Oncologisch onderzoek.nl

Ivonescimab is een bispecifiek antilichaam tegen PD-1 en VEGFR. De multicenter fase 3-studie HARMONi-2 in China heeft ivonescimab vergeleken met pembrolizumab voor PD-L1 positief gevorderd niet-kleincellig longcarcinoom. Prof. Caicun Zhou (Tongji Universiteit, Shanghai) en collega’s publiceren de eerste interimanalyse van de studie in The Lancet.¹

HARMONi-2, uitgevoerd in 55 centra in China, includeerde volwassen patiënten met niet-eerder behandeld lokaal-gevorderd of metastatisch PD-L1 positief NSCLC, zonder sensitiserende EGFR-mutaties of ALK-translocaties, en een ECOG performance status 0 of 1. De patiënten werden 1:1 gerandomiseerd naar ivonescimab 20 mg/kg of pembrolizumab 200 mg, intraveneus iedere drie weken. Het primaire eindpunt was centraal geblindeerd beoordeelde radiografische progressievrije overleving.

De ivonescimabgroep telde 198 patiënten en de pembrolizumabgroep 200. Op het moment van de nu gepubliceerde interimanalyse was de mediane PFS 11,1 maanden in de ivonescimabgroep en 5,8 maanden in de pembrolizumabgroep (HR 0,51; 95%-bti 0,38-0,69). Het profijt met ivonescimab versus pembrolizumab werd gezien in vooraf-gespecificeerde subgroepen, waaronder patiënten met PD-L1 tumor proportion score (TPS) 1 tot 50% (HR 0,54; 95%-bti 0,37-0,78) en patiënten met TPS 50% of hoger (0,48; 0,29-0,79). Graad 3 of hoger treatment-related adverse events werden gezien in 29% van de patiënten in de ivonescimabgroep en 16% van de patiënten in de pembrolizumabgroep. Ivonescimab had een manageable veiligheidsprofiel in patiënten met squameus en niet-squameus NSCLC.

De onderzoekers concluderen dat ivonescimab vergeleken met pembrolizumab geassocieerd was met significant betere progressievrije overleving onder patiënten met niet-eerder behandeld gevordere PD-L1 positief NSCLC.

1.Xiong A, Wang L, Chen J et al. Ivonescimab versus pembrolizumab for PD-L1-positive non-small cell lung cancer (HARMONi-2): a randomised, double-blind, phase 3 study in China. Lancet 2025;405:839-849

Summary: The multicenter phase 3 HARMONi-2 trial in China found that among previously untreated patients with advanced PD-L1 positive non-small cell lung cancer, ivonescimab significantly improved PFS compared with pembrolizumab.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Chirurgische behandeling voor maligniteiten moet soms worden uitgesteld in patiënten die roken vanwege zorgen over een verhoogd risico van complicaties. Een systematisch overzicht en meta-analyse van gepubliceerde studies heeft de associatie tussen rookstatus of tijd sinds gestopt zijn met roken en het risico van complicaties na chirurgie voor maligniteiten onderzocht. Dr. Nikki McCaffrey (Deakin University, Burwood, Australië) en collega’s publiceren de analyse in JAMA Network Open.¹

In de literatuur tussen begin 2000 en 10 augustus 2023 vonden de onderzoekers 24 voor het onderwerp relevante observationele studies en interventiestudies die aan de inclusiecriteria van de meta-analyse voldeden. De studies telden tezamen 39.499 patiënten die chirurgie ondergingen voor maligniteiten.

In meta-analyse hadden patiënten die rookten binnen vier weken voorafgaand aan de chirurgie een hoger risico van postoperatieve complicaties dan patiënten die vier weken of langer gestopt waren (OR 1,31; 95%-bti 1,10-1,55; 17 studies; n=14.547) of nooit gerookt hadden (2,83; 2,06-3,88; 14 studies; n=9726). Er was geen statistisch significant verschil in risico van complicaties tussen patiënten die binnen twee weken voor de operatie gerookt hadden en patiënten die tussen twee weken en drie maanden voor de operatie gestopt waren (OR 1,19; 95%-bti 0,89-1,59; 10 studies; n=5341). Patiënten die gerookt hadden binnen één jaar voor de chirurgie hadden een hoger risico van postoperatieve complicaties dan patiënten die tenminste één jaar voor de operatie gestopt waren (OR 1,13; 95%-bti 1,00-1,29; 13 studies; n=31.238).

De onderzoekers concluderen dat patiënten met maligniteiten die tenminste vier weken voorafgaand aan chirurgie gestopt waren met roken een lager risico van postoperatieve complicaties hadden dan patiënten die binnen vier weken voorafgaand aan de chirurgie gerookt hadden.

1.Wong C, Asfia SKBM, Myles PS et al. Smoking and complications after cancer surgery. A systematic review and meta-analysis. JAMA Network Open 2025.0295

Summary: Systematic review and meta-analysis of smoking cessation and complications after cancer surgery found that people with cancer who had stopped smoking for at least 4 weeks before surgery had fewer postoperative complications than those smoking closer to surgery.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Retrospectieve studies hebben laten zien dat gebruik van statines geassocieerd is met betere respons op immuuncheckpointblokkade (ICB) in meerder typen maligniteiten. Een retrospectieve studie van Emory University (Atlanta GA) heeft deze associatie onderzocht onder patiënten met recidiverend of metastatisch squameus celcarcinoom van hoofd en hals (R/M HNSCC). Dr. Nicole Schmitt en collega’s publiceren de studie in Cancer Medicine.¹

De studie includeerde 158 patiënten die tussen begin 2015 en eind 2022 tenminste drie doses ICB kregen voor R/M HNSCC, onder wie 44 patiënten (27,8%) die ook een statine gebruikten. ▩ Panel A laat zien dat in analyse van alle statines tezamen gebruik van statines versus geen gebruik geassocieerd was met significant hoger percentage patiënten met objectieve respons (OR 3,0; p<0,05) terwijl van de afzonderlijke statines zowel rosuvastatine (OR 5,3; p<0,01) als lovastatine (OR 6,6; p<0,05) vergeleken met geen statine eveneens geassocieerd waren met significant betere respons. Panel B laat zien dat onder patiënten die geen chemotherapie kregen tijdens ICB-behandeling gebruik van statines vergeleken met geen statines eveneens geassocieerd was met significant betere respons (OR 3,7; p=0,0094). ▩ Deze figuur laat zien dat gebruik van statines niet significant geassocieerd was met betere progressievrije overleving en overall survival.

De onderzoekers concluderen dat statinetherapie een onafhankelijke voorspeller was van respons van R/M HNSCC op ICB, en dat grotere prospectieve studies vereist zijn om vast te kunnen stellen of statinetherapie overlevingsuitkomsten kan verbeteren.

1.Kristoff TJ, Evans S, Nayi P et al. Statin drugs are associated with response to immune checkpoint blockade in recurrent/metastatic head and neck cancer. Cancer Medicine 2025.70718

Summary: A retrospective study at Emory University (Atlanta, GA) found that among patients receiving immune checkpoint blockade for R/M HNSCC, use of statins was associated with improved response.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Chemotherapie-geïnduceerde perifere neuropathie (CIPN) is een veel-voorkomende doseringslimiterendebijwerking van taxaan-gebaseerde chemotherapie. De gerandomiseerde POLAR-studie van het National Center for Tumor Diseases (Heidelberg, Duitsland) heeft de werkzaamheid van handkoeling en -compressie geëvalueerd onder patiënten die taxaan-gebaseerde chemotherapie kregen voor primair mammacarcinoom voor preventie van CIPN. Dr. Laura Michel en collega’s publiceren de studie in JAMA Oncology.¹

POLAR includeerde vrouwen die wekelijks chemotherapie op basis van nab-paclitaxel of paclitaxel (neoadjuvant of adjuvant) kregen. De patiënten werden 1:1 gerandomiseerd naar koeling of compressie van de dominante hand, zonder interventie voor de andere hand. Koeling werd uitgevoerd met een bevroren handschoen, en compressie met twee chirurgische handschoenen die één maat kleiner waren dan passend, vanaf dertig minuten voor tot dertig minuten na de taxaan-toediening. Het primaire eindpunt was preventie van graad 2 of hoger sensorische CIPN, geëvalueerd met CTCAE versie 5.0.

De studie includeerde 122 patiënten onder wie 101 werden opgenomen in de finale analyses (52 in de koelinggroep en 49 in de compressiegroep). Beide interventies ▩ resulteerden in significante verlaging van de incidentie van graad 2 of hoger CIPN: 15 deelnemers hadden hooggradig CIPN in de koeling-arm en 26 in de controle-arm (29% versus 50%; p=0,002) en 12 deelnemers hadden CIPN in de compressie-arm en 19 in de controle-arm (24% versus 38%; p=0,008). Patiënten die graad 2 of hoger CIPN ervoeren hadden verlaagde algemene gezondheidsstatus gedurende zes tot acht maanden na de taxaantherapie.

De onderzoekers concluderen dat koeling en compressie effectief het risico van hooggradig CIPN verlaagden.

1.Michel LL, Schwarz D, Romar P et al. Efficacy of hand cooling and compression in preventing taxane-induced neuropathy. The POLAR randomized clinical trial. JAMA Oncol 2025.0001

Summary: The randomized POLAR trial, at the National Center for Tumor Diseases (Heidelberg, Germany) found that hand cooling and compression were highly effective in reducing the risk of high-grade CIPN in patients receiving taxane-based chemotherapy for primary breast cancer.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Met neoadjuvante immuuntherapie voor HPV-negatief locoregionaal-gevorderd squameus cellcarcinoom van hoofd en hals (LA-HNSCC) zijn bemoedigende resultaten gezien, maar de rol van deze behandeling in het niet-chirurgisch management is nog niet duidelijk. De fase 2-studie DEPEND van de University of Chicago (IL) heeft neoadjuvant nivolumab plus chemotherapie gevolgd door respons-aangepaste chemoradiotherapie (CRT) voor HPV-negatief stadium IVa/b HNSCC geëvalueerd. Dr. Ari Rosenberg en collega’s publiceren de studie in JAMA Oncology.¹

DEPEND evalueerde neoadjuvant nivolumab plus carboplatine en paclitaxel. Patiënten met tenminste 50% tumorreductie (RECIST 1.1) na de neoadjuvante behandeling kregen gedeëscaleerde CRT (66 Gy); patiënten met minder dan 50% reductie kregen standaard CRT (70 tot 75 Gy). Alle patiënten kregen 9 cycli adjuvant nivolumab. Het primaire eindpunt was deep response rate (DRR; tenminste 50% reductie) na de neoadjuvante behandeling.

DEPEND includeerde 36 patiënten (28 mannen, mediane leeftijd 58,9 jaar; range 27-77). De mediane duur van follow-up was 20 maanden (range 13-40). Het DDR-percentage was 53% (95%-bti 35-70) waarmee het primaire eindpunt bereikt werd. De objective response rate was 86% (95%-bti 71-95). Negentien patiënten kregen gedeëscaleerde CRT en zestien standaard CRT. De twee-jaars percentages voor progressievrije overleving en overall survival waren 66% (95%-bti 34-76) respectievelijk 73% (52-86). De meest-waargenomen treatment-emergent adverse events van gedeëscaleerde respectievelijk standaard CRT waren mucositis (74% respectievelijk 94% van de patiënten), stralingsdermatitis (68% respectievelijk 88%), en droge mond (37% respectievelijk 63%).

De onderzoekers concluderen dat neoadjuvant nivolumab plus chemotherapie resulteerde in diepe respons in 53% van de patiënten met HPV-negatief LA stadium IVa/b HNSCC, en dat respons-aangepaste gedeëscaleerde CRT resulteerde in gunstige overlevingsuitkomsten met minder-frequente acute toxiciteiten onder patiënten met diepe respons.

1.Rosenberg AJ, Juloori A, Jelinek MJ et al. Neoadjuvant nivolumab plus chemotherapy followed by response-stratified chemoradiation therapy in HPV-negative head and neck cancer. The DEPEND phase 2 nonrandomized clinical trial. JAMA Oncol 2025.0081

Summary: The phase 2 DEPEND trial at the University of Chicago, IL, found that among patients with stage IVa/b HPV-negative HNSCC, neoadjuvant nivolumab plus chemotherapy led to deep responses in 53% of patients, and that response-adapted de-escalated CRT led to favorable survival with lower acute toxic effects among deep responders. 

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Anti-VEGFR therapie versterkt de activiteit van PD-1 remmers in preklinische modellen. Een multicenter fase 2-studie in de Verenigde Staten evalueerde de combinatie van bevacizumab en pembrolizumab voor niet-eerder behandelde hersenmetastasen van melanoom (MBM). Prof. Harriet Kluger (Yale University School of Medicine, New Haven CT) en collega’s publiceren de studie in het Journal of Clinical Oncology.¹



De studie includeerde 37 anti-PD-(L)1 naïeve patiënten met tenminste één asymptomatische MBM (grootte 5 tot en met 20 mm) waarvoor niet onmiddellijke lokale therapie of steroïden vereist waren. De patiënten kregen vier doses pembrolizumab plus bevacizumab iedere drie weken, gevolgd door pembrolizumab iedere drie weken gedurende ten hoogste twee jaar. Respons van de hersenmetastase (primair eindpunt) werd gezien in 54,1% (95%-bti 36,9-79,5) en extracraniële respons in 56,3% (37,7-73,6); de mediane intracraniële progressievrije over leving was 2,2 jaar (0,41-NR) en de mediane overall survival was 4,2 jaar (1,6-NR) met een vier-jaars OS-percentage van 51,6%. Graad 3 treatment-related adverse events van bevacizumab en pembrolizumab waren 10,8% respectievelijk 18,9%. Hogere pretreatment vaatdichtheid in de metastatische tumoren was geassocieerd met respons.

De onderzoekers concluderen dat de combinatie van pembrolizumab en bevacizumab goed werd verdragen en substantiële activiteit heeft laten zien onder patiënten met niet-eerder behandelde MBM.

1.Weiss SA, Djureinovic D, Wei W et al. Phase II trial of pembrolizumab in combination with bevacizumab for untreated melanoma brain metastases. J Clin Oncol 2025; epub ahead of print

Summary: A mutlicenter phase 2 trial in the USA found tolerability and promising clinical activity of the combination of pembrolizumab and bevacizumab among patients with previously untreated melanoma brain metastases.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

De multicenter fase 2-studie TRU-D in Zuid-Korea evalueerde neoadjuvante chemotherapie plus tweevoudige immuuncheckpointremming voor gevorderd-stadium ovariumcarcoom (EOC). Dr. Jung-Yun Lee (Yonsei Universiteit, Seoel) en collega’s publiceren de studie in Clinical Cancer Research.¹

De studie includeerde patiënten met niet-resectabel stadium III of IV EOC. De patiënten kregen drie cycli neoadjuvante chemotherapie gecombineerd met durvalumab en tremelimumab, gevolgd door interval debulking chirurgie en drie cycli adjuvante chemotherapie plus durvalumab, gevolgd door twaalf cycli durvalumab onderhoud. Het primaire eindpunt was percentage progressievrije patiënten na twaalf maanden.

Onder de 45 geïncludeerde patiënten waren 30 na twaalf maanden progressievrij (65,9%; 95%-bti 52,8-NE) met 24- en 30-maands PFS-percentages van 38,6% (26,7-NE) respectievelijk 36,4% (24,7-NE). Na de neoadjuvante therapie was de objective response rate 86,7% met chemotherapy response score 3 in 31,1% van de patiënten en pathologische complete respons in 11,1%. Na dertig maanden waren 87,7% van de patiënten in leven. De meest-gerapporteerde graad 3 of hoger adverse event was neutropenie, in 26,7% van de patiënten.

De onderzoekers concluderen dat de combinatie van neoadjuvante chemotherapie met tweevoudige immuuncheckpointremming voor gevorderd EOC feasible en werkzaam is.

1.Park J, Joung J-G, Lim MC et al. Neoadjuvant chemotherapy with dual immune checkpoint inhibitors for advanced-stage ovarian cancer: final analysis of TRU-D phase II nonrandomized clinical trial. Clin Cancer Res 2025; epub ahead of print

Summary: The multicenter phase 2 TRU-D trial in South Korea found that neoadjuvant chemotherapy plus dual immune checkpoint inhibition was feasible and showed promising activity with a durable clinical response among patients with advanced-stage endothelial ovarian cancer.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

De optimale benadering na complete resectie van gelokaliseerd hooggradig wekedelensarcoom (STS) is niet duidelijk. Een multicenter gerandomiseerde fase 2-studie in China heeft adjuvant anlotinib als zodanig geëvalueerd. Dr. Yangbai Sun (Fudan University Shanghai Cancer Center) en collega’s publiceren de studie in Clinical Cancer Research.¹

De studie includeerde 88 patiënten na complete resectie van STS. De patiënten werden gerandomiseerd naar ten hoogste zes cycli oraal anlotinib 12 mg of placebo op de eerste veertien dagen van drie-weekse cycli. Beide groepen telden 44 patiënten. De mediane duur van follow-up was 30,95 maanden. De één- en twee-jaars percentages van ziektevrije overleving waren 88% respectievelijk 77% in de anlotinibgroep vergeleken met 64% respectievelijk 58% in de placebogroep. Het risico van recidief was 53% lager in de anlotinibgroep dan in de placebogroep (HR 0,47; p=0,0445). Vier patiënten (9%) discontinueerden anlotinb wegens toxiciteiten.

De onderzoekers concluderen dat na complete resectie van STS, adjuvant anlotinib vergeleken met placebo resulteerde in significante verlaging van het risico van recidief.

1.Wang C, Hu X, Yang L et al. Anlotinib versus placebo as adjuvant therapy for localized, high-grade soft-tissue sarcomas: a phase II, double-blinded, randomized controlled trial. Clin Cancer Res 2025; epub ahead of print

Summary: A multicenter randomized phase 2 trial in China found that after complete resection of localized, high-grade STS, adjuvant anlotinib reduces the incidence of disease relapse, with acceptable toxicity.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)