Dr. Paul Brennan en collega’s publiceren de analyse in het Journal of the National Cancer Institute.¹




In alle vier de landen werd toenemende incidentie van eoCRC in achtereenvolgende geboortecohorten gezien vanaf 1960, met onder personen geboren in de 1990s een tenminste vijfmaal hoger risico dan onder personen geboren in de 1960s. In het meest recente decennium liep de estimated annual percentage change (EAPC) uiteen van 3,7% in Canada tot 6,0% in Engeland, met steile toename onder personen voor de leeftijd van veertig jaar.

De onderzoekers concluderen dat deze resultaten suggereren dat factoren die bijdragen aan eoCRC vroeg in het leven ontstaan en vervolgens accumuleren.

1.Downham L, Laversanne M, Perdomo S et al. Increase of early-onset colorectal cancer: a cohort effect. J Natl Cancer Inst 2025.djaf238

Summary: Analysis of trends in incidence of early-onset colorectal cancer in four countries found birth cohort effects, with individuals born in the 1990s facing at least five-fold higher risks compared with those born in the 1960s.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

De multicenter CHAARTED-studie in de Verenigde Staten inventariseerde overall survival van patiënten met metastatisch hormoon-gevoelig prostaatcarcinoom (mHSPC) die werden behandeld met androgeendeprivatietherapie met of zonder docetaxel. Een secundaire analyse van de studie evalueerde tien-jaars overlevingsresultaten van de studie in patiënten gestratificeerd naar ziektevolume en on-therapy PSA-niveau na zes maanden. Dr. Abishek Tripathi (City of Hope Comprehensive Cancer Center, Duarte CA) en collega’s publiceren de analyse in Annals of Oncology.¹

De studie includeerde 790 patiënten, van wie 225 na tien jaar follow-up in leven waren. Het tien-jaars OS-percentage was 25,9% in de ADT plus docetaxelgroep versus 22,5% in de ADT-groep (HR 0,78; p=0,004). Patiënten met hoog-volume ziekte hadden significant OS-profijt van toevoeging van docetaxel aan ADT (20,9% versus 11,4%; p<0,0001). PSA-niveau lager dan 0,2 ng/ml na zes maanden behandeling was geassocieerd met significant betere mediane overleving in de ADT plus docetaxelgroep (100,3 versus 45,4 maanden; p<0,0001) en in de ADT-groep (116,8 versus 31,8 maanden; p<0,0001). In analyse gecorrigeerd voor ziektevolume, eerdere lokale therapie, Gleason score, en behandelarm was PSA-nadir < 0,2 ng/ml na zes maanden een onafhankelijke voorspeller van betere OS (HR 0,41; p<0,0001).

De onderzoekers concluderen dat lange-termijn follow-up van CHAARTED laat zien dat patiënten met hoog-volume ziekte OS-profijt hebben van toevoeging van docetaxel aan ADT, en dat PSA-nadir < 0,2 ng/ml een sterke prognostische marker is voor OS.

1.Tripathi A, Chen Y, Jarrard DF et al. Ten-yyear survival rates by PSA nadir in patients with metastatic hormone-sensitive prostate cancer: long-term survival analysis from the ECOG-ACRIN 3805 (CHAARTED) trial. Ann Oncol 2025.08.004

Summary: The multicenter CHAARTED trial in the US found that high-volume HSPC treatment derived significant OS benefit from early ADT plus docetaxel treatment, whereas PSA nadir < 0.2 ng/ml at 6 months was associated with improved OS with or without docetaxel addition to ADT.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)