Chirurgie
voor niet-metastatisch niet-kleincellig longcarcinoom kan curatief zijn, maar
in tot 80% van de patiënten wordt na verloop van tijd recidief gezien.
Neoadjuvante of adjuvante chemotherapie wordt aanbevolen voor patiënten met
hoog risico van recidief, maar het profijt is bescheiden. De multinationale
fase 3-studie CheckMate 816 heeft de waarde van neoadjuvante combinatie van
nivolumab met platina-doublet chemotherapie voor resectabel NSCLC onderzocht.
Dr. Patrick Forde (Johns Hopkins Kimmel Cancer Center, Baltimore MD)
presenteert de studie vandaag op de virtuele Annual
Meeting van AACR.1De studie includeerde 358 patiënten met stadium IB tot en met IIIA resectabel NSCLC zonder bekende veranderingen in EGFR of ALK, en een ECOG performance status 0 of 1. De patiënten werden (gestratificeerd naar stadium, PD-L1 expressie, en geslacht) gerandomiseerd naar drie cycli nivolumab 360 mg plus platina-doublet chemotherapie iedere drie weken (n=179) of alleen platina-doublet chemotherapie (n=179), gevolgd door chirurgie. Primaire eindpunten waren centraal geblindeerd beoordeelde pCR, gedefinieerd als geen viabele tumorcellen in geresecteerde long en lymfeklieren, en gebeurtenisvrije overleving. De nu gepresenteerde resultaten hebben betrekking op het eindpunt pCR.
In de ITT-populatie werd pCR gezien in 24,0% van de patiënten in de nivolumab plus chemotherapiegroep versus 2,2% van de patiënten in de alleen-chemotherapiegroep (OR 13,94; p<0,0001). Het pCR-profijt met nivolumab werd gezien in alle subgroepen. Ook majeure pathologische respons (ten hoogste 10% viabele tumorcellen in long en lymfeklieren) was meer frequent met nivolumab plus chemotherapie dan met alleen chemotherapie (36,9% versus 8,9%), evenals ORR (53,6% versus 27,4%) en radiografische downstaging (30,7% versus 23,5%). Definitieve chirurgie kon worden uitgevoerd in 83,2% versus 75,4%. Chirurgie werd gecanceld in twee patiënten in elk van beide groepen wegens adverse events en in 12 versus 17 patiënten wegens progressie. Graad 3 of 4 TRAEs werden gezien in 33,5% versus 36,9%, en graad 3 of 4 chirurgie-gerelateerde AE in 11,4% versus 14,8%.
De onderzoekers concluderen dat toevoegen van nivolumab aan neoadjuvante platina-doublet chemotherapie voor resectabel NSCLC resulteerde in significante verbetering van het percentage patiënten met centraal geblindeerd beoordeelde pCR.
1.Forde PM. AACR Annual Meeting 2021; abstr. CT003
Summary: The multinational phase 3 CheckMate 816 study evaluated neoadjuvant combination of nivolumab plus platinum-doublet chemotherapy versus chemotherapy alone for resectable stage IB-IIIA NSCLC. The study met its primary pCR endpoint, with pCR in 24.0% of patients in the nivolumab plus chemotherapy arm versus 2.2% of patients in the chemotherapy alone arm (OR 13.94; p<0.0001). Addition of nivolumab to chemotherapy did not decrease resectability.
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)
Rituximab-gebaseerde
behandelingen zijn standaard-therapie voor recidiverend indolent non-Hodgkin
lymfoom (iNHL). Copanlisib is een PI3K-remmer die als monotherapie kan worden
gebruikt voor recidiverend folliculair lymfoom na tenminste twee eerdere lijnen
van systemische behandeling. De multinationale fase 3-studie CHRONOS-3
randomiseerde patiënten met recidiverend iNHL 2:1 naar copanlisib plus
rituximab (C+R) versus placebo plus rituximab (P+R). Dr. Matthew Matasar
(Memorial Sloan Kettering Cancer Center, New York) presenteert de studie
vandaag op de virtuele Annual Meeting
van AACR. De 
Voor de
behandeling van niet-metastatisch castratieresistent prostaatcarcinoom (nmCRPC)
zijn vier middelen beschikbaar: apalutamide, enzalutamide, darolutamide, en
abirateronacetaat. De middelen zijn niet head-to-head
vergeleken. Een netwerk meta-analyse heeft de relatieve werkzaamheid van de
vier middelen geïnventariseerd. Prof.
Caleb Alexander (Johns Hopkins University, Baltimore MD) en collega’s
publiceren de 
Histochemische
bepaling van PD-L1 expressie is de definitieve diagnostische test voor het
geleiden van behandeling van patiënten met gevorderd-stadium niet-kleincellig
longcarcinoom. Intratumorale heterogeniteit en discrepantie van PD-L1 expressie
tussen primaire tumoren en metastatische lesies kan het risico van
misclassificatie verhogen. Een retrospectieve studie van de database van
Foundation Medicine heeft deze discrepantie geïnventariseerd. Prof. David Rimm (Yale University School of
Medicine, New Haven CT) en collega’s publiceren de 
Vergeleken
met gedifferentieerd schildkliercarcinoom is medullair schildkliercarcinoom (MTC)
geassocieerd met een slechte prognose. Anlotinib is een nieuwe multitarget
(VEGFR, PDGFR, FGFR, en c-Kit) tyrosinekinaseremmer. De multicenter
dubbelblinde placebogecontroleerde fase 2b-studie ALTER 01031 in China heeft
anlotinib voor lokaal-gevorderd of metastatisch MTC geëvalueerd. Prof. Ming Gao
(Medische Universiteit van Tianjin) en collega’s publiceren de 
Minder dan
1% van alle mammacarcinomen wordt gezien in mannen. Dit resulteert in gebrek
aan gegevens over management en uitkomsten van male breast cancer (MaBC). Een studie van Massachusetts General
Hospital en Brigham and Women’s Hospital/Dana Farber Cancer Institute en
geaffilieerde ziekenhuizen in Boston heeft management en uitkomsten van MaBC
geïnventariseerd. Dr. Rachel
Jimenez en collega’s publiceren de 
Immuuncheckpointremmers
(ICIs) hebben goede systemische activiteit als eerstelijns behandeling voor metastatisch
EGFR/ALK-wildtype niet-kleincellig
longcarcinoom (mNSCLC). De rol van ICIs voor hersenmetastasen (BMs) van NSCLC
is echter niet duidelijk. Een retrospectieve studie van Princess Margaret
Cancer Centre (Toronto) heeft eerstelijns ICIs vergeleken met chemotherapie
voor patiënten die craniële radiotherapie kregen voor BMs van EGFR/ALK-wildtype NSCLC. Dr. Sally Lau
en collega’s publiceren de 
