Oncologisch onderzoek.nl

In de fase 3 MONALEESA studies is gezien dat eerstelijns ribociclib in dosering 600 mg per dag resulteerde in significant overlevingprofijt onder patiënten met HR-positief HER2-negatief gevorderd mammacarcinoom (HR+ HER2- aBC) maar ook geassocieerd was met doserings-afhankelijke adverse events die gemanaged konden worden met doseringsreducties. De multinationale gerandomiseerde fase 2-studie AMALEE heeft ribociclib 400 mg per dag vergeleken met ribociclib 600 mg per dag voor deze patiënten. Dr. Fatima Cardoso (ABC Global Alliance, Lissabon) en collega’s publiceren de studie in JAMA Oncology.¹

AMALEE werd uitgevoerd in 107 centra in 23 landen op alle continenten behalve Afrika en Antarctica. De studie includeerde 376 patiënten met niet-eerder behandeld HR+ HER2- aBC die 1:1 werden gerandomiseerd naar ribociclib 400 mg eens per dag plus een niet-steroidale aromataseremmer (NSAI) of ribociclib 600 mg eens per dag plus een NSAI. De mediane duur van follow-up was 53,5 maanden (range 36,0-64,0). De overall response rate was 48.9% in de 400-mg groep versus 56,1% in de 600-mg groep, waarmee niet voldaan werd aan het vooraf-gespecificeerde criterium voor noninferioriteit. De mediane progressievrije overleving (26,9 versus 25,1 maanden) en duur van respons (26,5 versus 28,8 maanden) verschilden niet significant tussen de 400-mg en 600-mg groepen, terwijl de tijd tot respons langer was in de 400-mg groep dan in de 600-mg groep (13,1 versus 9,0 maanden). In de 400-mg groep waren de percentages met Fridericia-gecorrigeerde QT-interval verlenging en neutropenie lager dan in de 600-mg groep, evenals het percentage patiënten die doseringsreductie nodig hadden (15,4% versus 36,9%). Frequenti van andere adverse events verschilde niet significant tussen de groepen.

De onderzoekers concluderen dat noninferioriteit van 400-mg versus 600-mg eerstelijns ribociclib niet is aangetoond, maar dat de DOR en PFS vergelijkbaar waren, en dat de 400-mg dosering resulteerde in lagere frequentie van sommige AEs.

1.Cardoso F, Jacot W, Kuemmel S et al. 600- vs 400-mg first-line ribociclib in hormone receptor-positive/ERBB2-negative advanced breast cancer. The AMALEE randomized clinical trial. JAMA Oncology 2025.3687

Summary: The multinational phase 2 AMALEE trial did not demonstrate ORR noninferiority of first-line ribociclib 400 mg once daily versus ribociclib 600 mg once daily among patients with HR+ HER2- aBC. Frequency of certain AEs was lower in the 400 mg group compared with the 600 mg group.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Het is denkbaar dat geslacht als biologische variabele impact heeft op uitkomsten van behandeling voor coloncarcinoom. Een post hoc analyse van de fase 3-studie CALGB/SWOG 80702 heeft voltooiing van chemotherapie, ernstige toxiciteiten, en overleving van stadium III coloncarcinoom in mannen en vrouwen vergeleken. Dr. En Cheng (Albert Einstein College of Medicine, New York) en collega’s publiceren de analyse in het Journal of the National Cancer Institute.¹

De analyse includeerde 2201 patiënten die standaard adjuvant FOLFOX kregen voor stadium III coloncarcinoom. Voltooiing van chemotherapie werd gedefinieerd als relatieve doseringsintensiteit (RDI) 85% of hoger, en ernstige toxiciteit werd gedefinieerd als graad 3 of hoger afname van neutrofielen, misselijkheid, afname van trombocyten, hypertensie, perifere neuropathie, diarree, vermoeidheid, gastritis, toename van creatinine, maagzweer, en myocardiale en cerebrale ischemie. De analyse laat zien dat vrouwen, vergeleken met mannen, een significant hoger risico hadden van RDI lager dan 85% (aOR 1,59; p<0,001) en ernstige toxiciteit (aOR 1,72; p<0,001) maar betere ziektevrije overleving hadden (aHR 0,72; p<0,001) evenals betere recidiefvrije overleving en overall survival.

De onderzoekers concluderen dat geslacht als biologische variabele van invloed is op votooiing en toxiciteit van chemotherapie en op overlevingsuitkomsten.

1.Cheng E, Shi Q, Shields AF et al. Sex differences in chemotherapy completion, toxicities, and survival in colon cancer: an analysis of 2201 patients from CALGB/SWOG 80702 (alliance). J Natl Cancer Inst 2025/djaf281

Summary: Post hoc analysis of the CALGB/SWOG 89792 trial found that compared to males, females with stage III colon cancer were more likely to have worse chemotherapy completion and more severe AEs, but had better survival.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Mammografiescreening is de meest effectieve methode voor vroege detectie van mammacarcinoom. Een bevolkings-gebaseerde cohortstudie in Zweden heeft incidentie en mortaliteit van mammacarcinoom geïnventariseerd onder vrouwen die niet deelnamen aan screening bij hun eerste uitnodiging. Prof. Kamila Czene (Karolinska Instituut, Stockholm) en collega’s publiceren de studie in BMJ.¹

De studie includeerde 432.775 vrouwen die uitgenodigd werden deel te nemen aan screening in het Swedish Mammography Screening Programme tussen 1991 en 2020, en voor het eerst werden uitgenodigd op leeftijd 50 jaar of 40 jaar. Tijdens tot 25 jaar follow-up (4.940.375 persoonsjaren) werden 16.059 nieuwe gevallen van mammacarcinoom gedetecteerd.

Onder vrouwen die voor de eerste keer uitgenodigd werden namen 138.760 (32,1%) niet deel aan de screening. Deze niet-deelnemers hadden persistent lagere waarschijnlijkheid deel te nemen aan volgende screenings, en hadden hogere waarschijnlijkheid van diagnose van gevorderd-stadium mammacarcinoom op basis van symptomen. Vergeleken met eerste-screening deelnemers hadden niet-deelnemers een 53% verhoogd risico van stadium III ziekte (OR 1,53; 95%-bti 1,24-1,88; 4,1% versus 2,9%) en een 260% verhoogd risico van stadium IV ziekte (3,61; 2,79-4,68; 3,9% versus 1,2%). Tijdens 6.818.686 persoonsjaren follow-up overleden 1603 vrouwen in het cohort aan mammacarcinoom. Niet-deelname aan de eerste screening was geassocieerd met significant verhoogde mammacarcinoom-specifieke mortaliteit, met 25-jaars cumulatieve mortaliteit van 9,9 versus 7,0 per 1000 (aHR 1,40; 95%-bti 1,26-1,55). De 25-jaars incidentie van mammacarcinoom verschilde niet tussen de groepen (7,6% versus 7,8%) hetgeen suggereert dat de verhoogde mortaliteit onder de first screening non-participants samenhangt met latere detectie en niet met hogere incidentie.

De onderzoekers concluderen dat vrouwen die niet ingingen op hun eerste uitnodiging voor mammografiescreening een verhoogd lange-termijn risico van overlijden aan mammacarcinoom hadden.

1.Ma Z, He W, Zhang Y et al. First mammography screening participation and breast cancer incidence and mortality in the subsequent 25 years: population-based cohort study. BMJ 2025;390:e08509

Summary: A population-based cohort study in Sweden found that first mammography screening non-participants represent a large population at long term risk of dying from breast cancer.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

De multinationale fase 3-studie POLARIX vergeleek polatuzumab vedotin plus rituximab, cyclofosfamide, doxorubicine, en prednison (Pola-R-CHP) versus rituximab, cyclofosfamide, doxorubicine, vincristine, en prednison (R-CHOP) als eerstelijns behandeling voor intermediair- of hoog-risico DLBCL. In 2022 is gepubliceerd dat met mediaan 28,2 maanden follow-up het risico van progressie, relapse, of overlijden lager was in de Pola-R-CHP groep dan in de R-CHOP groep. Prof. Christopher Flowers (MD Anderson Cancer Center, Houston TX) en collega’s publiceren nu in het Journal of Clinical Oncology vijf-jaar uitkomsten van de studie.¹


POLARIX includeerde 879 patiënten. De mediane duur van follow-up was 64,1 maanden. De figuur toont uitkomsten van de studie. De vijf-jaars PFS-percentages waren 64,9% in de Pola-R-CHP groep en 59,1% in de R-CHOP groep (HR 0,77; 95%-bti 0,62-0,97). De overall survival analyse liet een niet-significant OS-profijt zien met Pola-R-CHP versus R-CHOP (HR 0,85; 95%-bti 0,63-1,15) na vijf jaar, vergeleken met 0,94 (0,67-1,33) na twee jaar. In de uitgebreide populatie, aangevuld met 121 Chinese patiënten, overleden 46 van 500 patiënten in de Pola-R-CHP groep versus 62 van 500 patiënten in de R-CHOP groep. In exploratieve analyses werden gunstige vijf-jaars overlevingspercentages gezien met Pola-R-CHP versus R-CHOP in hoog-risico subgroepen. De lange-termijn tolerabiliteit was similar in beide groepen.

De onderzoekers concluderen dat deze resultaten Pola-R-CHP steunen als eerstelijns behandeling voor intermediair- en hoog-risico DLBCL.

1.Morschhauser F, Salles G, Sehn LH et al. Five-year outcomes of the POLARIX study comparing Pola-R-CHP and R-CHOP in patients with diffuse large B-cell lymphoma. J Clin Oncol 2025-00925

Summary: Long-term follow-up of the multinational phase 3 POLARIX trial found improved 5-year PFS with Pola-R-CHP over R-CHOP among patients with previously untreated intermediate- or high-risk DLBCL.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Patiënten met stadium III melanoom hebben een hoog risico van recidief. De multinationale gerandomiseerde fase 1b-2 Morpheus Melanoma studie evalueerde verschillende neoadjuvante combinaties van immuuncheckpointremmers (ICIs) voor resectabel stadium III melanoom. Prof. Georgina Long (Melanoma Institute Australia, Sydney) en collega’s publiceren de studie in Nature Medicine.¹

De studie includeerde 102 patiënten die werden gerandomiseerd naar tobemstomig (anti-PD-1/anti-LAG-3 bispecifiek antilichaam; n=40), tobemstomig plus tiragolumab (anti-TIGIT antilichaam; n=20), atezolizumab (anti-PD-L1) plus tiragolumab (n=20), versus nivolumab (anti-PD-1) plus ipilimumab (anti-CTLA-4) (n=22). Het primaire eindpunt was onafhankelijk beoordeeld pathologische respons. De pathological response rate (pRR) was 80,0% met tobemstomig, niet significant verschillend van nivolumab plus ipilimumab (77,3%), hoewel majeure pathologische respons minder frequent was met tobemstomig (62,5%) dan met nivolumab plus ipilimumab (72,7%). De pRR was lager met tobemstomig plus tiragolumab (60,0%) en atezolizumab plus tiragolumab (45,0%) dan met nivolumab plus ipilimumab (77,3%). De veiligheid met tobemstomig was beter dan met nivolumab plus ipilimumab, met 2,5% versus 22,7% van de patiënten met graad 3 of hoger treatment-related adverse events, en 0% versus 13% discontinueringen wegens TRAEs. Graad 3 of hoger TRAEs werden gerapporteerd door 15% van de patiënten in de tobemstomig plus tiragolumabgroep en geen van de patiënten in de atezolizumab plus tiragolumabgroep.

De onderzoekers concluderen dat in Morpheus-Melanoma neoadjuvant tobemstomig even effectief was als nivolumab plus ipilimumab en een beter veiligheidsprofiel had.

1.Long GV, Nair N, Marbach D et al. Neoadjuvant PD-1 and LAG-3-targeting bispecific antibody and other immune checkpoint inhibitor combinations in resectable melanoma: the randomized phase 1b/2 Morpheus-Melanoma trial. Nature Med 2025-03967-2

Summary: In the multinational randomized phase 1b-2 Morpheus-Melanoma trial, neoadjuvant tobemstomig demonstrated a similar pathological response and improved safety profile versus neoadjuvant nivolumab plus ipilimumab among patients with resectable stage III melanoma.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

De multinationale fase 3-studie CheckMate 9ER randomiseerde patiënten met niet-eerder behandeld gevorderd niercelcarcinoom (aRCC) 1:1 naar nivolumab plus cabozantinib of sunitinib. In 2021 is gepubliceerd dat met mediaan 18,1 maanden follow-up de uitkomsten in de nivolumab plus cabozantinibgroep significant beter waren dan die in de sunitinibgroep. Prof. Toni Choueiri (Dana-Farber Cancer Institute, Boston MA) en collega’s publiceren nu in Annals of Oncology een finale analyse van de studie na mediaan 5,6 jaar follow-up (range 60,2-80,2 maanden).¹


De nivolumab plus cabozantinibgroep telde 323 patiënten en de sunitinibgroep bestond uit 328 patiënten. De figuur toont uitkomsten van de analyse. De mediane progressievrije overleving was 16,4 maanden met nivolumab plus cabozantinib vergeleken met 8,3 maanden met sunitinib (HR 0,58; 0,49-0,70). De mediane overall survival was 46,5 versus 35,5 maanden (HR 0,79; 95%-bti 0,65-0,96). De objective response rate was 55,7% versus 27,4% en de complete response rate was 13,9% versus 4,6%. De waarschijnlijkheid van 60 maanden aanhoudende respons was 22,0% versus 10,0%. Any-grade treatment-related adverse events werden gerapporteerd voor 97,5% van de patiënten in de nivolumab plus cabozantinibgroep versus 93,1% in de sunitinibgroep; graad 3 of 4 TRAEs in 67,8% versus 55,0%.

De onderzoekers concluderen dat de studie lange-termijn profijt van nivolumab plus cabozantinib vergeleken met sunitinib heeft laten zien onder niet-eerder behandelde aRCC-patiënten, met veiligheid consistent met eerdere rapporten.

1.Motzer RJ, Escudier B, Burotto M et al. Final analysis of nivolumab plus cabozantinib for advanced renal cell carcinoma from the randomized phase III CheckMate 9ER trial. Ann Oncol 2025.09.006

Summary: Final analysis of the multinational phase 3 CheckMate 9ER trial found that among patients with previously untreated advanced renal cell carcinoma, nivolumab plus cabozantinib resulted in superior outcomes compared with sunitinib.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

In september 2023 werd in het Universiteitsziekenhuis van Heidelberg (Duitsland) robot-geassisteerde (RA)-chirurgie voor endometriumcarcinoom (EC) geïmplementeerd. Een retrospectieve studie heeft impact van deze implementatie op patiënt-uitkomsten geïnventariseerd. Prof. Oliver Zivanovic en collega’s publiceren de studie in Cancers.¹

De studie includeerde 122 achtereenvolgende EC-patiënten die tussen maart 2022 en maart 2025 chirurgie ondergingen: 55 voor implementatie van RA-chirurgie en 67 na implementatie. De implementatie resulteerde in afname van laparotomie (van 36,4% naar 11,9%; p<0,001), in minimaal-invasieve chirurgie voor alle FIGO-stadium I patiënten (van 71,9% voor implementatie tot 100% na implementatie), in significant kortere duur van verblijf in het ziekenhuis (mediaan 4 versus 3 dagen; p<0,001), en in toename van gebruik van sentinel lymph node mapping (54,5% versus 91%; p<0,001). Eén patiënt in de RA-groep overleed veertien dagen na chirurgie aan pulmonaire embolie. Voorkomen van postoperatieve complicaties en wondcomplicaties verschilde niet significant tussen de groepen.

De onderzoekers concluderen dat deze resultaten gebruik van RA-chirurgie voor EC steunen.

1.Shaalan W, Hassdenteufel K, Hoppe F et al. Implementation of robotic-assisted surgery for the treatment of patients with endometrial carcinoma. Cancers 2025;17:3097

Summary: A retrospective cohort study at Heidelberg University Hospital (Germany) found that the integration of robotic-assisted laparoscopy for endometrial carcinoma significantly reduced laparotomy rates and hospital stays while increasing SLN mapping.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Informatie over oncologische veiligheid van vruchtbaarheid-sparende chirurgie (FSS) voor vroeg-stadium cervixcarcinoom is voornamelijk afkomstig van kleine patiëntenseries. Een Nederland-brede retrospectieve studie heeft uitkomsten na FFS voor vroeg-stadium cervixcarcinoom vergeleken met die na hysterectomie. Dr. Mieke ten Eikelder (Radboud UMC) en collega’s publiceren de studie in JCO Oncology Practice.¹

De studie includeerde alle patiënten in de leeftijd 18 tot en met 45 jaar die tussen begin 2000 en eind 2020 FSS ondergingen voor FIGO-stadium IA1 tot en met IB2 cervixcarcinoom (n=482) die 1:2 werden gematcht met patiënten die hysterectomie ondergingen (n=964); matching vond plaats voor pretreatment FIGO-stadium, histologie, en LVSI. De mediane duur van follow-up was 8.9 jaar (IQR 4,4-13,7). Het percentage patiënten met recidief tijdens de follow-up was 7,1% in de FSS-groep en 3,6% in de hysterectomiegroep (HR 2,21; 95%-bti 1,38-3,56) zonder statistisch significant verschil in overall survival (1,06; 0,62-1,80).

De onderzoekers concluderen dat onder patiënten met vroeg-stadium cervixcarcinoom FSS vergeleken met hysterectomie resulteerde in hoger risico van recidief maar niet slechtere OS.

1.Wolswinkel JT, Zusterzeel PLM, Smits A et al. Survival after fertility-sparing surgery for early-stage cervical cancer compared with nonsparing surgery: A nationwide comparative study. JCO Oncology Practice 2025-00131

Summary: A nationwide retrospective matched cohort study in The Netherlands found that among patients with early-stage cervical cancer aged 18-45 years, fertility-sparing surgery compared with radical hysterectomy resulted in higher recurrence rate but not worse overall survival.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)