PARP-remmer
monotherapie en anti-PD1 remmer monotherapie hebben beperkte klinische
activiteit voor gevorderd triple-negatief mammacarcinoom. Een fase 2-studie in
34 centra in de Verenigde Staten (TOPACIO/KEYNOTE-162) heeft de waarde
onderzocht van combinatie van beide benaderingen voor gevorderd TNBC. Dr. Shaveta Vinayak (Fred Hutchinson
Cancer Research Center, Seattle WA) en collega’s publiceren de studie online in JAMA Oncology.1TOPACIO includeerde 55 patiënten met gevorderd of metastatisch TNBC, niet-geselecteerd voor BRCA-mutatiestatus of PD-L1 expressie. De mediane leeftijd was 54 jaar (range 32 tot 90 jaar). De patiënten kregen oraal niraparib 200 mg eens per dag plus intraveneus pembrolizumab 200 mg iedere drie weken. Het primaire eindpunt van de studie was objective response rate. Onder de 47 voor werkzaamheid evalueerbare patiënten waren vijf patiënten met complete respons en vijf patiënten met partiële respons, voor een ORR van 21% (90%-bti 12-33). Stabiele ziekte werd gezien in dertien patiënten (DCR 49%; 90%-bti 36-62), en progressieve ziekte in 24. Op het moment van data cutoff was de mediane duur van respons nog niet bereikt, met zeven patiënten die nog behandeld werden.
Onder de vijftien evaluabele patiënten met tumor BRCA-mutaties was de ORR 47%, de DCR 80%, en de mediane progressievrije overleving 8,3 maanden. Onder de 27 patiënten met BRCA-wildtype tumoren was de ORR 11%, de DCR 33%, en de mediane PFS 2,1 maanden. De meest-gerapporteerde graad 3 of hoger TRAEs waren anemie (18% van de patiënten), trombocytopenie (15%) en vermoeidheid (7%). Immuun-gerelateerde AEs werden gerapporteerd voor acht patiënten (15%), onder wie twee (4%) met graad 3 irAEs. Er waren geen onverwachte toxiciteiten.
De onderzoekers concluderen dat de combinatie van niraparib plus pembrolizumab voor gevorderd of metastatisch TNBC veelbelovende antitumor-activiteit had, met numeriek hogere respons in patiënten met BRCA-gemuteerde tumoren. Het veiligheidsprofiel van de combinatie was tolerable.
1.Vinayak S, Tolaney SM, Schwartzberg L et al. Open-label clinical trial of niraparib combined with pembrolizumab for treatment of advanced or metastatic triple-negative breast cancer. JAMA Oncol 2019; epub ahead of print
Summary: A multicenter phase 2 study in the USA found that the combination of niraparib plus pembrolizumab for advanced or metastatic TNBC provided promising antitumor activity, with numerically higher response rates in patients with tumor BRCA mutations. The safety profile of the combination was tolerable.
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)
De Chinese gerandomiseerde
fase 2-studie EMERGING-CTONG 1103 heeft neoadjuvant plus adjuvant erlotinib
voor stadium IIIA-N2 NSCLC met EGFR-mutatie
vergeleken met gemcitabine-cisplatine chemotherapie. Dr. Wen-Zhao Zhong
(Guangdong Akademie van Medische Wetenschappen, Guangzhou) en collega’s publiceren
de 
De
prognostische relevantie van patiëntvolumes van behandelcentra voor squameus celcarcinoom
van hoofd en hals (HNSCC) is niet duidelijk. Een analyse van de National Cancer
Database heeft de associatie onderzocht tussen het patiëntvolume van centra en
de all-cause mortaliteit van
HNSCC-patiënten. Dr. Benjamin
Judson (Yale University School of Medicine, New Haven CT) en collega’s
publiceren de 
Maagadenocarcinoom
met peritoneale metastasen is geassocieerd met een slechte prognose. De
overleving met alleen systemische chemotherapie is gewoonlijk korter dan een
jaar. Hyperthermische intraperitoneale chemotherapie gecombineerd met
cytoreductieve chirurgie (HIPEC-CRS) heeft geresulteerd in verbetering van de
uitkomsten van verscheidene andere typen maligniteiten met peritoneale tumoren.
Een studie in zeven centra van de US
HIPEC Collaborative heeft de waarde onderzocht van HIPEC-CRS voor
maagadenocarcinoom. Dr. Jordan Cloyd (The Ohio State University, Columbus) en
collega’s publiceren de 
HPV16-E6
antilichamen kunnen vaak voorafgaand aan een diagnose orofarynx squameus
celcarcinoom (OPSCC) reeds in het bloed worden gedetecteerd. De timing van
seroconversie is niet bekend. Een analyse door het multinational HPVC3-consortium heeft deze timing onderzocht. Dr.
Aimée Kreimer (National Cancer Institute, Bethesda MD) en collega’s publiceren
de 
Er zijn
aanwijzingen voor een verhoogd risico van cardiovascular
adverse events (CVAEs) in patiënten die proteasoomremmer (PI)-therapie
krijgen voor recidiverend multipel myeloom (MM). Een prospectieve
multicenterstudie in de Verenigde Staten heeft risicofactoren voor en
uitkomsten van deze gebeurtenissen geïnventariseerd. Dr. Robert Cornell
(Vanderbilt University Medical Center, Nashville TN) en collega’s publiceren de
De
standaard-behandeling voor gevorderd levercelcarcinoom (aHCC) is sorafenib.
Vergeleken met placebo verbetert sorafenib de overall survival van aHCC-patiënten met gemiddeld ongeveer drie
maanden. Deze overleving loopt echter sterk uiteen, van minder dan drie maanden
tot meer dan twee jaar. Dr. Sarah Berhane (University of Liverpool UK) en
collega’s hebben een analyse uitgevoerd van klinische baseline-factoren met
impact op de overleving, waarmee ze een model konden construeren dat
gepersonaliseerde voorspelling van overleving mogelijk maakt. Ze publiceren de 
Standaard-behandeling
voor stadium I of II klassiek Hodgkin lymfoom (cHL) is ABVD met of zonder
radiotherapie. Deze behandeling is geassocieerd met het risico van
stralingstoxiciteit en bleomycine-geïnduceerde longschade. Een multicenter fase
2-studie in de Verenigde Staten heeft de waarde van brentuximab vedotin (BV) plus
AVD zonder consoliderende radiotherapie voor fase I/II cHL onderzocht. Dr.
Jeremy Abramson (Massachusetts General Hospital, Boston) en collega’s
publiceren de 
