Oncologisch onderzoek.nl

Recente studies hebben werkzaamheid laten zien van CAR T-celtherapie voor T-cel maligniteiten. Een fase 1-2 studie in het Hebei Yanda Lu Daopei ziekenhuis (Lanfang, China) heeft de werkzaamheid van op CD7 gerichte CAR (‘NS7CAR’) T-celtherapie voor recidiverend of refractair (R/R) T-ALL en T-LBL geïnventariseerd. Dr. Peihua Lu en collega’s publiceren de studie in het American Journal of Hematology.¹

De studie includeerde 35 patiënten met R/R T-ALL en 25 patiënten met R/R T-LBL, die eenmalige infusie van uiteenlopende doseringen NS7CAR T-cellen kregen (van 5 x 10⁵ tot 2 x 10⁶ cellen per kg lichaamsgewicht). De figuur toont de belangrijkste resultaten van de studie. Op dag 28 werd diepe complete remissie in beenmerg gezien in 56 van 60 patiënten (94%). Onder de 32 patiënten met extramedullaire ziekte waren er 25 (78%) met respons onder wie 18 (56%) met complete respons. Het twee-jaars progressievrije-overlevingspercentage was 53,7% (95%-bti 38,9-68,8) en het twee-jaars overall survival percentage was 63,5% (47,7-79,4), zonder significante verschillen tussen pediatrische en volwassen patiënten. De PFS was significant hoger onder de patiënten die consoliderende transplantatie ondergingen dan onder patiënten die geen transplantatie ondergingen. Cytokine release syndrome werd gezien in 55 patiënten (92%); graad 1 of 2 in 48 patiënten en graad 3 of 4 in zeven patiënten; neurotoxiciteit kwam voor in drie patiënten.

De onderzoekers concluderen dat NS7CAR T-celtherapie veelbelovende werkzaamheid en manageable veiligheid had onder patiënten met R/R T-ALL en T-LBL.

1.Zhang X, Yang J, Li J et al. Analysis of 60 patients with relapsed or refractory T-cell acute lymphoblastic leukemia and T-cell lymphoblastic lymphoma treated with CD7-targeted chimeric antigen receptor-T cell therapy. Am J Hematol 2023.27094

Summary: A phase 1-2 trial in China found promising activity and manageable safety of CD7-directed CAR-T cell therapy for relapsed or refractory T-ALL and T-LBL.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Sommige tyrosinekinaseremmers (TKIs) die worden gebruikt voor oncogeen-gedreven longmaligniteiten remmen het MATE-1 gen, dat kodeert voor een membraantransporteiwit. Blokkade van MATE-1 resulteert in vasthouden van creatinine in het serum. Verhoogde creatininespiegels kunnen dan ten onrechte worden gezien als signaal van nierinsufficiëntie. Een retrospectieve studie van Memorial Sloan Kettering Cancer Center (New York) heeft dit fenomeen nader onderzocht. Dr. Victoria Gutgarts en collega’s publiceren de studie in het Journal of Thoracic Oncology.¹


De onderzoekers identificeerden 863 patiënten die MATE-1 remmende TKIs kregen voor longcarcinoom (brigatinib, cabozantanib, capmatinib, crizotinib, entrectenib, lorlatinib, pralsetinib, selpercatinib, en tepotinib). De nierfunctie van deze patiënten werd geëvalueerd aan de hand van de spiegel van creatinine en van de (niet door MATE-1 beïnvloede) spiegel van cystatine C. Op basis van de creatininespiegel werd acute nierschade (AKI) vastgesteld in 90 patiënten (10%). Voor zeventien patiënten waren gelijktijdig genomen monsters voor bepaling van creatinine en cystatine C beschikbaar. In 15 van deze 17 patiënten was de nierfunctie op basis van cystatine C hoger dan op basis van creatinine; in 5 van deze patiënten (30%) was de glomerulaire filtratiesnelheid (GFR) meer dan 30 ml/min hoger indien berekend op basis van cystatine C dan indien berekend op basis van creatinine.

De onderzoekers concluderen dat de berekende GFR in patiënten die MATE-1 remmende TKIs kregen voor longcarcinoom hoger was indien berekend op basis van cystatine C dan op basis van creatinine. Verhoogde creatininespiegels hoeven niet op nierschade te wijzen.

1.Chen MF, Harada G, Liu D et al. Brief report: tyrosine kinase inhibitors for lung cancers that inhibit MATE-1 can lead to “false” decreases in renal function. J Thorac Oncol 2023.09.1444

Summary: A retrospective study at Memorial Sloan Kettering Cancer Center (New York, NY) found that use of MATE-1 inhiting TKIs for lung cancer can result in false suspicion of renal insufficiency.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Vergeleken met witte vrouwen hebben zwarte vrouwen met HR-positief mammacarcinoom (HR+ BC) hogere mortaliteitspercentages, mogelijk als gevolg van verschillen in resistentie tegen behandeling. Een analyse van de National Cancer Database heeft rasgebonden verschillen in respons op neoadjuvante endocriene therapie (NET) geïnventariseerd. Dr. Veronica Jones (City of Hope National Medical Center, Duarte CA) en collega’s publiceren de analyse in Breast Cancer Research and Treatment.¹

In de NCDB identificeerden de onderzoekers 9864 witte en 1090 zwarte vrouwen die tussen begin 2006 en eind 2017 NET kregen voor stadium I tot en met III HR+ BC. Vergeleken met de witte vrouwen waren de zwarte vrouwen jonger, hadden meer comorbiditeiten, hadden een hoger stadium ziekte bij presentatie, en hadden een hogere waarschijnlijkheid langer dan 24 weken NET te ondergaan. Na exclusie van patiënten zonder beschikbare pT/N/M-gegevens werden 3521 witte en 365 zwarte patiënten geëvalueerd voor respons op NET. In analyses gecontroleerd voor leeftijd, histologie, HR-positiviteit, en duur van NET hadden zwarte patiënten hogere waarschijnlijkheid van downstaging tot pT0/is (OR 3,0; 95%-bti 1,2-7,1) maar ook van upstaging tot stadium IV (2,4; 1,002-5,6).

De onderzoekers concluderen dat onafhankelijk van duur van NET en klinisch stadium bij presentatie, zwarte vrouwen vergeleken met witte vrouwen een hogere waarschijnlijkheid hadden van complete tumorrespons maar ook van progressie naar metastatische ziekte. Deze resultaten suggereren een significante heterogeniteit in tumorbiologie.

1.Jones V, Schroeder MC, Robertson ML et al. Differential response to neoadjuvant endocrine therapy for Black/African American and White women in NCDB. Breast Cancer Res Treat 2023; epub ahead of print

Summary: Analysis of the National Cancer Database found that among women undergoing neoadjuvant endocrine therapy for HR-positive breast cancer, Black women were more likely than White women to experience complete tumor response, but also more likely to experience progression to metastatic disease.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Avelumab is een anti-PD-L1 monoklonaal antilichaam met bewezen werkzaamheid voor onder meer maagcarcinoom en merkelcelcarcinoom. De multinationale fase 3-studie JAVELIN Lung 100 heeft avelumab vergeleken met platina-gebaseerde doublet chemotherapie als eerstelijns behandeling voor metastatisch niet-kleincellig longcarcinoom (mNSCLC) met PD-L1 expressie op tenminste 1% van de tumorcellen (PD-L1+). Prof. Keunchil Park (Samsung Medisch Centrum Seoel, Zuid-Korea; tegenwoordig MD Anderson Cancer Center, Houston TX) en collega’s publiceren de primaire analyse van de studie in het Journal of Thoracic Oncology.¹

JAVELIN Lung 100 includeerde 1214 patiënten met PD-L1+, EGFR/ALK-wildtype, niet-eerder behandeld mNSCLC. De patiënten kregen avelumab 10 mg/kg iedere twee weken (n=366), avelumab 10 mg/kg eens per week gedurende twaalf weken en vervolgens eens per week (n=322), of chemotherapie iedere 3 weken. Primaire eindpunten waren onafhankelijk centraal-beoordeelde progressievrije overleving en overall survival in patiënten met hoge PD-L1+ expressie (tenminste 80% van de tumorcellen). In deze populatie waren de mediane PFS en OS beter met avelumab iedere twee weken (8,4 maanden respectievelijk 20,1 maanden) en met avelumab iedere week (7,5 maanden respectievelijk 19,3 maanden) dan met chemotherapie (5,6 maanden respectievelijk 14,9 maanden), maar deze verschillen waren niet statistisch significant. Er waren geen nieuwe veiligheidssignalen.

De onderzoekers concluderen dat avelumab vergeleken met platina-gebaseerde doublet chemotherapie resulteerde in niet-statistisch significant langere mediane PFS en OS.

1.Reck M, Barlesi F, Yang JC-H et al. Avelumab vs platinum-based doublet chemotherapy as first-line treatment for patients with high-expression PD-L1+ metastatic non-small cell lung cancer: primary analysis from the phase 3 JAVELIN Lung 100 trial. J Thor Oncol 2023.09.1445

Summary: The multinational phase 3 JAVELIN Lung 100 trial found that among patients with PD-L1+ mNSCLC, first-line avelumab resulted in longer median progression-free and overall survival when compared with platinum-based doublet chemotherapy, but the differences were not statistically significant.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Gedeeltelijke-borstbestraling (PBI) en intraoperatieve bestraling (IORT) zijn alternatieven voor gehele-borstbestraling (WBI) na borstsparende chirurgie voor vroeg-stadium mammacarcinoom (EBC). Een patiënt-gegevens meta-analyse van gepubliceerde fase 3-studies heeft uitkomsten na deze drie behandelingen geïnventariseerd. Prof. Chirag Shah (Cleveland Clinic, Cleveland OH) en collega’s publiceren de analyse in Breast Cancer Research and Treatment.¹

De analyse includeerde elf gerandomiseerde studies met tezaman 14.460 patiënten, onder wie 7675 (49,6%) WBI kregen terwijl 5413 (35,0%) en 2372 (15,3%) PBI respectievelijk IORT kregen. De mediane follow-up was 9 jaar. PBI was niet inferieur aan WBI voor de eindpunten ipsilateraal recidief (IBTR; HR 1,20; p=0,12), overall survival (OS; HR 1,02; p=0,70), en afstandsziektevrije overleving (DDFS; HR 1,15; p=0,43). IORT resulteerde in hoger IBTR-risico (HR 1,46; p<0,001) zonder verschillen voor OS (HR 0,98; p=0,81) of DDFS (HR 0,91; p=0,31).

De onderzoekers concluderen dat onder patiënten die borstsparende chirurgie ondergaan voor EBC, PBI niet inferieur was aan WBI voor alle drie de eindpunten, terwijl IORT inferieur was voor het eindpunt IBTR maar niet voor OS en DDFS.

1.Ravani LV, Calomeni P, Wang M et al. Comparison of partial-breast irradiation and intraoperative radiation to whole-breast irradiation in early-stage breast cancer patients: a Kaplan-Meier-derived patient data meta-analysis. Breast Cancer Res Treat 2023; epub ahead of print

Summary: Meta-analysis of 11 randomized phase 3 trials including 14,460 patients found that among patients undergoing breast-conserving surgery for early-stage breast cancer, partial breast irradiation was noninferior to whole-breast irradiation for the endpoint ipsilateral breast tumor recurrence, while intraoperative radiation was inferior to whole breast irradiation for this end point.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Haarcelleukemie (HCL) is een B-cel lymfoproliferatieve aandoening gekenmerkt door een hoge prevalentie van de BRAF-V600E mutatie. Een multicenter fase 2-studie in de Verenigde Staten heeft de combinatie van vemurafenib (BRAF-remmer) en obinutuzumab (anti-CD20) als eerstelijns behandeling voor HCL geëvalueerd. Dr. Jae Park (Memorial Sloan Kettering Cancer Center, New York) en collega’s publiceren de studie in NEJM Evidence.¹



De studie includeerde 30 patiënten, die vier cycli vemurafenib 960 mg tweemaal daags kregen, met obinutuzumab toegevoegd in cycli twee tot en met vier. Het primaire eindpunt was complete remissie (CR). Drie patiënten discontinueerden de behandeling wegens adverse events. De 27 patiënten die de vier cycli voltooiden hadden allen CR, en 26 patiënten hadden MRD-negativiteit. BRAF-V600Eallel was niet-detectabel in alle 21 evaluabele patiënten. Na mediaan 34,9 maanden follow-up was in geen van de patiënten relapse gezien. De meest-frequente vemurafenib-gerelateerde adverse events waren rash en arthralgie. Twee patiënten hadden febriele neutropenie, en twee patiënten hadden bloed- of plaatjestransfusie nodig.

De onderzoekers concluderen dat vier cycli van de combinatie van vemurafenib en obinutuzumab CR induceerde in meer dan 90% van patiënten met niet-eerder behandeld HCL. De patiënten werden niet lang genoeg gevolgd om ontwikkeling van secundaire maligniteiten te beoordelen.

1.Park JH, Devlin S, Durham BH et al. Vemurafenib and obinutuzumab as frontline therapy for hairy cell leukemia. NEJM Evidence 2023.2300074

Summary: A multicenter phase 2 trial in the USA found that the first-line combination of vemurafenib and obinutuzumab resulted in complete response in more than 90% of patients with hairy cell leukemia.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Patiënten met nieuw-gediagnostiseerd multipel myeloom (NDMM) zonder complete respons op inductiechemotherapie voorafgaand aan autologe stamceltransplantatie (autoSCT) hebben een slechte respons. Een fase 1-studie van Moffitt Cancer Center (Tampa FL) heeft een dendritische- celvaccin voor deze patiënten geëvalueerd. Dr. Frederick Locke en collega’s publiceren de studie in Clinical Cancer Research.¹

De studie includeerde 13 NDMM-patiënten die na inductiechemotherapie nog steeds actieve ziekte hadden. Voor de productie van het DC:Ad-S vaccin transduceerden de onderzoekers dendritische cellen van de patiënten met een adenovirale vector gericht op het survivine-eiwit. De patiënten kregen 7 tot 30 dagen voorafgaand aan het verzamelen van de stamcellen en 20 tot 34 dagen na autoSCT het vaccin toegediend. DC:Ad-S veroorzaakte geen ernstige adverse events. In 9 van 13 patiënten (69%) namen de gehalten van anti-survivine antilichamen na toediening van het vaccin toe, en in 11 van 13 patiënten (85%) werd cellulaire of humorale immuunrespons tegen survivine gezien. Zeven van deze patiënten hadden klinische respons na 90 dagen, en zes van deze zeven patiënten bleven gebeurtenisvrij tijdens mediaan 4,2 jaar follow-up. Het vier-jaars progressievrije-overlevingspercentage onder alle patiënten was 71% (95%-bti 41-88).

De onderzoekers concluderen dat toedienen van twee doses DC:Ad-S, één voorafgaand aan en één na autoSCT, veilig was en resulteerde in hoge frequentie van vaccin-specifieke immuunresponsen, en duurzame klinische uitkomsten.

1.Freeman CL, Atkins R, Varadarjan I et al. Survivin dentritic cell vaccine safely induces immune responses and is associated with durable disease control after autologous transplant in patients with myeloma. Clin Cancer Res 2023; epub ahead of print

Summary: A phase 1 trial at Moffitt Cancer Center (Tampa, FL) evaluated a dendritic cell (DC) vaccine transduced with an adenoviral vector encoded with full-length survivin (Ad-S) for patients with newly diagnosed multipel myeloma not having achieved complete response with induction chemotherapy. The vaccine resulted in immune response and durable disease control in the majority of patients.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

De BTK-remmer ibrutinib en de proteasoomremmer bortezomib hebben single-agent activiteit en niet-overlappende toxiciteiten voor mantelcellymfoom (MCL). Een fase 1-2 studie in vijftien centra in Duitsland, Italië, en Zwitserland heeft de combinatie van ibrutinib en bortezomib voor recidiverend of refractair MCL geëvalueerd. Prof. Urban Novak (Universiteit van Bern) en collega’s publiceren de studie in eClinicalMedicine.¹




De studie includeerde MCL-patiënten die eerder één of twee lijnen chemotherapie hadden gekregen, en ibrutinib- en bortezomib-naïef waren. In fase 1 (negen) patiënten werden geen doseringslimiterende toxiciteiten gezien waarna als fase 2-dosering gekozen werd voor vier drieweekse cycli van ibrutinib 560 mg eenmaal daags in combinatie met subcutaan bortezomib, gevolgd door onderhoudsbehandeling met ibrutinib tot progressie of niet-accceptabele toxiciteit. Fase 2 includeerde 49 patiënten. Het primaire eindpunt was objective response rate.

De ORR na de combinatiebehandeling was 81,8% (90%-bti 71,1-89,8) met complete respons in 21,8%. De mediane duur van ibrutinib-onderhoudsbehandeling was 10,6 maanden. De ORR nam tijdens de ibrutinib-onderhoudsfase toe tot 87,3% met complete respons in 41,8%. Onder de 36 patiënten met hoog-risico kenmerken (Ki-67 > 30%, blastoïde of pleiomorfe variant, p53 overexpressie, TP53-mutaties en of –deleties) resulteerde de combinatiebehandeling in ORR 74%, toenemend tot 82% tijdens de onderhoudsbehandeling. De mediane duur van respons was 22,7 maanden, en de mediane progressievrije overleving was 18,6 maanden. Onder patiënten met complete respons was de mediane PFS 30,8 maanden.

De onderzoekers concluderen dat de combinatie van ibrutinib en bortezomib duurzame werkzaamheid had onder patiënten met recidiverend of refractair MCL, ook onder patiënten met hoog-risico kenmerken

1.Novak U, Fehr M, Schär S et al. Combined therapy with ibrutinib and bortezomib followed by ibrutinib maintenance in relapsed or refractory mantle cell lymphoma and high-risk features: a phase 1/2 trial of the European MCL network(SAKK 36/13). eClinicalMedicine 2023.102221

Summary: A multinational phase 1-2 trial found durable efficacy of ibrutinib plus bortezomib among patients with relapsed or refractory mantle cell lymphoma

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)