Oncologisch onderzoek.nl

Aanwezigheid van circulerende tumorcel (CTC)-clusters is geassocieerd met ziekteprogressie en verlaagde overleving in sommige typen maligniteiten. Preklinische studies hebben laten zien dat remmers van Na⁺/K⁺ ATPase CTC-clusters van mammacarcinoom onderdrukken en metastase blokkeren. Een prospectieve multicenter proof-of-concept studie in Zwitserland heeft impact van de Na⁺/K⁺ ATPase remmer digoxine op de grootte van CTC-clusters in vrouwen met metastatisch mammacarcinoom (mBC) geëvalueerd. Prof. Nicola Aceto (Zwitsers Federaal Instituut van Technologie, Zürich) en collega’s publiceren de studie in Nature Medicine.¹

De studie includeerde volwassen mBC-patiënten met progressieve ziekte, adequate lever-, nier-, en beenmergfunctie, geen aritmie, geen concurrente digoxinebehandeling, en met tenminste één detecteerbare CTC-cluster. Negen patiënten kregen gedurende zeven dagen digoxine en bereikten een serumniveau van 0,7 tot 1,4 ng/ml, en negen patiënten vormden de controlegroep. In de digoxine-behandelde patiënten nam de gemiddelde clustergrootte af met 2,2 cellen per cluster (p=0,003), waarmee het primaire eindpunt van de studie bereikt werd. Transcriptoomprofilering van de CTCs in de digoxinegroep liet downregulering van genen die betrokken zijn bij cel-cel adhesie en bij de celcyclus. Er waren geen treatment-related adverse events.

De onderzoekers concluderen dat deze gegevens het first-in-human proof-of-principle leveren dat digoxinebehandeling leidt tot partiële dissolutie van CTC-clusters (visual abstract).

1.Kurzeder C, Nguyen-Sträuli BD, Krol I et al. Digoxin for reduction of circulating tumor cell cluster sized in metastatic breast cancer: a proof-of-concept trial. Nature Medicine (2025) 024-03486-6

Summary: A multicenter, prospective, proof-of-principle study in Switzerland showed that among women with metastatic breast cancer, digoxin treatment led to partial CTC cluster dissolution.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

De multicenter fase 3-studie ORIENT-11 in China evalueerde toevoegen van sintilimab aan pemetrexed-platina chemotherapie voor niet-eerder behandeld lokaal-gevorderd of metastatisch niet-squameus niet-kleincellig longcarcinoom (LA/M nsqNSCLC) en liet zien dat in de sintilimabgroep de progressievrije overleving en overall survival significant beter waren dan in de placebogroep. Secundaire eindpunten van de studie waren gezondheids-gerelateerde kwaliteit van leven (HRQOL) en symptomen. Prof. Li Zhang (Sun Yat-sen Universiteit, Guangzhou) en collega’s publiceren de patient-gerapporteerde uitkomsten (PROs) in Lung Cancer.¹


De PROs werden bepaald aan de hand van de EORTC QLQ-C30 en de LCCS vragenlijsten. Deze vragenlijsten werden bij baseline en tenminste één postbaseline tijdstip beantwoord door 94,6% van de patiënten in de sintilimab-chemotherapiegroep en 93,9% van de patiënten in de placebo-chemotherapiegroep. Verandering van baseline tot week 12 of 21 van de behandeling lieten betere QLQ-C30 global health status/QOL, scores voor de meeste functie- en symptoomschalen en de meeste LCCS-schalen zien in de sintilimab-chemotherapiegroep dan in de placebo-chemotherapiegroep. De QLQ-C30 pijnscore verslechterde tijdens de behandeling in de placebo-chemotherapiegroep en verbeterde in de sintilimab-chemotherapiegroep. Voor de meeste QLQ-C30 en LCSS schalen was de tijd tot verslechtering langer in de sintilimab-chemotherapiegroep dan in de placebo-chemotherapiegroep.

De onderzoekers concluderen dat de oncologische voordelen van toevoeging van sintilimab aan chemotherapie niet ten koste gingen van slechtere PROs.

1.Liu T, He J, Wang Y et al. Health-related quality of life and symptoms in patients with previously untreated, locally advanced or metastatic non-squamous non-small cell lung cancer treated with sintilimab or placebo plus pemetrexed and platinum (ORIENT-11): a randomized, double-blind, phase 3 trial. Lung Cancer 2025-00029-7

Summary: PRO analyses of the phase 3 ORIENT-11 trial found that among patients with locally advanced or metastatic non-squamous NSCLC, addition of sintilimab to first-line chemotherapy maintained or improved health-related quality of life and symptoms.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Het met hersen-MRI screenen van neurologisch asymptomatische patiënten met stadium IV mammacarcinoom (BC) wordt niet aanbevolen in de NCCN-richtlijnen, zodat er weinig informatie is over de incidentie van asymptomatische hersenmetastase in deze patiënten. Een fase 2-studie van Moffitt Cancer Center (Tampa FL) heeft hersen-MRI surveillance onder asymptomatische stadium IV BC-patiënten geëvalueerd. Dr. Kamran Ahmed en collega’s publiceren de studie in Neuro-Oncology.¹



De studie includeerde 101 patiënten (40 HR+/HER2-, 33 HER2+, en 28 TN) met neurologisch asymptomatisch stadium IV BC, een ECOG performance status 2 of beter, en een levensverwachting van tenminste zes maanden. De patiënten ondergingen bij inclusie hersen-MRI, en in geval van negatieve baseline MRI zes maanden later een tweede hersen-MRI. De overall frequentie van hersenmetastase bij baseline hersen-MRI was 14%, met frequenties 18%, 15%, en 10% onder TN-, HER2+, en HR+/HER2- BC-patiënten. Na de zes-maands hersen-MRIs waren de frequenties in deze groepen 25% respectievelijk 24% en 23%.

De onderzoekers concluderen dat hersen-MRI metastase detecteert in 14% van de neurologisch asymptomatische patiënten met stadium IV BC, met de hoogste frequentie onder TN-patiënten. Onder patiënten zonder baseline hersenmetastase is de frequentie zes maanden later ongeveer 25%.

1.Ahmed KA, Kim Y, Armaghani AJ et al. Phase II trial of brain MRI surveillance in stage IV breast cancer. Neuro-Oncology 2025.noaf018

Summary: A phase 2 trial at Moffitt Cancer Center (Tampa, FL) found that among neurologically asymptomatic patients with stage IV breast cancer, brain MRI detects brain metastases in 14%, with highest frequency in triple-negative patients. Among patients with no brain metastasis detected, the frequency is approximately 25% six month later.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Infectie door human papillomavirus (HPV) is de belangrijkste oorzaak van premaligne en maligne lesies van de cervix. Vvax001 is een replicatie-incompetent Semliki Forest virus (SFV)-vaccin dat resulteert in sterke cytotoxische T-celrespons tegen de eiwitten E6 en E7 van HPV16. Een fase 2-studie van UMC Groningen heeft klinische werkzaamheid van het vaccin in patiënten met HPV16-positieve graad 3 intraepitheliale neoplasie van de cervix (CIN3). Dr. Refika Yigit en collega’s publiceren de studie in Clinical Cancer Research.¹

De studie includeerde 18 patiënten met nieuw-gediagnostiseerd HPV16-positief CIN3. De patiënten kregen drie doses van het vaccin (5 x 10⁷ infectieuze deeltjes) met intervals van drie weken. Ten hoogste negentien weken na de laatste toediening werd colposcopie uitgevoerd. Deze liet vanaf de derde week reeds reductie van de grootte van CIN3-lesies zien in 17 van 18 patiënten (94%). Histopathologische complete respons (regressie tot CIN1 of geen dysplasie) werd gezien in 9 van 18 patiënten (50%) en HPV16-klaring in 10 van 16 patiënten (63%). Vvax001 resulteerde niet in klaring van andere HPV-typen. Op het moment van de nu gepubliceerde analyse waren nog geen recidieven gezien, met mediane en langste ziektevrije overleving van 20 respectievelijk 30 maanden. Er waren geen ernstige adverse events.

De onderzoekers concluderen dat behandeling met Vvax001 veilig en feasible was en aanwijzingen voor klinische werkzaamheid voor HPV16-geassocieerd CIN3 heeft laten zien.

1.Eerkens AL, Esajas MD, Brummel K et al. Vvax001, a therapeutic vaccine for patients with HPV16-positive high-grade cervical intraepithelial neoplasia: a phase II trial. Clin Cancer Res (2025) 24-1662

Summary: A phase 2 trial at the University of Groningen (The Netherlands) found promising preliminary efficacy of the Vvax001 vaccine in patients with HPV16-associated CIN3 lesions.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Er is geen duidelijkheid over lange-termijn oncologische uitkomsten na transanale totale mesorectale excisie (TME) voor rectumcarcinoom. De multicenter fase 3-studie TaLaR in China heeft drie-jaars ziektevrije overlevings (DFS)-percentages na transanale versus laparoscopische TME vergeleken. Prof. Liang Kang (Sun Yat-sen Universiteit, Guangzhou) en collega’s publiceren de studie in JAMA.¹

De studie, uitgevoerd in 16 centra, includeerde 1115 patiënten (mediane leeftijd 60 jaar; 692 mannen en 397 vrouwen) met klinisch stadium I tot en met III mid-low rectumcarcinoom. De patiënten werden voor aanvang van de chirurgie gerandomiseerd naar transanale TME (n=558) of laparoscopische TME (n=557). De drie-jaars DFS-percentages waren 82,1% in de transanale-TME groep en 79,4% in de laparoscopische-TME groep; een verschil van 2,7% (97,5%-bti -3,0 tot 8,1) waarmee noninferioriteit van transanale TME versus laparoscopische TME werd bevestigd. De drie-jaars percentages voor lokaal recidief waren 3,6% in de groep met transanale TME en 4,4% in de groep met laparoscopische TME. De drie-jaars overall survival percentages waren 92,6% in de groep met transanale TME en 90,7% in de groep met laparoscopische TME.

De onderzoekers concluderen dat in patiënten met mid-low rectumcarcinoom het drie-jaars DFS-percentage na transanale TME niet-inferieur was aan dat na laparoscopische TME (visual abstract).

1.Zeng Z, Luo S, Zhang H et al. Transanal vs laparoscopic total mesorectal excision and 3-year disease-free survival in rectal cancer. The TaLaR randomized clinical trial. JAMA (2025) 2024.2476

Summary: The multicenter phase 3 TaLaR trial in China found that in patients with mid-low rectal cancer, 3-year disease free survival with transanal TME was noninferior to that with laparoscopic TME.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Er is geen duidelijkheid over de overlevingsimpact van adjuvante chemotherapie na preoperatief FOLFIRINOX en resectie van gelokaliseerd pancreasadenocarcinoom. Een retrospectieve cohortstudie in 48 centra in twintig landen heeft deze impact geïnventariseerd. PhD-kandidaat Thomas Stoop (UMC Amsterdam) en collega’s publiceren de studie in JAMA Oncology.¹
De studie includeerde 767 patiënten die twee tot elf preoperatieve cycli (m)FOLFIRINOX hadden gekregen, gevolgd door resectie. De mediane leeftijd van de 404 mannen en 363 vrouwen was 62 jaar; IQR 55-67). Adjuvante chemotherapie was geassocieerd met verlenging van de overall survival (HR 0.66; 95%-bti 0,49-0,87). Deze associatie was minder sterk onder patiënten die 8 of meer preoperatieve cycli (m)FOLFIRINOX hadden gekregen, patiënten met radiologische respons, en patiënten met ypN0 ziekte. Vergeleken met geen adjuvante chemotherapie resulteerden zowel adjuvant (m)FOLIFIRNOX (HR 0,57; 95%-bti 0,40-0,80) als andere multi-agent adjuvante regimes (0,61; 0,41-0,92) in langere OS , hetgeen niet het geval was met single-agent adjuvante chemotherapie (0.75; 0.55-1.03).

De onderzoekers concluderen dat in deze studie adjuvant mFOLFIRINOX of andere multi-agent chemotherapie regimes, maar niet single-agent regimes, geassocieerd waren met verbetering van de OS na preoperatief mFOLFIRINOX en resectie voor gelokaliseerd pancreasadenocarcinoom, maar dat dit effect minder sterk kan zijn in bepaalde subgroepen.

1.Stoop TF, Sugawara T, Oba A et al. Adjuvant chemotherapy after resection of localized pancreatic adenocarcinoma following preoperative FOLFIRINOX. JAMA Oncol (2025) 2024.5917

Summary: A multinational retrospective study found that adjuvant (m)FOLFIRINOX and other multiagent chemotherapy regimens were associated with improved OS following resection of localized pancreatic adenocarcinoma after preoperative (m)FOLFIRINOX, whereas single-agent adjuvant chemotherapy was not. The OS impact of adjuvant chemotherapy may be lower in subgroups, such as patients with 8 or more preoperative cycles of (m)FOLFIRINOX, those having radiological response, and those with ypN0.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

De standaard eerstelijns behandeling voor gevorderd adenocarcinoom van maag of maag-slokdarmovergang (G/GEJ) is een combinatie van PD-1 remmer plus chemotherapie. In patiënten met lage PD-L1 expressie resulteert deze behandeling in slechts bescheiden overlevingsprofijt. Een multicenter fase 3-studie in China heeft de combinatie van het bispecieke op PD-1 en CTLA-4 gerichte antilichaam cadonilimab met chemotherapie als eerstelijns behandeling voor gevorderd G/GEJ-adenocarcinoom. Prof. Jiafu Ji (Peking University Cancer Hospital & Institute, Beijing) en collega’s publiceren de eerste interimanalyse van de studie in Nature Medicine.¹

De studie, uitgevoerd in 75 centra, includeerde 610 patiënten met niet-eerder behandeld, niet-resectabel, lokaal-gevorderd of metastatisch G/GEJ adenocarcinoom. De patiënten werden 1:1 gerandomiseerd naar cadonilimab (10 mg/kg) of placebo iedere drie weken, plus chemotherapie. Het primaire eindpunt was overall survival. De eerste interimanalyse werd uitgevoerd na mediaan 18,7 maanden. De mediane OS was 14,1 maanden in de cadonilimabgroep versus 11,1 maanden in de placebogroep (HR 0,66; 95%-bti 0,54-0,81) onder alle patiënten en 15,3 maanden versus 10,9 maanden (0,58; 0,41-0,82) onder patiënten met een PD-L1 combined positive score 5 of hoger. De mediane progressievrije overleving onder alle patiënten was 7,0 maanden in de cadonilimabgroep versus 5,3 maanden in de placebogroep (HR 0,53; 95%-bti 0,44-0,65), en de mediane objective response rate was 65,2% versus 48,9% met mediane duur van respons 8,8 maanden respectievelijk 4,4 maanden. Graad 3 of 4 treatment-related adverse events werden gerapporteerd voor 65,9% van de patiënten in de cadonilimabgroep en 53,6% van de patiënten in de placebogroep. Er waren geen nieuwe veiligheidssignalen.

De onderzoekers concluderen dat onder patiënten met niet-eerder behandeld gevorderd G/GEJ-adenocarcinoom, toevoeging van cadonilimab aan chemotherapie resulteerde in significante verbetering van de OS, met een manageable veiligheidsprofiel.

1.Shen L, Zhang Y, Li Z et al. First-line cadonilimab plus chemotherapy in HER2-negative advanced gastric or gastroesophageal junction adenocarcinoma: a randomized, double-blind, phase 3 trial. Nature Med (2025) 024-03450-4

Summary: A multicenter phase 3 trial in China found that cadonilimab plus chemotherapy compared with placebo plus chemotherapy significantly improved overall survival with a manageable safety profile in patients with advanced G/GEJ adenocarcinoma.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Er is geen duidelijkheid over de optimale behandeling voor resectabel lokaal-gevorderd slokdarmadenocarcinoom. De fase 3-studie ESOPEC, in 25 centra in Duitsland, heeft perioperatieve chemotherapie met FLOT (fluorouracil, leucovorine, oxaliplatine en docetaxel) voor resectabel slokdarmadenocarcinoom vergeleken met preoperatieve chemoradiotherapie (CRT; 41,4 Gy RT met carboplatine en paclitaxel). Prof. Jens Höppner (Universität Bielefeld) en collega’s publiceren de studie in The New England Journal of Medicine.¹

De studie includeerde patiënten met resectabel cT1 cN+, cT2-4a cN+, of cT2-4a cN0 ziekte, die werden gerandomiseerd naar perioperatief FLOT (n=221) of preoperatieve CRT (n=217). De mediane duur van follow-up was 55 maanden. Het drie-jaars overall survival percentage was 57,4% in de FLOT-groep versus 50,7% in de CRT-groep (HR 0,70; 95%-bti 0,53-0,92), en het drie-jaars progressievrije-overlevingspercentage was 51,6% in de FLOT-groep versus 35,0% in de CRT-groep (0,66; 0,51-0,85). Graad 3 of hoger adverse events werden gezien in 58,0% van de patiënten in de FLOT-groep en 50,0% van de patiënten in de CRT-groep. Overlijden binnen negentig dagen na de chirurgie trof 3,1% van de patiënten in de FLOT-groep en 5,6% van de patiënten in de CRT-groep.

De onderzoekers concluderen dat perioperatieve FLOT-chemotherapie vergeleken met preoperatieve CRT resulteerde in betere overlevingsuitkomsten onder patiënten met resectabel slokdarmadenocarcinoom.

1.Hoeppner J, Brunner T, Schmoor C et al. Perioperative chemotherapy or preoperative chemoradiotherapy in esophageal cancer. N Engl J Med 2025;392:323-335

Summary: The multicenter phase 3 ESOPEC trial in Germany found that perioperative chemotherapy led to improved survival outcomes among patients with resectable esophageal adenocarcinoma as compared with preoperative chemoradiotherapy.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)