Er zijn
aanwijzingen dat obesitas en gebrek aan fysieke activiteit geassocieerd zijn
met verhoogd risico van mammacarcinoom. Dit leidt tot de vraag of er ook een
verband is met verhoogd risico van recidief na behandeling voor de ziekte. De
Duitse fase 3-studie SUCCESS-C randomiseerde in een 2x2 factorial design
patiënten met vroeg-stadium HER2-negatief mammacarcinoom naar twee typen
chemotherapie (randomisatie 1) en naar een op gewichtsverlies gerichte
leefstijlinterventie (LI-groep) of gebruikelijke zorg (UC-groep). Prof.
Wolfgang Janni (Universitätsklinikum Ulm) presenteerde een interimanalyse van resultaten van de tweede randomisatie gisteren op het San Antonio Breast Cancer Symposium.1De analyse heeft betrekking op 2292 patiënten met een BMI van 24 tot 40 kg/m2, die werden gerandomiseerd naar twee jaar LI (n=1146) of UC (n=1146). De interventie was succesvol voor het eindpunt gewichtsverlies: de vrouwen in de LI-groep waren na twee jaar gemiddeld 1,0 kg lichter geworden terwijl de vrouwen in de UC-groep gemiddeld 0,95 kg zwaarder waren geworden p<0,001). Er was geen significant effect voor het eindpunt ziektevrije overleving (multivariaat HR 0,91; p=0,48). Een exploratieve analyse vergeleek de 552 LI-patiënten (48,2%) en de 925 UC-patiënten (80,7%) die het twee jaar durende programma voltooid hadden. In deze analyse hadden de LI-patiënten wel een significant betere DFS dan de UC-patiënten (HR 0,51; p=0,002). Binnen de groep LI-patiënten hadden de completers een significant betere DFS dan de non-completers (HR 0,35; p<0,001).
De onderzoekers concluderen dat de exploratieve aard van de analyse niet uitsluit dat hier sprake is van een healthy patients effect. Maar de resultaten van de studie zijn in ieder geval niet in tegenspraak met de mogelijkheid dat obesitas en gebrek aan fysieke activiteit na behandeling geassocieerd zijn met verhoogd risico van recidief van de ziekte.
1.Janni W et al. SABCS 2018; abstr. GS5-03
Summary: The German phase 3 study SUCCESS-C randomized patients with early stage HER2-negative breast cancer in a 2x2 factorial design to two types of chemotherapy (randomisation 1) and to weight-loss directed lifestyle intervention or usual care (randomisation 2). The results of the second intervention were presented yesterday in San Antonio. The intervention was succesful for the end point weight loss. There was no effect on disease-free survival. But an exploratory analysis showed that the patients who completed the two years lifestyle intervention had a significant better DFS than non-completers (HR 0.35; p<0,001). Among completers, patients in the lifestyle intervention arm had better DFS than patients in the usual care arm (multivariate HR 0.51; p=0,002). The authors conclude that this might be due to a healthy patient effect, but the results are not conflicting with the hypothesis that weight loss and physical activity are associated with a decreased risk of recurrence of breast cancer.
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)
Er is weinig
evidentie voor behandelkeuzen in stadium I en II kleincellig longcarcinoom. Een
post-hoc secundaire analyse van de Concurrent
Once-Daily vs Twice-daily Radiotherapy Trial (CONVERT) onderzocht de
kenmerken en uitkomsten van verschillende stadia SCLC met moderne
chemoradiotherapie. Prof.
Corinne Faivre-Finn (The University of Manchester UK) en collega’s publiceren
de 
De
prognostische relevantie van het bereiken van pCR na neoadjuvante chemotherapie
voor mammacarcinoom is relatief goed vastgesteld, maar de impact van pCR op
uitkomsten voor verschillende subtypen van de ziekte en de invloed van
adjuvante chemotherapie na pCR is niet duidelijk. Dr. Laura Spring
(Massachusetts General Hospital, Boston) en collega’s hebben een individual patient-level meta-analysis
van deze onderwerpen uitgevoerd. Spring presenteerde de 
In
preklinische studies zijn aanwijzingen gezien dat de PARP-remmer veliparib de
werkzaamheid van chemotherapie voor kleincellig longcarcinoom kan bevorderen. De
gerandomiseerde fase 2-studie ECOG-ACRIN 2511 randomiseerde patiënten met
niet-eerder behandeld extensief-stadium (ES)-SCLC naar cisplatine plus
etoposide met veliparib of placebo (CE+V, CE+P). Dr. Taofeek Owonikoko (Emory
University, Atlanta GA) en collega’s publiceren de 
Squameus
celcarcinoom (SCC) is de meest frequente maligniteit die wordt gezien in ontvangers
van solide-orgaantransplantaten. In deze patiënten hebben de SCCs een meer
agressief ziektebeloop en een hoger risico van metastase dan SCCs in de
algemene bevolking. Een studie van een serie van 51 patiënten in vijf Europese
landen heeft onderzocht welke factoren in deze patiënten geassocieerd zijn met
agressief SCC, gedefinieerd als nodale of afstandsmetastase of overlijden aan
primair SCC. Prof. Günther Hofbauer (Universiteitsziekenhuis Zürich) en collega’s
publiceren de 
Obesitas is
geassocieerd met verhoogd risico van mammacarcinoom, waaronder het ER-positieve
subtype in postmenopauzale vrouwen. Het is niet duidelijk of overmaat
adipositas in vrouwen met een normale body mass index eveneens geassocieerd is
met het risico. Een vooraf-geplande analyse in de cohorten van de Women’s Health Inititiative (WHI) clinical trial en WHI observational study heeft dit onderwerp onderzocht. Prof.
Andrew Dannenberg (Weill Cornell Medical College, New York) en collega’s publiceren
de 
Cellulaire
therapie wordt in toenemende mate gebruikt voor de behandeling van
maligniteiten, maar de toepassing voor epitheliale maligniteiten is tot op
heden beperkt gebleven. Een fase 2-studie van het National Cancer Institute
(Bethesda MD) heeft de waarde onderzocht van tumorinfiltrerende-lymfocyten
(TIL)-therapie voor metastatische HPV-geassocieerde carcinomen. Dr. Christian
Hinrichs en collega’s publiceren de 