Oncologisch onderzoek.nl

Anti-PD-1 gebaseerde immuuntherapie heeft in klinische studies uitkomsten na resectie van stadium IIB tot en met IV melanoom verbeterd, maar er is nog niet veel informatie beschikbaar over de werkzaamheid van deze therapie in de klinische praktijk. Een retrospectieve studie in acht centra in Spanje heeft real-world uitkomsten, prognostische factoren, en patronen van recidief na adjuvante anti-PD-1 behandeling voor melanoom geïnventariseerd. Dr. Margarita Majem (Universitat Autònoma de Barcelona) en collega’s publiceren de studie in Cancers.¹



De studie includeerde 245 patiënten (4% stadium IIB-C, 80% stadium IIIA-D, en 16% stadium IV) en een mediane follow-up van 38,4 maanden (range 2-139). De figuur toont de overlevingsuitkomsten en de tijd tot volgende behandeling, die slechter waren dan wat is gezien in klinische studies. Prognostische factoren geassocieerd met recidief waren de locatie van het primaire melanoom en start van de adjuvante therapie langer dan twaalf weken na de laatste resectie (HR 1,68; 95%-bti 1,13-2,50). Ontwikkeling van graad 3 of 4 immuun-gerelateerde bijwerkingen was geassocieerd met betere recidiefvrije overleving (HR 0,40; 95%-bti 0,19-0,87). Vroeg recidief (tijdens of binnen twaalf weken na de adjuvante behandeling) werd gezien in 63% van de patiënten met recidief.

De onderzoekers concluderen dat de uitkomsten van adjuvant anti-PD-1 gebaseerde immuuntherapie in de klinische praktijk slechter waren dan wat is gezien in klinische studies.

1.Martinez-Recio S, Molina-Pérez MA, Muñoz-Couselo E et al. Adjuvant immunotherapy after resected melanoma: survival outcomes, prognostic factors, and patterns of relapse. Cancers 2025; 17:143

Summary: A multicenter retrospective study in Spain found that adjuvant anti-PD-1 immunotherapy after resection of melanoma in the real world, survival outcomes were worse than what was seen in clinical trials.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Er is geen duidelijkheid over de waarde van stereotactische radiotherapie (SBRT) voor patiënten met oligometastatisch squameus celcarcinoom van hoofd en hals (HNSCC). Een retrospectieve studie in zestien centra in Duitsland, Oostenrijk, en Zwitserland heeft SBRT voor pulmonaire metastasen van oligometastatisch (ten hoogste 5 metastasen) HNSCC geëvalueerd. Dr. Alexander Rühle (Academisch Ziekenhuis Leipzig) en collega’s publiceren de studie in het International Journal of Radiation Oncology.¹

De studie includeerde 178 patiënten die tussen begin 2010 en eind 2023 SBRT naar de long ondergingen voor tezamen 284 metastasen van HNSCC, met als meest-voorkomende primaire locaties orofarynx (40%), larynx (21%), en hypofarynx (17%). De mediane followup was 40 maanden (95%-bti 34-46). De figuur laat zien dat de mediane progressievrije overleving 9 maanden bedroeg (95%-bti 7-11) en de mediane overall survival 33 maanden (26-40). De één-jaars cumulatieve incidentie van lokaal falen was 5,5%. Eén patiënt (0,6%) ontwikkelde acute graad 3 dysfagie, en er waren geen graad 4 of 5 chronische toxiciteiten. In multivariate analyse waren leeftijd hoger dan 65 jaar (HR 1,59; p=0,040) en vrouwelijk geslacht (HR 1,76; p=0,035) geassocieerd met slechtere OS, terwijl langere tijd tussen HNSCC-diagnose en eerste SBRT geassocieerd was met langere OS (< 12 maanden versus ≥ 12 maanden HR 1,56; p=0,034).

De onderzoekers concluderen dat SBRT voor pulmonaire metastasen resulteert in goede lokale controle met minimale toxiciteit in patiënten met oligometastatisch HNSCC.

1.Nägler F, Vorbach S, Mohamed AA et al. Pulmonary stereotactic body radiotherapy of oligometastatic head-and-neck squamous cell carcinoma: a multicenter retrospective study. Int J Radiat Biol Phys (2025) 2024.12.015

Summary: A trinational retrospective study found that SBRT for pulmonary metastases achieves excellent local control with minimal toxicity in patients with oligometastatic HNSCC.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Patiënten met double-expressor lymfoom (DEL) hebben een slechtere prognose dan patiënten met andere DLBCL-subtypen. Een multicenter fase 2-studie in China heeft de combinatie van zanubrutinib plus R-CHOP voor patiënten met nieuw-gediagnostiseerd stadium II of hoger DEL geëvalueerd. Prof. Zengjun Li (Shandong Cancer Hospital) en collega’s publiceren de studie in Cancer.¹


De studie includeerde 48 patiënten, die gedurende zes maanden oraal zanubrutinib 160 mg tweemaal daags kregen plus zes tot acht cycli standaard R-CHOP. De behandeling resulteerde in objective response rate van 89,6% en complete response rate van 83,3%. Tijdens mediaan 29,3 maanden follow-up werden de mediane progressievrije overleving en overall survival niet bereikt. De twee-jaars PFS- en OS-percentages waren 81% respectievelijk 94%. Graad 3 of hoger adverse events werden gerapporteerd voor 23 van 48 patiënten (48%). In multivariate analyse was BCL-6 rearrangement geassocieerd met slechtere PFS en OS.

De onderzoekers concluderen dat de combinatie van zanubrutinib en R-CHOP een effectieve en tolerabele optie is voor patiënten met nieuw-gediagnostiseerd DEL (graphical abstract).

1.Yin X, He Q, Liu D et al. Zanubrutinib plus R-CHOP for the treatment of newly diagnosed double-expressor lymphoma: a phase 2 clinical study. Cancer 2025.35697

Summary: A multicenter phase 2 trial in China found that zanubrutinib in combination with R-CHOP is an effective and tolerable option for patients with double-expressor lymphoma.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Patiënten met type 2 diabetes mellitus (T2DM) hebben een verhoogd risico van pancreascarcinoom (PC). Een retrospectieve cohortstudie in Hong Kong heeft de impact van gebruik van aspirine op het risico van PC en de PC-gerelateerde mortaliteit onder T2DM-patiënten geïnventariseerd. Prof. Ka-Shing Cheung (The University of Hong Kong) en collega’s publiceren de studie in Gut.¹

In een Hong Kong-brede gezondheidszorg-database identificeerden de onderzoekers 343.966 patiënten met een nieuwe diagnose T2DM tussen begin 2001 en eind 2015. Exclusiecriteria waren geschiedenis van PC, pancreas-cysten, IgG4-ziekte, en pancreatectomie. Ook patiënten met minder dan één jaar follow-up of met PC binnen een jaar na de diagnose T2DM werden geëxcludeerd. Regelmatig gebruik van aspirine werd gedefinieerd als tenminste 180 dagen per jaar.

Tijdens mediaan 10,5 jaar follow-up (IQR 7,7-14,5) ontwikkelden 1224 deelnemers (0,36%) PC en overleden 51.151 deelnemers (14,9%) aan any cause en 787 (0,2%) aan PC. Gebruik van aspirine was geassocieerd met lager PC-risico, zowel in tijd-afhankelijke analyse (aHR 0,58; 95%-bti 0,49-0,69) als in propensity score matching analyse (0,61; 0,48-0,77). Er was een inverse relatie van toenemende dosering en langere duur van aspirinegebruik met het PC-risico (p voor trend ≤0,001). Aspirinegebruik was ook geassocieerd met lager risico van PC-gerelateerde mortaliteit (aHR 0,43; 95%-bti 0,34-0,53) en all-cause mortaliteit (0,78; 0,76-0,80).

De onderzoekers concluderen dat gebruik van aspirine een strategie kan zijn voor het verlagen van het risico van PC in T2DM-patiënten.

1.Tan JT, Mao X, Cheng H-M et al. Aspirin is associated with lower risk of pancreatic cancer and cancer-related mortality in patients with diabetes mellitus. Gut 2025; epub ahead of print

Summary: A retrospective study in Hong Kong found that aspirin use may be an oncopreventive strategy to reduce the risk of pancreatic cancer in patients with type 2 diabetes mellitus.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Er is tot op heden nog geen gerandomiseerde fase 3-studie uitgevoerd van de werkzaamheid van metronome chemotherapie plus endocriene therapie voor HR-positief HER2-negatief metastatisch mammacarcinoom (HR+HER2- mBC). De fase 3-studie MECCA, in twaalf centra in China, heeft de toevoeging van metronoom capecitabine aan een aromataseremmer (AI) geëvalueerd. Prof. Shu-Sen Wang (Sun Yat-sen Universiteit, Guangzhou) en collega’s publiceren de studie in het Journal of Clinical Oncology.¹

MECCA includeerde 254 HR+HER2- mBC patiënten (alleen vrouwen, leeftijd 18 tot en met 70 jaar, ECOG performance status 2 of beter) die niet eerder systemische therapie hadden gekregen voor metastatische ziekte. De patiënten werden gerandomiseerd naar metronoom capecitabine plus AI (n=126) of alleen AI (n=128). Het primaire eindpunt was progressievrije overleving. Na mediaan 50,7 maanden follow-up waren 203 PFS-gebeurtenissen gerapporteerd. De figuur laat zien dat mediane PFS in de metronome capecitabine plus AI-groep 20,9 maanden was, vergeleken met 11,9 maanden in de alleen-AI groep (HR 0,58; 95%-bti 0,43-0,76). Deze figuur laat zien dat de mediane overall survival niet bereikt werd in de combinatiegroep en 45,1 maanden was in de alleen-AI groep (HR 0,58; 95%-bti 0,37-0,93). De meest-gerapporteerde adverse events waren palmoplantaire erythrodysesthesie en perifere neuropathie; graad 3 gebeurtenissen werden gerapporteerd voor 15,1% van de patiënten in de combinatiegroep.

De onderzoekers concluderen dat toevoegen van metronoom capecitabine aan eerstelijns AI resulteerde in significante verbetering van PFS en OS van patiënten met HR+HER2- mBC.

1.Hong R-X, Xu F, Xia W et al. Metronomic capecitabine plus aromatase inhibitor as initial therapy in patients with hormone receptor-positive, human epidermal growth factor receptor 2-negative metastatic breast cancer – the phase III MECCA trial. J Clin Oncol 2025; epub ahead of print

Summary: The multicenter phase 3 MECCA trial in China found that addition of metronomic capecitabine to first-line aromatase inhibitor for HR-positive, HER2-negative metastatic breast cancer resulted in significant improvement in PFS and OS.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

De HIF-2α remmer belzutifan heeft antitumoractiviteit laten zien als monotherapie en in combinatie met cabozantinib onder patiënten met eerder-behandeld gevorderd niercarcinoom. In cohort 1 van de fase 2-studie LITESPARK-003 is de combinatie van belzutifan en cabozantinib voor niet-eerder behandeld gevorderd heldercellig niercelcarcinoom (accRCC) geëvalueerd. Dr. Toni Choueiri (Dana-Farber Cancer Institute, Boston MA) en collega’s publiceren de studie in The Lancet Oncology.¹

LITESPARK-003 werd uitgevoerd in tien centra in de Verenigde Staten. Cohort 1 includeerde 50 volwassen patiënten (40 mannen en 10 vrouwen, mediane leeftijd 64 jaar; IQR 57-72) met niet-eerder behandeld accRCC en een ECOG performance status 0 of 1. De patiënten kregen oraal belzutifan 120 mg eenmaal daags en oraal cabozantinib 60 mg eenmaal daags. De behandeling werd voortgezet tot ziekteprogressie of niet-acceptabele toxiciteit. Het primaire eindpunt was door lokale onderzoekers beoordeelde bevestigde objectieve respons. Op het moment van de nu gepubliceerde analyse was de mediane follow-up 24,3 maanden (IQR 13,9-32,0). Bevestigde objectieve respons werd gezien in 35 patiënten (70%; 95%-bti 55-82) inclusief complete response in vier patiënten (8%). De meest-frequente graad 3 of 4 treatment-related adverse events waren hypertensie (12% van de patiënten), anemie (10%), en vermoeidheid (8%). Er waren geen graad 5 TRAEs.

De onderzoekers concluderen dat de combinatie van belzutifan en cabozantinib veelbelovende antitumor activiteit had voor niet-eerder behandeld accRCC.

1.Choueiri TK, Merchan JR, Figlin R et al. Belzutifan plus cabozantinib as first-line treatment for patients with advanced clear-cell renal cell carcinoma (LITESPARK-003): an open-labl, single-arm, phase 2 study. Lancet Oncol 2025; 26:64-73

Summary: The multicenter phase 2 LITESPARK-003 trial found promising antitumor activity of the combination of belzutifan and cabozantinib for treatment-naïve advanced clear-cell renal cell carcinoma.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

De multinationale fase 3-studie EMBARK evalueerde enzalutamide met of zonder leuprolide voor hoog-risico niet-metastatisch biochemisch recidiverend prostaatcarcinoom (HSCP). In 2023 is gepubliceerd dat de metastasevrije overleving beter was in de combinatiegroep dan in de monotherapiegroep. De eligibiliteit voor de studie berustte op niet-metastatische ziekte vastgesteld met conventionele imaging. Een post hoc retrospectieve analyse van vier prospectieve studies heeft PSMA-PET/CT bevindingen geïnventariseerd onder patiënten die voldeden aan de inclusiecriteria van EMBARK. Dr. Jeremie Calais (University of California Los Angeles) en collega’s publiceren de analyse in JAMA Network Open.¹

De analyse includeerde 182 patiënten met recidiverend HSCP na radicale prostatectomie (RP), definitieve radiotherapie (dRT), of salvage radiotherapie (sRT). De patiënten hadden toenemende PSA-niveaus hoger dan 1,0 ng/ml na RP of sRT of hoger dan 2,0 ng/ml na sRT. De PSA-verdubbelingstijd was 9 manden of korter, en het serumtestosteron-niveau was 150 ng/dl of hoger. De patiënten hadden niet-metastatische ziekte volgens conventionele imaging. De mediane leeftijd op het moment van de PSMA-PET/CT scan was 69 jaar. De resultaten van PSMA-PET waren positief in 80% van de patiënten na RP, 92% van de patiënten na dRT, 85% van de patiënten na RP en sRT, en 84% van de patiënten overall. PSMA-PET detecteerde any afstandsmetastatische ziekte in 46% van de patiënten en polymetastatische ziekte (vijf of meer lesies) in 24%.

De onderzoekers concluderen dat in dit cohort van patiënten met hoog-risico HSCP zonder aanwijzingen voor metastatische ziekte volgens conventionele imaging, PSMA-PET resultaten positief waren in 84% van de patiënten, met detectie van M1 ziekte in 46% en van polymetastatische ziekte in 24%. Deze resultaten zetten vraagtekens bij de interpretatie van vorige studies, zoals EMBARK.

1.Holzgreve A, Armstrong WR, Clark KJ et al. PSMA-PET/CT findings in patients with high-risk biochemically recurrent prostate cancer with no metastatic disease by conventional imaging. JAMA Network Open (2025) 2024.52971

Summary: In a cohort of patients with high-risk HSCP without evidence of metastatic disease according to conventional imaging, PSMA-PET results were positive in 84% of patients, with detection of M1 disease in 46% of patients and detection of 5 or more lesions in 24%.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Kinderen, adolescenten, en jongvolwassenen met laag-risico recidiverend klassiek Hodgkin lymfoom (cHL) hebben wellicht baat bij vervanging van hoge-dosering chemotherapie en autologe stamceltransplantatie door minder-intensieve behandeling. Cohort R1 van de niet-gerandomiseerde fase 2-studie CheckMate 744 in Canada, Europa, en de Verenigde Staten heeft een transplantatievrije behandeling voor laag-risico cHL in patiënten in de leeftijd van 5 tot en met 30 jaar geëvalueerd. Dr. Stephen Daw (University College Hospital, London UK) en collega’s publiceren resultaten van het cohort in JAMA Oncology.¹

Het cohort includeerde 28 patiënten (64% vrouwen) met laag-risico recidiverend cHL. De mediane leeftijd was 17 jaar (range 2-27). De patiënten kregen inductie met vier cycli nivolumab plus brentuximab vedotin (BV). Patiënten met complete metabole respons (CMR) kregen nog twee cycli nivolumab plus BV, terwijl patiënten met suboptimale respons intensivering van de behandeling kregen met twee cycli BV plus bendamustine. Patiënten met CMR na inductie of intensificatie kregen consolidatie met involved-site radiotherapy (ISRT) .

De mediane duur van follow-up was 31,9 maanden (range 2,2-55,3). CMR na inductie werd gezien in 82% (23 van 28 patiënten) en CMR na inductie of inductie plus intensificatie werd gezien in 93% (26 van 28 patiënten). De drie-jaars percentages van gebeurtenisvrije overleving en progressievrije overleving waren 87% respectievelijk 95%. Tijdens de inductie hadden 22 patiënten (79%) treatment-related adverse events, inclusief zeven met graad 3 of 4 TRAEs. Discontinuering vanwege AEs werd gerapporteerd voor twee patiënten.

De onderzoekers concluderen dat onder patiënten in de leeftijd van 5 tot en met 30 jaar met laag-risico recidiverend cHL deze transplantatievrije, risico-aangepaste, respons-gebaseerd benadering met nivolumab plus BV en ISRT resulteerde in hoge CMR-percentages en een hoog drie-jaars EFS-percentage, met een veiligheidsprofiel dat consistent was met wat bekend is van de afzonderlijke middelen.

1.Daw S, Cole PD, Hoppe BS et al. Transplant-free approach in relapsed Hodgkin lymphoma in children, adolescents, and young adults. A nonrandomized clinical trial. JAMA Oncology (2025) 2024.5627

Summary: Cohort R1 Cohort R1 of the multinational phase 2 CheckMate 744 trial found that among patients aged 5 to 30 years with low-risk relapsed cHL, a transplant-free, risk adapted, response-based approach with nivolumab plus brentuximab vedotin and involved-site radiotherapy offered high complete metabolic response rates and high 3-year EFS rate, with a safety profile consistent with that of each agent used.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)