Chirurgische
resectie van alle zichtbare tumoren is geassocieerd met verbetering van lange-termijn
overleving van gevorderd-stadium ovariumcarcinoom, maar is ook geassocieerd met
substantieel risico van complicaties en overlijden. Een analyse van de National Cancer Database heeft de
associatie tussen leeftijd en negentig-dagen postoperatieve mortaliteit
onderzocht na cytoreductieve chirurgie (CRS) voor stadium IIIC of IV
epitheliaal ovariumcarcinoom (EOC) tussen begin 2004 en eind 2013. Dr. Marcela
del Carmen (Massachusetts General Hospital, Boston) en collega’s publiceren de analyse online in JAMA Surgery.1De onderzoekers identificeerden 47.117 patiënten, onder wie 37.024 primaire CRS ondergingen (78,5%) en 10.153 neoadjuvante chemotherapie gevolgd door interval CRS (21,5%). De negentig-dagen postoperatieve mortaliteit was hoger na primaire CRS (7,2%) dan na interval CRS (3,1%). Er waren significante verschillen in leeftijds-geassocieerde trends van negentig-dagen postoperatieve mortaliteit tussen primaire en interval CRS. Onder vrouwen die primaire CRS ondergingen begon de negentig-dagen postoperatieve mortaliteit toe te nemen vanaf leeftijd 47 jaar, met een toename van 5,7% per leeftijdsjaar tot leeftijd 71 jaar, waarna de toename versnelde tot 9,9% per leeftijdsjaar. De negentig-dagen postoperatieve mortaliteit na interval CRS begon toe te nemen vanaf leeftijd 62 jaar, en name toe met 7,5% per jaar zonder aanwijzingen voor verderde versnelling in de oudste patiënten. Onder vrouwen van 75 jaar bedroeg de waarschijnlijkheid van negentig-dagen postoperatieve mortaliteit 12,3% na primaire CRS en 4,2% na interval CRS. Onder vrouwen van 85 jaar waren deze waarschijnlijkheden 26,0% en 7,2%.
De onderzoekers concluderen dat onder oudere vrouwen neoadjuvante chemotherapie voorafgaand aan CRS kan resulteren in substantiële verlaging van het risico van postoperatieve mortaliteit.
1.Melamed A, Bercow AS, Bunell K et al. Age-associated risk of 90-day postoperative mortality after cytoreductive surgery for advanced ovarian cancer. JAMA Surg 2019; epub ahead of print
Summary: An analysis of the National Cancer Database found that in women undergoing primary cytroreductive surgery for advanced ovarian cancer, the odds of 90-day postoperative mortality began rising at age 47 years, increasing by 5.7% per year of age until age 71 years, after which it accelerated to 9.9% per year. The odds of 90-day mortality after neoadjuvant chemotherapy and interval CRS began to increase at age 62 years, and increased steadily by 7.5% per year without evidence of acceleration in risk among the oldest patients. By age 75 years the probability of 90-day postoperative mortality was 12.3% after primary CRS and 4.2% after interval CRS. The authors conclude that among older women neoadjuvant chemotherapy administered before CRS may substantially reduce the risk of postoperative mortality.
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)
Activiteit
van VEGF bevordert een immuunsuppressieve micro-omgeving van tumoren en draagt
bij aan resistentie tegen immuuncheckpointremmers. Een fase 2-studie van de
University of Miami (FL) heeft de activiteit onderzocht van de combinatie van
de VEGF-receptor TKI axitinib plus de anti-PD1 immuuncheckpointremmer
pembrolizumab voor gevorderd sarcoom. Dr. Breelyn Wilky (sinds vorig jaar
verbonden aan de University of Colorado in Aurora) en collega’s publiceren de 
Een
multicenter gerandomiseerde fase 2-studie includeerde patiënten met stadium IV
NSCLC, drie of minder metastasen, en geen progressie gedurende tenminste drie
maanden na frontlijn systemische therapie. De patiënten werden 1:1 gerandomiseerd
naar lokale consoliderende therapie (LCT) met chirurgie of radiotherapie naar
alle actieve ziektelocaties of onderhoudstherapie of observatie (MT/O). In 2016
is 
Een retrospectieve
studie in Amsterdam, Leuven, en Maastricht heeft de veiligheid en werkzaamheid
onderzocht van intra-arteriële infusie van mitomycine C (MMC) in patiënten met gevorderde
levermetastasen van mammacarcinoom (LMBC). Prof. Geert Maleux (UZ Leuven) en
collega’s publiceren de 
Gepubliceerde
schattingen van het risico van een diagnose longcarcinoom aan de hand van
familiegeschiedis zijn gewoonlijk gebaseerd op het voorkomen van de ziekte in
nauwe verwanten. Een analyse van de SEER-database voor Utah heeft de impact van
ziektegeschiedenis in verwanten tot en met de derde graad op het persoonlijk
risico onderzocht. Dr. Lisa
Cannon-Albright (University of Utah School of Medicine) en collega’s publiceren
de 
Prognostische
moleculaire testen kunnen wellicht bijdragen aan behandelkeuzen voor vrouwen
met ER-positief HER2-negatief mammacarcinoom. Een heranalyse van twee
gecombineerde Oostenrijkse studies heeft de waarde onderzocht van de 12-genen
expressietest EndoPredict. Prof. Martin Filipits (Medische Universiteit Wenen)
en collega’s publiceren de 
Fecale
immunochemische testen (FITs) detecteren de meerderheid (70%-80%) van de
colorectaalcarcinomen met hoge specificiteit (hoger dan 90%), maar ze
detecteren slechts een minderheid van gevorderde adenomen. In een observationele
studie is verhoogde sensitiviteit van FITs voor het detecteren van gevorderde
adenomen gezien onder screeningsdeelnemers die lage-dosering aspirine
gebruikten voor preventie van cardiovasculaire ziekte. Een plausibele verklaring zou kunnen zijn dat
aspirine predisponeert voor subklinische bloeding, en dus de FIT-detectie van
gevorderde adenomen zou kunnen verbeteren. Een studie in Duitsland heeft de
waarde onderzocht van gebruik van aspirine voor fecale monstername voor het
verbeteren van de FIT-sensitiviteit. Prof. Hermann Brenner (Deutsches Krebsforschungszentrum,
Heidelberg) en collega’s publiceren de 
Myelofibrose
(MF) wordt gekenmerkt door beenmergfibrose, atypische megakaryocyten,
splenomegalie, constitutionele symptomen, trombotische en hemorragische
complicaties, en het risico van progressie naar acute leukemie. De
januskinaseremmer ruxolitinib levert therapeutisch profijt, maar de
werkzaamheid is slechts beperkt, zodat er behoefte is aan nieuwe behandelingen.
Een fase 1-studie in drie centra in de Verenigde Staten heeft de veiligheid en
werkzaamheid van de aurorakinase A-remmer alisertib voor MF onderzocht. Prof. John Crispino (Northwestern
University, Chicago IL) en collega’s publiceren de