Logo Jan Blom
Login

Oncologisch onderzoek.nl

Nieuws

Biomarker- versus MRI-gebaseerde strategie voor screening op prostaatcarcinoom (0)
2024-04-23 12:00   ( Nieuws )
Tags:  STHLM3-MRI trial biomarker vs MRI-enhanced strategies for prostate cancer screening
Lars BjörneboVeel richtlijnen voor prostaatcarcinoom bevelen MRI voorafgaand aan biopsie aan, maar de beschikbaarheid van MRI is beperkt. De gerandomiseerde STHLM3-MRI studie in Zweden heeft gebruik van een bloed-gebaseerde biomarker vergeleken met MRI-gebaseerde screening op prostaacarcinoom geëvalueerd. PhD-kandidaat Lars Björnebo (Karolinska Instituut, Stockholm) en collega’s publiceren de studie in JAMA Network Open.1

De studie, uitgevoerd in Stockholm, includeerde 12.743 mannen in de leeftijd van 50 tot en met 74 jaar zonder eerdere prostaatcarcinoom-diagnose. De deelnemers stonden bloedmonsters af voor de bepaling van PSA en Stockholm3. Nadat de bloedtesten uitgevoerd waren, werden de deelnemers 2:3 gerandomiseerd naar Stockholm3-test met systematische biopsie (biomarkergroep; n=5134) of PSA gevolgd door MRI met systematische en gerichte biopsie (MRI-enhanced groep; n=7609). In de biomarkergroep ondergingen mannen met een Stockholm3 risicoscore 0,15 of hoger systematische biopsie. In de MRI-enhanced groep ondergingen mannen met PSA 3 mg/ml of hoger MRI en ondergingen mannen met PI-RADS score 3 of hoger gerichte en systematische biopsie. Het primaire eindpunt van de studie was detectie van klinisch significant prostaatcarcinoom (Gleason score ≥3+4).

In de biomarkergroep hadden 413 mannen (8%) Stockholm3 risicoscore 0,15 of hoger zodat ze werden verwezen voor systematische biopsie. In de MRI-enhanced groep hadden 929 mannen (12,2%) een PSA-niveau van 3 mg/ml of hoger en werden verwezen voor MRI met biopsie als ze een PI-RADS score 3 of hoger hadden. Detectie van klinisch significant prostaatcarcinoom was vergelijkbaar in de twee groepen: 2,3% in de biomarkergroep en 2,5% in de MRI-enhanced groep (relatieve proportie 0,92; 95%-bti 0,73-1,15). In de biomarkergroep werden meer biopsieën uitgevoerd dan in de MRI-enhanced groep (6,3% versus 4,4%; RP 1,43; 95%-bti 1,23-1,66) en werden meer indolente prostaatcarcinomen gedetecteerd (1,2% versus 0,5%; 2,21; 1,49-3,27).

De onderzoekers concluderen dat voor het detecteren van klinisch significant prostaatcarcinoom een Stockholm3 test gecombineerd met systematische biopsie vergelijkbaar was met MRI-gebaseerde screening met PSA-niveaus en systematische en gerichte biopsie, maar wel resulteerde in meer biopsieën en detectie van meer indolente prostaatcarcinomen.

1.Björnebo L, Discaccaciati, Falagario U et al. Biomeraker vs MRI-enhanced strategies for prostate cancer screening. The STHLM3-MRI randomized clinical trial. JAMA Network Open 2024;7:e247131

Summary: The STHLM3-MRI randomized clinical trial in Sweden found that combining a Stockholm3 test with systematic biopsies is comparable with MRI-based screening with PSA levels and systematic and targeted biopsies for detection of clinically significant prostate cancer, although this approach resulted in more biopsies as well as detection of a greater number of indolent cancers.


  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Retrospectieve studie van bendamustine-lymfodepletie voorafgaand aan liso-cel voor grootcellig B-cel lymfoom (0)
2024-04-22 15:00   ( Nieuws )
Tags:  LBCL bendamustine lymphodepletion before lisocabtagene maraleucel
Dr. Marco RuellaAnti-CD19 CAR T-celtherapie is een standaard-behandeling voor recidiverend en/of refractair grootcellig B-cel lymfoom (R/R LBCL). Een retrospectieve studie van de University of Pennsylvania (Philadelphia) heeft lymfodepletie met bendamustine voorafgaand aan lisocabtagene maraleucel (liso-cel) geëvalueerd. Dr. Marco Ruella en collega’s publiceren de studie in het Journal of Hematology & Oncology.1

Tussen begin mei 2021 en eind december 2023 kregen in het ziekenhuis van de universiteit 31 patiënten liso-cel na bendamustine-lymfodepletie, onder wie zeven patiënten (22,6%) die niet voldeden aan de inclusiecriteria van de liso-cel registratiestudies, in de meeste gevallen omdat ze te oud waren. Deze figuur laat de resultaten zien. Overall respons werd gezien in 76,9% en complete respons in 73,1%. Tijdens mediaan 6,3 maanden follow-up waren de zes-maands percentages 59,9% voor progressievrije overleving en 91,1% voor overall survival. Cytokine release syndrome en neurotoxiciteit werden beide gezien in 9,7% van de patiënten (alleen graad 1 en 2). Er waren geen infecties in de eerste dertig dagen na infusie van liso-cel. Graad 3 of hoger neutropenie en trombocytopenie werden gezien in 29,0% respectievelijk 9,7%.

De onderzoekers concluderen dat bendamustine-lymfodepletie gevolgd door liso-cel resulteerde in tumorresponsen met een mild toxiciteitsprofiel.

1.Ghilardi G, Paruzzo L, Patel V et al. Efficacy and safety of bendamustine for lymphodepletion before lisocabtagene maraleucel. J Hematol Oncol 2024;17:19

Summary: A retrospective study at the University of Pennsylvania (Philadelphia) found that among patients with large B-cell lymphoma, bendamustine lymphodepletion followed by lisocabtagene maraleucel resulted in tumor responses while ensuring a mild toxicity profile.


  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Multicenter fase 1a-studie van ivonescimab voor patiënten met gevorderde solide tumoren (0)
2024-04-22 13:30   ( Nieuws )
Tags:  advanced solid tumors ivonescimab
Prof. Jermaine CowardEr zijn aanwijzingen dat VEGF-remmers de therapeutische werkzaamheid van PD-(L)1 antilichamen kunnen versterken door omzetting van de immuunsuppressieve micro-omgeving van de tumoren (TME) in een immuunresponsieve TME. Ivonescimab is een first-in-class bispecifiek antilichaam gericht op zowel PD-1 als VEGF-A. Een multicenter fase 1a-studie in Australië heeft ivonescimab voor patiënten met gevorderde solide tumore geëvalueerd. Prof. Jermaine Coward (Icon Cancer Centre, Brisbane) en collega’s publiceren de studie in het Journal for ImmunoTherapy of Cancer.1


De studie includeerde 51 patiënten die in de 3+3+3 doseringsescalatie design oplopende doseringen ivonescimab kregen (0,3 to 30 mg/kg iedere twee weken). Er waren twee doseringslimiterende toxiciteiten met 30 mg/kg; de hoogst-verdragen dosering werd bepaald op 20 mg/kg iedere twee weken. Met deze dosering werden graad 3 of hoger treatment-related adverse events gezien in 27,5% van de patiënten, vooral hypertensie, verhoogde aminozuurtransferasen, en colitis. De figuur toont de werkzaamheidsuitkomsten. Onder de 47 voor werkzaamheid evalueerbare patiënten was de bevestigde objective response rate 25,5% en de disease control rate 63,8%. Onder negentien patiënten met platinaresistent ovariumcarcinoom hadden vijf partiële respons (26,3%). Er waren ook signalen van werkzaamheid in patiënten met pMMR colorectaalcarcinoom, niet-kleincellig longcarcinoom, en dMMR en pMMR endometriumcarcinoom.

De onderzoekers concluderen dat ivonescimab een manageable veiligheidsprofiel en veelbelovende werkzaamheid had voor meerdere typen gevorderde solide tumoren.

1.Frentzas S, Mislang ARA, Lemech C et al. Phase 1a dose escalation study of ivonescimab (AK112/SMT112), and anti-PD-1/VEGF-A bispecific antibody, in patients with advanced solid tumors. J ImmunoTher Cancer 2024-008037

Summary: A multicenter phase 1a trial in Australia found manageable safety and promising efficacy of ivonescimab in multiple solid tumors.


  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Fase 4-studie van veiligheid van fruquintinib in klinische praktijk in China (0)
2024-04-22 12:00   ( Nieuws )
Tags:  fruquintinib in Chinese patients in clinical practice
Prof. Shukui QinFruquintinib is een selectieve en potente orale multityrosinekinaseremmer van VEGFR. In China is fruquintinib goedgekeurd voor de behandeling van patiënten met metastatisch colorectaalacarcinoom (mCRC) na twee lijnen chemotherapie. Een fase 4-studie heeft de veiligheid van fruquintinib in de Chinese klinische praktijk geëvalueerd. Prof. Shukui Qin (China Farmaceutische Universiteit, Nanjing) en collega’s publiceren de studie in The Oncologist.1

Tussen 24 april 2019 en 27 september 2022 includeerde de studie 3005 patiënten die een eerste cyclus fruquintinib gestart hadden of binnen een week zouden starten met fruquintinib. De meeste patiënten hadden metastasen bij inclusie. De mediane leeftijd van 60 jaar. De mediane duur van de behandeling was 2,7 maanden. Bijna eenderde (32,5%) van de mCRC-patiënten kregen fruquintinib met concomitante andere neoplastische middelen. Treatment-emergent adverse events resulteerden in doseringsmodificatie in 20,8% van de patiënten en in discontinuering in 15,6%. De meest-gerapporteerde graad 3 of hoger TEAEs waren hypertensie (6% van de patiënten), palmair-plantair erythrodysesthesie syndroom (2,2%), en afname van het trombocytengetal (1,0%). Combinatietherapie resulteerde niet in excessieve toxiciteiten.

De onderzoekers concludere dat het veiligheidsprofiel van fruquitinib in de klinische praktijk over het algemeen consistent was met wat is gezien in klinische studies.

1.Li J, Wang Z, Zhong H et al. A phase IV study to evaluate the safety of fruquintinib in Chinese patients in real-world clinical practice. The Oncologist 2024.oyae073

Summary: A phase 4 study in China found that the safety profile of fruquintinib in the real world was generally consistent with that in clinical studies.


  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Retrospectieve studie van percutane beeld-geleide ablatie van levermetastasen van wekedelensarcoom (0)
2024-04-21 15:00   ( Nieuws )
Tags:  STS liver metastases percutaneous image-guided ablation
Dr. Rahul ShethEr is geen duidelijkheid over de optimale behandeling voor patiënten met wekedelensarcoom (STS) en levermetastasen. Een retrospectieve studie van MD Anderson Cancer Center (Houston TX) heeft veiligheid en werkzaamheid van percutane beeld-geleide ablatie in deze patiënten geïnventariseerd. Dr. Rahul Sheth en collega’s publiceren de studie in Cancer.1



De studie includeerde 55 patiënten (23 leiomyosarcoom, 22 GIST) die tussen begin 2011 en eind 2021 percutaneous image-guided ablation ondergingen voor 84 levermetastasen van STS, en tenminste 60 dagen na de ablatie gevolgd werden. Complete respons na twee maanden werd gezien in 90,5% van de behandelde lesies. Het primaire eindpunt van de studie was lokale tumor progressievrije overleving (LPFS). De LPFS-percentages waren 83% na één jaar en 80% na twee jaar. De leverspecifieke progressievrije-overlevingspercentages waren 66% na één jaar en 40% na twee jaar, met overall survival percentages 98% na één jaar en 94% na twee jaar. In twee patiënten werden complicaties gezien, onder wie één met graad 3 of hoger complicaties.

De onderzoekers concluderen dat percutane beeld-geleide ablatie van levermetastasen van wekedelensarcoom veilig en effectief is.

1.Awad A, Pal K, Yevich S et al. Safety and efficacy of percutaneous image-guided ablation for soft tissue sarcoma metastases to the liver. Cancer 2024.35330

Summary: Retrospective analysis of patients of MD Anderson Cancer Center (Houston, TX) found that percutaneous image-guided liver ablation of soft tissue sarcoma metastases was safe and efficacious.


  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Onmiddellijke versus uitgestelde systemische therapie voor patiënten met niet-resectabel pleuraal mesothelioom (0)
2024-04-21 13:30   ( Nieuws )
Tags:  inoperable pleural mesothelioma immediate versus deferred systemic therapy
Dr. Penelope BradburyDe 2018 ASCO-richtlijn voor de behandeling van pleuraal mesothelioom (PM) stelt dat onder patiënten met asymptomatisch inoperabel epithelioïd PM met lage ziektelast uitstel van systemische therapie kan worden overwogen. Een retrospectieve real-world analyse in het Princess Margaret Cancer Centre (Toronto, Canada) heeft uitkomsten met onmiddellijke systemische behandeling voor deze patiënten vergeleken met uitkomsten van uitgestelde systemische behandeling. Dr. Penelope Bradbury en collega’s publiceren de analyse in Clinical Lung Cancer.1

De onderzoekers identificeerden 222 patiënten die in Princess Margareth werden gezien met inoperabel PM. Onder deze patiënten kregen 189 (85%) onmiddellijk systemische behandeling en 33 (15%) uitgestelde behandeling en nauwgezette observatie. De systemische behandeling in deze twee groepen was chemotherapie-gebaseerd in 91% respectievelijk 79%. Patiënten in de groep met uitgesteld behandeling waren ouder (gemiddeld 70 jaar versus 67 jaar). hadden minder vaak stadium IV ziekte, en vaker epithelioïde histologie. In de groep met uitgestelde therapie werden 19 patiënten (58%) uiteindelijk behandeld. De mediane duur van follow-up was 10,9 maanden. De mediane overall survival onder alle patiënten was 12,4 maanden; significant langer onder de patiënten met uitgestelde behandeling dan onder patiënten met onmiddellijke behandeling (20,6 versus 11,5 maanden; p=0,02).

De onderzoekers concluderen dat onder geselecteerde patiënten met asymptomatisch niet-resectabel PM, uitstel van de behandeling en close observation geen ongunstige impact had op de OS.

1.Schmid S, Zhan L, Garcia M et al. Immediate versus deferred systemic therapy in patients with mesothelioma. Clin Lung Cancer 2024-04.011

Summary: A retrospective real-world analysis at Princess Margaret Cancer Centre (Totonto, Canada) found that among selected patients with asymptomatic unresectable pleural mesothelioma, deferral of systemic therapy with close observation may not impact overall survival or progression-free survival


  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Risico-gebaseerde screening op longcarcinoom in een systeem van universele gezondheidszorg (0)
2024-04-21 12:00   ( Nieuws )
Tags:  Ontario Lung Cancer Screening Pilot
Prof. Martin TammemägiWereldwijd is longcarcinoom de eerste oorzaak van overlijden aan een maligniteit. In eerdere studies is gezien dat low-dose computed tomography screening van personen met hoog risico van longcarcinoom de ziekte-specifieke mortaliteit kan verlagen met tenminste 20%. In de Verenigde Staten wordt deze screening aangeboden in meer dan 400 centra, maar buiten de Verenigde Staten wordt de screening nog maar weinig toegepast. De Ontario Lung Cancer Screening Pilot heeft de performance van de screening geïnventariseerd. Prof. Martin Tammemägi (Brock University, St. Catharines ON) en collega’s publiceren resultaten van de pilotstudie in Nature Medicine.1

Tussen begin juni 2017 en eind mei 2019 recruteerde de studie 7768 personen met hoog risico geïdentificeerd met het PCLOm2012noRace lung cancer risk prediction model. Onder deze personen werden 4451 deelnemers succesvol gescreend en voorzien van hoog-kwalitatieve follow-up, inclusief geëigende behandeling. Het percentage gedetecteerd longcarcinoom was 2,4%; en het percentage vroeg-stadium longcarcinoom was 79,2%. Serious harms van de screening waren infrequent. De sensitiviteit voor detectie van longcarcinoom was tenminste 95,3% en de specificiteit was 95,5%. De adherentie aan jaarlijkse recall en surveillance scans was hoger dan 85%.

De onderzoekers concluderen dat de Ontario Lung Cancer Screening Pilot inzicht verschaft in methode voor implementatie van een risico-gebaseerd screeningsprogramma in een systeem van universele gezondheidszorg.

1.Tammemägi MC, Darling GE, Schmidt H et al. Risk-based lung cancer screening performance in a universal healthcare setting. Nature Med 2024-02904-z

Summary: The Ontario Lung Cancer Screening Pilot provides insights into how a risk-based organized lung screening program can be implemented in a large, diverse, populous geographic area within a universal healthcare system.


  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Multinationale gerandomiseerde studie van laparoscopische versus open hemihepatectomie (0)
2024-04-20 15:00   ( Nieuws )
Tags:  ORANGE II PLUS trial laparascopic versus open hemihepatectomy
Dr. Ronald van DamDe multinationale gerandomiseerde ORANGE II PLUS studie vergeleek uitkomsten van laparoscopische versus open leverresectie, in de meeste gevallen voor primaire of metastatische maligniteit. Het primaire eindpunt van de studie was tijd tot functioneel herstel. Secundaire eindpunten waren morbiditeit, kwaliteit van leven, en onder de patiënten met een maligniteit resectiemargestatus en tijd tot adjuvante systemische therapie. Dr. Ronald van Dam (Maastricht UMC) en collega’s publiceren de studie in het Journal of Clinical Oncology.1

De studie recruteerde 352 patiënten van zestien centra in Europa, die 1: 1 werden gerandomiseerd naar laparoscopische of open chirurgie. Er waren 332 patiënten die chirurgie ondergingen; 166 in de laparoscopische en 166 in de open chirurgiegroep. De mediane tijd tot functioneel herstel was 4 dagen (IQR 3-5; range 1-30) in de groep met laparoscopische chirurgie versus 5 dagen (IQR 4-6; range 1-33) in de groep met open chirurgie (p<0,001). Er was geen verschil in incidentie van majeure complicaties (14,5% in de laparoscopiegroep versus 16,9% in de open-chirurgiegroep; p=0,58). De scores voor zowel global health status (verschil 3,2 punten; p<0,001) als body image (0,9; p<0,001) waren significant hoger in de laparoscopiegroep. Onder de 281 patiënten met een maligniteit was de R0-resectiemargestatus vergelijkbaar tussen beide groepen (77,9% in de laparoscopiegroep versus 84,1% in de open-chirurgiegroep; p=0,14) met een kortere tijd tot adjuvante systemische therapie in de laparoscopiegroep (46,5 versus 62,8 dagen; HR 2,20; p=0,009).

De onderzoekers concluderen dat onder patiënten die hemihepatectomie ondergingen, laparoscopische benadering resulteerde in kortere tijd tot functioneel herstel dan open chirurgie, en geassocieerd was met betere kwaliteit van leven en onder patiënten met een maligniteit ook met kortere tijd tot adjuvante systemische therapie.

1.Fichtinger RS, Aldrighetti LA, Hilal MA et al. Laparoscopic versus open hemihepatectomy: the ORANGE II PLUS multicenter randomized controlled trial. J Clin Oncol 2024; epub ahead of print

Summary: The randomized controlled ORANGE II PLUS trial at 16 European centers found that among patients undergoing hemihepatectomy, laparoscopic approach resulted in a shorter time to functional recovery compared with open surgery, was associated with better quality of life, and among patients with cancer, a shorter time to adjuvant systemic therapy.


  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)