De optimale
inductietherapie voor hoog-risico neuroblastoom is niet bekend. Het standaard-regime van de International Society of Pediatric Oncology
Europe Neuroblastoma Group is rCOJEC (rapid cisplatine, vincristine,
carboplatine, etoposide, en cyclofosfamide). Met het MSKCC-N5 regime zijn hoge responspercentages bereikt. De
multinationale gerandomiseerde HR-NBL 1.5 studie heeft beide regimes head-to-head vergeleken. Prof. Ruth
Lydia Ladenstein (Medische Universiteit Wenen) en collega’s publiceren de studie in het Journal of Clinical
Oncology.1De studie includeerde patienten in de leeftijd van 1 tot en met 20 jaar met stadium 4 neuroblastoom, of jonger dan 1 jaar met stadium 4/4s neuroblastoom met MYCN-amplificatie. De patiënten werden gestratificeerd voor land en metastaselocatie gerandomiseerd naar inductie met rCOJEC of MSKCC-N5. Na inductie volgde resectie van de primaire tumor, hoge-dosering busulfan en melfalan, radiotherapie naar de primaire tumorlocatie, en isotretinoïne met dinutuximab beta antilichaam met of zonder interleukine-2. De primaire eindpunten waren metastatische complete respons en drie-jaars gebeurtenisvrije overleving.
De studie includeerde 630 patiënten, met een mediane leeftijd bij diagnose 3,2 jaar (range 1 tot en met 20 jaar; zestien jonger dan 1 jaar met MYCN-amplificatie. De rCOJEC-groep telde 313 patiënten en de MSKCC-N5 groep 317. Er waren geen significante verschillen tussen de groepen voor het eindpunt complete respons van metastasen (32% in de rCOJEC-groep versus 35% in de MSKCC-N5 groep; p=0,368) en evenmin voor het eindpunt drie-jaars EFS-percentage (44% versus 47%; p=0,527). De drie-jaars overall survival percentages waren 60% versus 65% (p=0,379). In beide groepen overleed 1% aan behandelings-gerelateerde toxiciteit. Niet-hematologische graad 3 en 4 toxiciteiten waren meer frequent met MSKCC-N5 dan met rCOJEC (68% versus 48%; p<0,001), met name infecties, stomatitis, misselijkheid en braken, en diarree.
De onderzoekers concluderen dat er geen significante verschillen in werkzaamheid waren tussen beide inductieregimes, maar dat rCOJEC resulteerde in minder acute toxiciteit. Daarom dient rCOJEC te worden gezien als het inductieregime van eerste keus.
1.Garaventa A. Poetschger U, Valteau-Couanet D et al. Randomized trial of two induction therapy regimens for high-risk neuroblastoma: HR-NBL 1.5 International Society of Pediatric Oncology European Neuroblastoma Group study. J Clin Oncol 2021; epub ahead of print
Summary: The multinational randomized HR-NBL 1.5 study compared rCOJEC versus MSKCC-N5 induction therapy regimens for high-risk neuroblastoma. There were no significant differences between the two groups for the endpoints metastatic complete response, 3-year event-free survival, and 3-year overall survival. Grade 3 and 4 acute toxicity was more frequent was MSKCC-N5 than with rCOJEC (68% of patients versus 48%; p<0.001). The authors conclude that rCOJEC should be the preferred induction regimen for high-risk neuroblastoma.
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)
Er zijn
toenemende aanwijzingen voor neoadjuvante chemotherapie (NACT) als alternatief
voor primaire cytoreductieve chirurgie (PCS) in de behandeling van stadium IV
uteruscarcinoom. Een analyse van de SEER-database heeft gebruik en uitkomsten
van NACT versus PCS voor stadium IV uteruscarcinoom geïnventariseerd. Dr. Jason Wright (Columbia
University, New York) en collega’s publiceren de 
Prognostische
scores op basis van laboratoriumbepalingen, zoals neutrofiel/lymfocyt-ratio
(NLR) trombocyt/lymfocyt-ratio (PLR), lymfocyt/monocyt-ratio (LMR), en modified
Glasgow Prognostic Score (mGPS) zijn
gevalideerd voor veel typen maligniteiten. Een studie van de Medische
Universiteit van Wenen heeft de klinische relevantie van deze scores
geïnventariseerd voor patiënten die Gamma Knife radiochirurgie (GKRS) kregen
voor hersenmetastasen (BMs) van niet-pulmonaire primaire tumoren. Dr. Josa
Frischer en collega’s publiceren de 
CT-P6 is een
biosimilar van trastuzumab. Zowel in de neoadjuvante als in de adjuvante
setting van vroeg-stadium HER2-positief mammacarcinoom is gezien dat CT-P6 qua
werkzaamheid en veiligheid tot één jaar na de behandeling equivalent was aan
trastuzumab. Prof. Justin Stebbin (Imperial College Healthcare NHS Trust
London, UK) en collega’s 
De Franse multicenterstudie
TGM95 registreert sinds 1995 prospectief kinderen en adolescenten (leeftijd tot
en met 18 jaar) met ovariële nonseminoom kiemceltumoren (NS-GCT). De patiënten
ondergaan indien mogelijk resectie, waarna patiënten met gelokaliseerde tumoren
(FIGO-stadium IA; laag-risico; LR) geen adjuvante behandeling krijgen.
Patiënten met intermediair risico ziekte (IR; FIGO-stadium IC-II-III en AFP
< 15.000 ng/ml) krijgen drie tot vijf cycli vinblastine-bleomycine
–cisplatine. Patiënten met hoog-risico ziekte (HR ; AFP ≥ 15.000 ng/ml of
metastatisch) krijgen vier tot zes cycli etoposise-ifosfamide-cisplatine. Dr.
Brice Fresneau (Institut Gustave-Roussy, Villejuif) en collega’s 
Immuncheckpointremmers
(ICIs) zijn geïndiceerd voor tenminste zestien typen maligniteiten, en dit
aantal zal naar verwachting in de nabije toekomst toenemen, gelet op meer dan
honderd lopende ICI-studies. Gebruik van ICIs is echter geassocieerd met toxiciteiten.
Een retrospectieve studie in Massachusetts General Hospital (Boston) heeft de
associatie van ICI-behandeling voor maligniteiten met het risico van
pericardiale ziekte geïnventariseerd. Dr. Jingyi Gong en collega’s publiceren
de 
Recursive partitioning analysis van de
RTOG-0129 studie heeft drie groepen patiënten met uiteenlopend risico
orofarynxcarcinoom (OPC) geïdentificeerd. De patiënten met laag-risico ziekte
zouden profijt kunnen hebben van deïntensificatie van de behandeling. Een
prospectieve studie in drie academische centra in de Verenigde Staten heeft de
indeling gevalideerd. Prof.
Carole Fakhry (Johns Hopkins Bloomberg School of Public Health (Baltimore MD)
en collega’s publiceren de 
Osimertinib
is geïndiceerd voor eerder-behandeld gevorderd NSCLC met EGFR T790M-mutatie. De optimale behandeling na ontwikkeling van
progressie op osimertinib is niet bekend. Een studie in twee academische centra
in Taiwan heeft voortzetting van osimertinib in combinatie met chemotherapie
vergeleken met alleen chemotherapie in deze setting. Prof. Wu-Chou Su (Cheng
Kung Universiteit, Tainan) en collega’s publiceren de 
