Multimodale
therapie is gebruikelijk voor sinonasaal niet-gedifferentieerd carcinoom (SNUC),
maar de optimale sequentie van de behamdelingsmodaliteiten staat nog niet vast.
Dr. Moran Amit (MD Anderson Cancer Center, Houston TX) en collega’s hebben een
studie uitgevoerd van de rol van de respons op inductietherapie als aanwijzing
voor de optimale volgende behandelingen. Ze publiceren de studie online in het Journal of Clinical
Oncology.1De studie includeerde 95 patiënten met niet-eerder behandeld SNUC, die tussen begin 2001 en eind 2018 in MD Anderson behandeld werden met curatieve intentie. De behandeling begon met inductie-chemotherapie (IC) gevolgd door gevolgd door hetzij definitieve concurrente chemoradiotherapie (CRT) of definieve chirurgie met postoperatieve RT of CRT. Het primaire eindpunt van de studie was ziektespecifieke overleving (DSS). Voor het gehele cohort was de vijf-jaars DSS 59% (95%-bti 53-66). In de groep patiënten met partiële of complete respons op IC was de vijf-jaars DSS 81% (95%-bti 69-88) na definitieve CRT versus 54% (95%-bti 44-61) na definitieve chirurgie (p=0,001). In de groep patiënten zonder tenminste partiële respons op IC was de vijf-jaars DSS 0% (95%-bti 0-4) na definitieve CRT versus 39% (95%-bti 30-46) na definitieve chirurgie.
De onderzoekers concluderen dat definitieve CRT de beste keus is na gunstige respons op IC, terwijl bij achterwege blijven van respons op IC waar mogelijk gekozen dient te worden voor definitieve chirurgie met postoperatieve RT of CRT.
1.Amit M, Abdelmeguid AS, Watcherporn T et al. Induction chemotherapy response as a guide for treatment optimization in sinonasal undifferentiated carcinoma. J Clin Oncol 2019; epub ahead of print
Summary: A study of patients with sinonasal undifferentiated carcinoma found that after a favorable response to induction chemotherapy, definitive chemoradiotherapy results in improved survival compared to definitive surgery. In patients who do not have an favorable response to IC, surgery when feasible seems to provide a better chance of disease control and improved survival.
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)
Een
gebruikelijke behandeling voor mantellymfoom (MCL) in patiënten in de leeftijd
tot en met 65 jaar is inductiechemotherapie gevolgd door consolidatie met autologe
hematopoïetische celtransplantatie (autoHCT). Het profijt van deze behandeling
in het rituximab-tijdperk is echter niet duidelijk. Dr. Stefan Barta (Fox Chase
Cancer Center, Philadelphia PA) en collega’s hebben een studie uitgevoerd van
uitkomsten van autoHCT consolidatie in een groot cohort van MCL-patiënten
jonger dan 66 jaar. Ze publiceren de 
De Multiethnic Cohort Study of Diet and Cancer
includeerde van 1993 tot en met 1996 in Hawaii en Los Angeles ruim 215.000
mannen en vrouwen met Afrikaans-Amerikaanse, Japanese, Latijns-Amerikaanse, Native Hawaiian, en Kaukasische etniciteit.
Bij inclusie en regelmatig tijdens de follow-up verstrekten de deelnemers
informatie over antropometrische en leefstijlfactoren. Dr. Ivo Muskens
(University of Southern California, Los Angeles) en collega’s hebben binnen het
cohort een patiënt-controlestudie uitgevoerd van de associatie van comorbiditeiten
en leefstijlfactoren met meningioom. Ze publiceren de 
Vrouwen met
een kiemlijn BRCA1-mutatie hebben een
hoog risico van het ontwikkelen van mammacarcinoom. Er zijn aanwijzingen dat
dit risico uiteenloopt tussen BRCA1-mutatiedraagsters
in verschillende landen. Prof. Steven Narod (Women’s College Research
Institute, Toronto) en collega’s hebben een prospectieve studie uitgevoerd van
het risico In BRCA1-mutatiedraagsters
in Polen. Ze publiceren de 
In patiënten
met sommige typen maligniteiten is gezien dat gebruik van statines en/of
aspirine geassocieerd was met verlaagd risico van trombo-embolische
gebeurtenissen. Deze assocatie is tot op heden niet bestudeerd in patiënten met
endometriumcarcinoom. Dr. Koji Matsuo (University of Southern California, Los
Angeles) en collega’s hebben een multicenterstudie uitgevoerd van de associatie
van gebruik van statines en/of aspirine met de associatie van veneuze
trombo-embolie (VTE) in deze patiënten. Ze publiceren de 
Blootstelling
aan tabaksrook is een bekende oorzaak van longmaligniteiten, maar er is weinig
inzicht in intermediaire factoren die van invloed zijn op de carcinogenese in
de long. Inflammatie wordt algemeen gezien als een risicofactor voor
maligniteiten, maar de associatie tussen inflammatie en het risico van
longmaligniteiten is niet duidelijk. Dr. David Muller (Imperial College London
UK) en zijn collega’s van het Lung Cancer
Cohort Consortium hebben een studie uitgevoerd van de associatie tussen de
circulerende gehalten van het acute-fase inflammatoir eiwit high sensitivity C
reactive protein (hsCRP) en het risico van longmaligniteiten. Ze publiceren de 
Er zijn geen
studies uitgevoerd die directe head-to-head
vergelijkingen maakten tussen verschillende eerstelijns behandelingen voor
multipel myeloom in patiënten die niet in aanmerking komen voor stamceltransplantatie.
Om toch op evidentie gebaseerde keuzes mogelijk te maken hebben dr. Hedwig
Blommestein (Erasmus School of Health Policy & Management, Rotterdam) en
collega’s een netwerk meta-analyse van deze behandelingen uitgevoerd. Ze
publiceren de 