
De studie is gebaseerd op gegevens van twee bevolkings-gebaseerde cohorten in Toronto, met additionele validatie in pediatrische cohorten van St Jude Children’s Research Hospital en van het Children’s Brain Tumor Network. In totaal includeerde de studie 1389 gliomen. De prevalentie van MMRD liep uiteen van 3,7% tot 12,4% in hooggradig glioom (overall 30 van 483; 6,2%) en was lager dan 1% in laaggradig glioom (4 van 899; 0,4%). Er was geen primair MMRD in oligodendrogliomen (0 van 67) en zeldzaam in BRAF-V600E gemuteerde gliomen (1 van 110) en histon-mutant gedreven gliomen (1 van 150). In de leeftijdsgroep jonger dan 18 jaar werd MMRD gezien in 21 van 61 (34,3%) van de IDH-wildtype en H3-wildtype gliomen met pathogene TP53-varianten en in 5 van 8 (62,5%) gliomen met IDH-mutatie. De overleving van patiënten met primair MMRD was slecht, met name onder patiënten met IDH-mutant astrocytoom was primaire MMRD vergeleken met MMR-proficiënt glioom geassocieerd met ruim 12-voudige mortaliteit (HR 12,6; p=0,0011). Immuuncheckpointremming was geassocieerd met betere overleving van patiënten met primair MMRD glioom vergeleken met conventionele chemoradiotherapie-regimes (HR 0,4; p=0,0017).
De onderzoekers concluderen dat primaire MMRD in gliomen in patiënten in de leeftijd tot 40 jaar vaker voorkomt dan vroeger is gerapporteerd, en verrijkt is in specifieke moleculaire subgroepen. En geassocieerd is met slechte uitkomsten.
1.Negm L, Chung J, Nobre L et al. The landscape of primary mismatch repair deficient gliomas in childen, adolescents and young adults: a multi-cohort study. Lancet Oncol 2024; epub ahead of print
Summary: A multi-cohort study in Canada and the United States found that primary mismatch repair deficiency is more common than previously reported in gliomas in childeren, adolescents, and young adults. It is enriched in specific molecular subgroups, and is associated with poor outcomes.
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)