Obesitas is
geassocieerd met een verhoogd risico van ontwikkeling van heldercellig
niercelcarcinoom (ccRCC), maar obesitas is ook geassocieerd met betere
oncologische uitkomsten van ccRCC. Een analyse van vijf verschillende
onafhankelijke cohorten heeft geresulteerd in een mogelijke verklaring van deze
paradox. Dr. Ari Hakimi
(Memorial Sloan Kettering Cancer Center, New York) en collega’s publiceren de analyse online in The Lancet Oncology.1De analyse includeerde volwassen ccRCC-patiënten in de COMPARZ fase 3-studie, een cohort van de Cancer Genome Atlas, en drie cohorten van MSKCC. De onderzoekers excludeerden de patiënten met overgewicht in de vijf cohorten, zodat ze alleen patiënten met normaal gewicht (BMI tot 25 kg/m2) konden vergelijken met de obese patiënten (BMI 30 kg/m2 en hoger). In de vijf cohorten was de overall survival inderdaad langer in de groep obese patiënten dan in de patiënten met normaal gewicht (bijvoorbeeld in het TGCA-cohort gecorrigeerd HR 0,41; 95%-bti 0,22-0,75; en in het COMPARZ-cohort gecorrigeerd HR 0,68; 95%-bti 0,48-0,96). Transcriptoom-analyses wezen uit dat de tumoren van de obese patiënten hogere angiogene scores hadden dan tumoren van patiënten met normaal gewicht, hoewel er geen verschillen waren tussen beide groepen in de mate van immuuncelinfiltratie. De obese patiënten hadden een hogere graad van inflammatie in het vetweefsel om de tumoren dan patiënten met normaal gewicht.
De onderzoekers concluderen dat ze kenmerken van de tumormicroömgeving hebben geïdentificeerd die verschilden tussen obese ccRCC-patiënten en patiënten met normaal gewicht. Deze verschillen zouden kunnen bijdragen aan verschillen in OS tussen beide groepen. De gecompliceerde interactie tussen ccRCC-tumoren en peritumor vetweefsel verdient nadere bestudering.
1.Sanchez A, Furberg H, Kuo F et al. Transcriptomic signature related to the obesity paradox in patients with clear cell renal cell carcinoma: a cohort study. Lancet Oncol 2019; epub ahead of print
Summary: An analysis of five independent cohorts found aspects of the tumor microenvironment that vary by BMI, which might contribute to the apparent survival advantage in obese patients with clear cell RCC compared with patients at normal weight.
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)
Chemo-immuuntherapie
is een standaard-behandeling voor Waldenström macroglobulinemie (WM), maar deze
behandeling is geassocieerd met infecties en hematologische toxiciteiten.
Acalabrutinib is een selectieve remmer van Bruton tyrosinekinase. Een
multinationale fase 2-studie heeft de waarde van acalabrutinib monotherapie
voor Wm onderzocht. Prof.
Richard Furman (Weill Cornell Medical College, New York) en collega’s
publiceren de 
Ondanks de
introductie van nieuwe screeningsprogramma’s, behandelingen, en
monitoringstechnieken in patiënten met mammacarcinoom is er behoefte aan
bruikbare testen voor het monitoren van respons op behandeling en als basis
voor klinische beslissingen. Een multicenterstudie in het Verenigd Koninkrijk
heeft de waarde onderzocht van bepalen van niveaus van plasma-celvrij DNA
(cfDNA) en circulerende tumorcellen (CTCs) als voorspellers van uitkomsten van
metastatisch mammacarcinoom (MBC). Prof. Jacqueline Shaw (University of Leicester) en collega’s publiceren
de 
De
standaard-behandeling voor agressief B-cel non-Hodgkin lymfoom is zes cycli
R-CHOP. De behandeling is geassocieerd met toxiciteiten. De multinationale fase
3-studie FLYER heeft onderzocht of vier cycli CHOP plus zes doses rituximab
niet-inferieur is aan zes cycli R-CHOP voor B-cel NHL met gunstige prognose in
jongere patiënten (leeftijd tot en met zestig jaar). Dr. Viola Poeschel
(Saarland Universität, Duitsland) en collega’s publiceren de 
Er is weinig
betrouwbare informatie over veiligheid en werkzaamheid van gebruik van
voedingssupplementen tijdens behandeling voor maligniteiten. Sommige
supplementen, met name antioxidanten, zouden de cytotoxiciteit van
chemotherapie kunnen verminderen. Een prospectieve analyse onder deelnemers aan
de SWOG S0221 studie heeft associaties onderzocht tussen gebruik van supplementen
en uitkomsten van chemotherapie voor mammacarcinoom. Prof. Christine Ambrosone (Roswell Park
Comprehensive Cancer Center, Buffalo NY) en collega’s publiceren de 
Dose-dense (DD) adjuvante chemotherapie
verbetert uitkomsten van patiënten met vroeg-stadium mammacarcinoom (EBC). Het
is niet duidelijk of dit ook geldt voor de combinatie van DD-chemotherapie en
trastuzumab voor HER2-positief EBC. Een secundaire maar protocol-voorgeschreven
analyse van de gerandomiseerde fase 3-studie PANTHER (Pan-European Tailored Chemotherapy) heeft de waarde van
DD-chemotherapie plus trastuzumab voor HER2-positief EBC onderzocht. Prof.
Jonas Bergh (Karolinska Instituut, Stockholm) en collega’s publiceren de 
Een studie
in Taiwan heeft de associatie onderzocht tussen chronische hepatitis C (CHC) en
het risico van mondcarcinoom, alsmede de impact van antivirale therapie voor
CHC op het risico van mondcarcinoom. De studie is gebaseerd op gegevens in de
onderzoeksdatabase van de Nationale Gezondheidsverzekering van Taiwan. Prof. Jia-Horng
Kao (Nationale Taiwan Universiteit, Taipei) en collega’s publiceren de 
Er is
aanzienlijk klinisch profijt gezien van olapararib-onderhoudstherapie voor
nieuw-gediagnostiseerd gevorderd ovariumcarcinoom in vrouwen met een BRCA-mutatie. De multinationale placebo-gecontroleerde
studie PAOLA-1 heeft de waarde onderzocht van gecombineerde
onderhoudsbehandeling met olaparib en bevacizumab ongeacht de BRCA-mutatiestatus. Prof. Isabelle Ray-Coquard (Centre Léon Bérard,
Lyon) en collega’s publiceren de 
