Oncologisch onderzoek.nl

Studies van associaties tussen verschillende combinaties van aerobe en spierversterkende activiteit (MSA) met all-cause en oorzaak-specifieke mortaliteit hebben uiteenlopende resultaten opgeleverd. Een prospectieve studie op basis van resultaten van de US National Health Interview Survey heeft deze associaties in een groot cohort geïnventariseerd. Dr. Rubén López-Bueno (Universiteit van Zaragoza, Spanje) en collega’s publiceren de studie in JAMA Internal Medicine.¹


De studie includeerde 500.705 volwassenen (gemiddelde leeftijd 46,4 ± 17,3 jaar; 58% vrouwen; 77% blank) die tussen begin 1997 en eind 2018 informatie gaven over hun moderate aerobic physical activity (MPA), vigorous aerobic physical activity (VPA) en MSA. Op basis van de informatie onderscheidden de onderzoeker 48 mutueel-exclusieve combinaties. De mediane follow-up was 10,0 jaar (5,6 miljoen persoonsjaren).

Vergeleken met de referentiegroep (geen MPA of VPA en minder dan de aanbevolen MSA) had de groep met per week meer dan 75 minuten MPA en meer dan 150 minuten VPA en twee of meer MSA-sessies de laagste all-cause mortaliteit (HR 0,50; 95%-bti 0,42-0,59). De optimale combinatie voor risicoreductie van CVD-mortaliteit was wekelijks meer dan 225 minuten MPA, meer dan 75 minuten VPA, en twee of meer MSA-sessies (versus de referentiegroep HR 0,30; 95%-bti 0,15-0,57), en de optimale combinatie voor risicoreductie van maligniteiten-geassocieerde mortaliteit was wekelijks meer dan 300 minuten MPA, meer dan 75 minuten VPA, en twee of meer MSA-sessies (0,44; 0,23-0,82).

De onderzoekers concluderen dat gebalanceerde niveaus van gecombineerde MPA, VPA, en MSA geassocieerd kunnen zijn met optimale reductie van het mortaliteitsrisico.

1.López-Bueno R, Ahmadi M, Stamtakis E et al. Prospective associations of different combinations of aerobic and muscle-strengthening activity with all-cause, cardiovascular, and cancer mortality. JAMA Intern Med 2023.3093

Summary: A nationwide prospective cohort study using data for the US National Health Interview Survey estimated associations of different combinations of moderate aerobic physical activity (MPA), vigorous aerobic physical activity (VPA), and MSA with all-cause, cardiovascular (CVD), and cancer mortality. 

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Hersenmetastasen (BMs) bij diagnose zijn niet ongebruikelijk onder patiënten met niet-squameus niet-kleincellig longcarcinoom (nsqNSCLC). BMs waren een exclusiecriterium waren in veel klinische gerandomiseerde studies van nsqNSCLC. Een retrospectieve studie in drie centra in Frankrijk heeft real-world uitkomsten geïnventariseerd met verschillende eerstelijns behandelingen voor nsqNSCLC-patiënten met BMs bij diagnose. Dr. Elvire Pons-Tostivint (Centre Hospitalier Universitaire de Nantes) en collega’s publiceren de studie in Lung Cancer.¹

De studie includeerde 118 patiënten, onder wie 52 die eerstelijns chemotherapie (CT) kregen, 38 die eerstelijns immuuncheckpointremmer (ICI) kregen, en 28 die eerstelijns CT + ICI kregen. In deze drie groepen kreeg 75,0% respectievelijk 68,4% en 67,9% van de patiënten intracraniële radiotherapie. De mediane follow-up was 30,0 maanden. De figuur laat zien dat de overall survival vergeleken met de CT-groep beter was in de ICI-groep (HR 0,46; 95%-bti 0,23-0,89) en in de CT + ICI groep (0,52;0,27-1,01). ICI (HR 0,46; 95%-bti 0,25-0,84) en CT + ICI (0,41; 0,23-0,77) waren vergeleken met alleen CT ook geassocieerd met significante verlaging van het risico van intracraniële progressie. Stereotactische radiochirurgie, maar niet whole-brain radiotherapy, was geassocieerd met verbetering van de intracraniële progressievrije overleving.

De onderzoekers concluderen dat patiënten met nsqNSCLC en BMs bij diagnose meer baat hebben bij eerstelijns ICI met of zonder CT dan bij alleen CT.

1.Nigen B, Goronflot T, Herbreteau G et al. Impact of first-line immunotherapy on survival and intracranial outcomes in a cohort of non-small cell lung cancer patients with brain metastases at diagnosis. Lung Cancer 2023.107321

Summary: A retrospective study in France found that among real-world patients with non-squamous non-small cell lung cancer and brain metastases at diagnosis, first-line immunotherapy with or without chemotherapy resulted in better overall survival and intracranial progression-free survival compared with first-line chemotherapy alone.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Cytoreductieve chirurgie met hyperthermische intraperitoneale chemotherapie (CRS-HIPEC) kan een optie zijn voor patiënten met appendixcarcinoom. Een analyse van gegevens in de National Cancer Database heeft de impact van ras en etniciteit op de overall survival van deze patiënten onderzocht. Dr. Jose Trevino (Virginia Commonwealth University School of Medicine, Richmond) en collega’s publiceren de analyse in Cancers.¹

In de NCDB identificeerden de onderzoekers 2532 patiënten die tussen begin 2006 en eind 2018 CRS-HIPEC ondergingen voor appendixcarcinoom: 2098 blanke patiënten (NHW; 82,9%), 186 zwarte patiënten (NHB; 7,3%), 127 Hispanic patiënten (5,0%), en 121 Other patiënten (4,8%). De sociaal-demografische kenmerken waren statistisch significant verschillend tussen de groepen. De perioperatieve uitkomsten (tumorgraad, marges, duur van verblijf in het ziekenhuis, heropnamepercentages, en 30- en 90-dagen mortaliteit) waren similar. De mediane OS was 145,9 maanden in de Hispanic groep versus 136,3 maanden in de NHW-groep en 106,7 maanden in de NHB-groep (p=0,0029). De OS-HR was 2,117 (p=0,0023) voor NHB versus Hispanic en 1,549 (p=0,0463) voor NHW versus Hispanic.

De onderzoekers concluderen dat onder patiënten die CRS-HIPEC ondergaan voor appendixcarcinoom, de perioperatieve uitkomsten gelijk waren maar de OS significant verschillend was tussen ras-/etniciteit-gedefinieerde groepen.

1.Freudenberger DC, Vudatha V, Wolfe LG et al. Race and ethnicity impacts overall survival of patients with appendiceal cancer who undergo cytoreductive surgery with hyperthermic intraperitoneal chemotherapy. Cancers 2023;15:3990

Summary: Analysis of the National Cancer Database evaluated the impact of race and ethnicity on overall survival of patients undergoing CRS-HIPEC for appendiceal cancer. The perioperative outcomes were similar among the groups. OS was significantly different by race/ethnicity (p=0.0029) with the longest median OS for Hispanic patients and the shortest for Black patients.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Eerder studies hebben aanwijzingen opgeleverd voor een slechtere prognose onder patiënten met postpartum mammacarcinoom (PPBC) dan onder patiënten die geen zwangerschap hebben doorgemaakt. Een grote retrospectieve studie in Zuid-Korea heeft klinische kenmerken en prognose van PPBC geïnventariseerd. Dr. Soo Youn Bae (Katholieke Universiteit van Korea, Seoel) en collega’s publiceren de studie in Breast Cancer Research and Treatment.¹



De studie includeerde 208.780 premenopauzale patiënten met een diagnose mammacarcinoom tussen begin 2000 en eind 2014. Vergeleken met andere patiënten hadden de patiënten met PPBC gediagnostiseerd binnen vijf jaar na een bevalling lagere leeftijd, hoger ziektestadium, lagere ER- en PR-expressie, en hoger percentage HER2-positiviteit. De PPBC <5 jaar groep had slechtere overleving (89% na vijf jaar) dan de nullipare groep (97,3% na vijf jaar) en de PPBC 5-10 jaar groep (93% na vijf jaar). In multivariate analyse na correctie voor leeftijd bij diagnose, ziektestadium, ER- en HER2-status, en gebruik van chemotherapie had de PPBC < 5 jaar groep versus overige patiënten slechtere overall survival (HR 1,55; p=0,004).

De onderzoekers concluderen dat patiënten met een diagnose mammacarcinoom binnen vijf jaar na een bevalling meer agressieve ziektekenmerken en slechtere overleving hadden dan andere patiënten met mammacarcinoom.

1.Paik PS, Choi JE, Lee SW et al. Clinical characteristics and prognosis of postpartum breast cancer. Breast Cancer Res Treat 2023; epub ahead of print

Summary: A retrospective study among 208.780 premenopausal breast cancer patients in South Korea found that patient diagnosed within the first 5 years postpartum had aggressive disease characteristics an a poor survival rate.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

In veel geïndustrialiseerde landen is de leeftijds-gestandaardiseerde incidentie van maligniteiten over de laatste jaren afgenomen. Het is niet duidelijk of deze ontwikkeling heeft geleid tot verandering in de sociaal-economisch bepaalde ongelijkheid in de incidentie van maligniteiten. Een registratiestudie van gegevens van 48 miljoen inwoners van Duitsland heeft de associatie van sociaal-economische deprivatie met trends in de incidentie van maligniteiten tussen 2007 en 2018 geïnventariseerd. Prof. Volker Arndt (Deutsches Krebsforschungszentrum, Heidelberg) en collega’s publiceren de studie in het International Journal of Cancer.¹

Uit de registratiegegevens berekenden de onderzoekers de leeftijds-gestandaardiseerde incidentie van alle maligiteiten en van colorectaal-, long-, prostaat- , en mammacarcinoom in 2007 en in 2018, en koppelden die aan een deprivatie-index op het niveau van districten. Tussen 2007 en 2018 nam de leeftijds-gestandaardiseerde incidentie van alle typen maligniteiten (met uitzondering van mammacarcinoom in vrouwen) af ongeacht het niveau van deprivatie. De figuur laat zien dat de verschillen in magnitude van deze trends over deprivatiequintielen echter resulteerden in toename van de sociaal-economisch bepaalde ongelijkheid voor alle maligniteiten, voor colorectaalcarcinoom, en voor longcarcinoom.

De onderzoekers concluderen dat de waargenomen met deprivatie samenhangende toename in ongelijkheid in incidentie van maligniteiten in lijn is met trends in ongelijkheden in prevalentie van risicofactoren en gebruik van screening.

1.Jansen L, Schwettmann L, Behr C et al. Trends in cancer incidence by socioeconomic deprivation in Germany in 2007 to 2018: an ecological registry-based study. Int J Cancer 2023.34662

Summary: A registration study in Germany found that between 2007 and 2018 inequalities in cancer incidence between lowest and highest socioeconomic deprived districts did increase.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

De fase 3-studie PRODIGY in Zuid-Korea vergeleek neoadjuvant docetaxel, oxaliplatine, en S-1 (DOS)-chemotherapie gevolgd door D2 chirurgie en adjuvant S-1 versus alleen D2 chirurgie en adjuvant S-1 voor resectabel lokaal-gevorderd maagcarcinoom (LAGC). In 2021 is gepubliceerd dat neoadjuvante DOS-chemotherapie als onderdeel van perioperatieve chemotherapie verdragen werd en resulteerde in verlenging van de progressievrije overleving. Prof. Min-Hee Ryu (Asan Medisch Centrum, Seoel) presenteerde finale overlevingsuitkomsten van de studie gisteren op de ASCO Breakthrough Annual Meeting in Yokohama (Japan).¹

PRODIGY werd uitgevoerd in achttien centra. De studie includeerde 530 patiënten met primair T2-3N+ of T4Nany primair maag- of slokdarm-maagovergangcarcinoom. De groep met neoadjuvante DOS chemotherapie (CSC-groep) bestond uit 238 patiënten en de groep zonder neoadjuvante chemotherapie (SC-groep) telde 246 patiënten. Op het moment van data cutoff was de mediane follow-up van overlevende patiënten 99,5 maanden (range 68,6-127,7). De progressievrije overleving was significant langer in de CSC-groep dan in de SC-groep (aHR 0,71; p=0,019) met vijf-jaar PFS-percentages 60,6% versus 56,9%. Ook de overall survival was significant beter in de CSC-groep dan in de SC-groep (aHR 0,72; p=0,028) met vijf-jaars OS-percentages van 66,8% versus 63,0%. Onder de patiënten met cT4Nany ziekte was de OS-winst met neoadjuvante DOS-chemotherapie het grootst (aHR 0,69; 95%-bti 0,51-0,95).

De onderzoekers concluderen dat toevoeging van neoadjuvante DOS-chemotherapie aan D2-resectie en adjuvante S-1 chemotherapie voor resectabel gevorderd maagcarcinoom geassocieerd was met verlenging van PFS en OS.

1.Ryu M-H et al. ASCO Breakthrough Annual Meeting 2023; abstr. 30

Summary: Final survival results of the phase 3 PRODIGY trial showed that among Korean patients with resectable advanced gastric cancer, addition of neoadjuvant docetaxel, oxaliplatin, and S-1 chemotherapy to surgery and adjuvant S-1 was associated with improved progression-free and overall survival.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Overall survival (OS) is de optimale marker van effectiviteit van behandelingen. Omdat het lang kan duren voor dit eindpunt bereikt wordt is er behoefte aan surrogaat-eindpunten. Progressievrije overleving (PFS) wordt veel gebruikt als surrogaat-eindpunt voor OS. Een meta-analyse van fase-3 gerandomiseerde studies van solide maligniteiten heeft de waarde van tijd tot verslechtering (TTD) van patiënt-gerapporteerde kwaliteit van leven (QOL) of van fysiek functioneren (PF) als surrogaat-eindpunt voor OS geëvalueerd. Dr. Adel Shahnam (Peter McCallum Cancer Centre, Melbourne) en collega’s publiceren de meta-analyse in het Journal of the National Cancer Institute.¹

In de literatuur tussen begin 2010 en eind juni 2022 vonden de onderzoekers 138 fase 3-studies van solide maligniteiten die OS, PFS en TTD van QOL of PF rapporteerden. Onder deze studies waren er 47 die immuuncheckpointremmers (ICIs) evalueerden en 91 die non-ICI middelen evalueerden. TTD QOL (137 studies) en TTD PF (75 studies) hadden vergelijkbare performance als PFS voor het voorspellen van OS (R² 0,18 versus 0,19 respectievelijk 0,10 versus 0,09). In ICI-studies had TTD PF vergeleken met PFS hogere associatie met OS (R² 0,38 versus 0,19) en waren TTD PF en PFS niet gecorreleerd met elkaar (R²=0). De combinatie van TTD PF en PFS resulteerde in betere voorspelling van OS (R²=0,57).

De onderzoekers concluderen dat TTD PF een belangrijk surrogaat eindpunt voor OS kan zijn, met name in ICI-studies.

1.Shahnam A, Nindra U, Desai J et al. Time to deterioration of patient-reported outcomes as a surrogate of overall survival: meta-analysis. J Natl Cancer Inst 2023; epub ahead of print

Summary: Meta-analysis of 138 phase 3 randomized trials evaluated time to deterioration (TTD) of quality of life (QOL) or physical function (PF) as surrogate of OS. TTD QOL and TTD PF performed similarly to progression-free survival as surrogates of OS.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

AK112 is een nieuw bispecifiek antilichaam gericht op zowel PD-1 als VEGF. Een fase 2-studie in elf centra in China heeft werkzaamheid en veiligheid van AK112 in combinatie met platina-doublet chemotherapie geïnventariseerd onder patiënten met gevorderd niet-kleincellig longcarcinoom (aNSCLC). Prof. Li Zhang (Sun Yat-sen Universiteit, Guangzhou) en collega’s publiceren de studie in eClinicalMedicine.¹



De studie includeerde patiënten in de leeftijd van 18 tot en met 75 jaar met lokaal-gevorderd of metastatisch NSCLC, een ECOG performance status 0 of 1, tenminste één meetbare lesie, en een levensverwachting van tenminste drie maanden. De patiënten werden geïncludeerd in drie cohorten. Cohort 1 omvatte 44 patiënten met niet-eerder behandelde ziekte, zonder EGFR- of ALK-veranderingen. De 19 patiënten in cohort 2 hadden aNSCLC met EFGR-veranderingen en waren eerder behandeld met EGFR-TKI. De 20 patiënten in cohort 3 waren eerder behandeld met platina-gebaseerde chemotherapie en anti-PD-(L)1 therapie. De primaire eindpunten waren door lokale onderzoekers beoordeelde objectieve respons en veiligheid.

De figuur laat de resultaten in cohort 1 zien. De bevestigde ORR was 53,5% (95%-bti 36,9-67,1). De mediane progressievrije overleving werd niet-bereikt, en het twaalf-maands PFS-percentage was 59,1%. In cohorten 2 en 3 was de cORR 68,4% (95%-bti 36,9-67,1) respectievelijk 40,0% (19,1-63,9), met mediane PFS 8,5 maanden (5,5-NE) respectievelijk 7,5 maanden (2,3-NE) en twaalf-maands PFS-percentages 35,5% respectievelijk 44,5%. De meest-gerapporteerde graad 3 of hoger treatment-related adverse events waren leukopenie (8,4% van de patiënten), neutropenie (6,0%), trombocytopenie (2,4%), anemie (4,8%), en myelosuppressie (2,4%).

De onderzoekers concluderen dat de combinatie van AK112 met platina-doublet chemotherapie veelbelovende werkzaamheid had voor aNSCLC, zowel als eerstelijns behandeling als ook na falen van eerdere behandelingen.

1.Zhao Y, Chen G, Chen J et al. AK112, a novel PD-1/VEGF bispecific antibody, in combination with chemotherapy in patients with advanced non-small cell lung cancer (NSCLC): an open-label, multicenter, phase II trial. eClinMed 2023.102106

Summary: AK112 is a novel bispecific antibody targeting PD-1 and VEGF. A phase 2 trial at 11 centers in China found promising activity of the combination of AK112 and platinum-doublet chemotherapy for advanced non-small cell lung cancer.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)