Oncologisch onderzoek.nl

Avelumab (anti-PD-L1) is goedgekeurd voor de behandeling van metastatisch merkelcelcarcinoom (mMCC) of basis van resultaten van de fase 2-studie JAVELIN Merkel 200. Post hoc analyse van de studie heeft de associaties van biomarkers met uitkomsten geïnventariseerd. Dr. Sandra D’Angelo (Memorial Sloan Kettering Cancer Center, New York) en collega’s publiceren de analyse in Clinical Cancer Research.¹

De analyse includeerde 88 patiënten met mMCC die al of niet eerder eerstelijns chemotherapie hadden gekregen. De patiënten kregen avelumab 10 mg/kg iedere twee weken. De analyse wijst uit dat tumoren die positief waren voor merkelcelpolyomavirus (MCPyV) gekenmerkt werden door afwezigheid van driver mutaties en een lage tumorbelasting. De analyse identifuceerd een MCPyV-specifiek gastheer genexpressiesignatuur. MCPyV-positieve tumoren hadden verhoogde niveaus van immuunsuppressieve M2-macrofagen in de tumor-microömgeving, die gecorreleerd leek te zijn met PD-L1 expressie; hogere CD8⁺ T-celdichtheid was niet geassocieerd met respons op avelumab. Omgekeerd was in patiënten met MCPyV-negatieve tumoren hogere CD8⁺ T-celdichtheid wel geassocieerde met respons of avelumab. Mutaties in verscheidene genen waren geassocieerd met uitkomsten van de behandeling. Vergeleken met tumormonsters die waren genomen voor de chemotherapie waren monsters na de chemotherapie downregulatie van gensignaturen voor immuunreponsen, inclusief verlaagde expressie van IFNγ-gerelateerde routes. Niveaus van geactiveerde dendritische cellen in patiënten met respons waren hoger in patiënten na vergeleken met voor chemotherapie.

De onderzoekers concluderen dat deze exploratieve analyses inzicht verschaffen in biologie van mMCC en potentiële associaties met respons op avelumab. Chemotherapie lijkt de immuun-microömgeving negatief te moduleren.

1.D’Angelo SP, Lebbé C, Nghiem P et al. Biomarker analyses investigating disease biology and associations with outcomes in the JAVELIN Merkel 200 trial of avelumab in metastatic Merkel cell carcinoma. Clin Cancer Res 2024; epub ahead of print

Summary: Exploratory analyses of the phase 2 JAVELIN Merkel 200 trial provide insights into biology of metastatic Merkel cell carcinoma and potential associations wth response to avelumab.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Er is behoefte aan meer-werkzame tweede- en derdelijns behandelingen voor lokaal-gevorderd of metastatisch niet-kleincellig longcarcinoom (NSCLC) zonder driver mutaties. De fase 3-studie DUBLIN-3, in 58 centra in Australië, China, en de Verenigde Staten randomiseerde patiënten met gevorderd EGFR-wildtype NSCLC na progressie op eerstelijns platina-gebaseerde behandeling 1:1 naar drie-weekse cycli van intraveneus docetaxel 75 mg/m² op dag één en plinabuline 30 mg/m² (n=278) of placebo (n=281) tot progressie of niet-acceptabele toxiciteit. Het primaire eindpunt was overall survival. Dr. Trevor Feinstein (Piedmont Cancer Institute, Atlanta GA) en collega’s publiceren de studie in The Lancet Respiratory Medicine.¹

De mediane OS was 10,5 maanden in de plinabulinegroep versus 9,4 maanden in de placebogroep (sHR 0,82; p=0,0399). Treatment-emergent adverse events werden gerapporteerd voor meer dan 99% van de patiënten in de plinabulinegroep en 99% van de patiënten in de placebogroep. Graad 3 of 4 gastroïntestinale AEs waren meer frequent in de plinabulinegroep dan in de placebogroep, met name diarree (9% versus 1%) en braken (2% versus minder dan 1%), evenals graad 3 transiënte hypertensie (18% versus 3%). Graad 5 TRAEs werden gerapporteerd voor 4% van de patiënten in beide groepen.

De onderzoekers concluderen dat toevoegen van plinabuline aan tweede- of derdelijns docetaxel geassocieerd was met significante verbetering van de OS onder patiënten met gevorderd EGFR-wildtype NSCLC.

1.Han B, Feinstein T, Shi Y et al. Plinabulin plus docetaxel in patients with non-small cell lung cancer after disease progression on platinum-based regimen (DUBLIN-3): a phase 3, international, multicentre, single-blind, parallel group, randomised controlled trial. Lancet Respir Med 2024; epub ahead of print

Summary: The multinational phase 3 DUBLIN-3 trial found that plinabulin plus docetaxel significantly improved overall survival versus placebo plus docetaxel as second-line and third-line treatment in patients with advanced or metastatic EGFR wild-type NSCLC.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

De meeste patiënten met myelofibrose (MF) ontwikkelen na verloop van tijd intolerantie of resistentie tegen ruxolitinib, en de prognose van MF-patiënten na discontinuering van ruxolitinib is slecht. Fedratinib is een nieuwe JAK2-remmer. De multinationale fase 3-studie FREEDOM2 evalueerde fedratinib voor MF na discontinuering van ruxolitinib. Prof. Claire Harrison (Guy’s and St Thomas’ NHS Foundation Trust, London UK) en collega’s publiceren de studie in The Lancet Haematology.¹

FREEDOM2, in 86 centra in zestien landen, includeerde volwassen patiënten met intermediair-2 of hoog-risico MF na discontinuering van ruxolitinib, en een ECOG performance status 2 of beter. De patiënten werden 2:1 gerandomiseerd naar oraal fedratinib 400 mg eenmaal daags (n=134) of BAT (n=67). Het primaire eindpunt was percentage van patiënten met tenminste 35% volumeafname van de milt (SVR35) na zes cycli. Dit eindpunt werd bereikt door 36% van de patiënten in de fedratinibgroep versus 6% van de patiënten in de BAT-groep (p<0,0001). Graad 3 of hoger treatment-related adverse events werden gerapporteerd voor 40% van de patiënten in de fedratinibgroep en 12% van de patiënten in de BAT-groep. De meeste gastroïntestinale TRAEs in de fedratinibgroep waren graad 1 of 2, en werden vooral gezien in vroege cycli. Eén van de patiënten in de fedratinibgroep overleed aan acute nierschade die werd beoordeeld als waarschijnlijk samenhangend met de behandeling.

De onderzoekers concluderen dat fedratinib als tweedelijns behandeling het geassocieerd was met verlaging van het volume van de milt onder MF-patiënten na discontinuering van ruxolitinib.

1.Harrison CN, Mesa R, Talpaz M et al. Efficacy and safety of fedratinib in patients with myelofibrosis previously treated with ruxolitinib (FREEDOM2): results from a multicentre, open-label, randomised, controlled, phase 3 trial. Lancet Haematol 2024; epub ahead of print

Summary: The multinational phase 3 FREEDOM2 trial found that fedratinib as second-line JAK2 inhibitor reduced spleen size after discontinuation of ruxolitinib in patients with myelofibrosis.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

In de afgelopen decennia is in veel landen een toename gezien in de incidentie van cutaan melanoom. Meer recent is echter een afname gezien in jeugdige groepen in Australië en de Verenigde Staten. Een cohortstudie in Zweden heeft trends in incidentie en mortaliteit van melanoom onder patiënten in de leeftijd tot 60 jaar geïnventariseerd. Dr Hildur Helgadottir (Karolinska Instituut, Stockholm) en collega’s publiceren de studie in JAMA Dermatology.¹

De cohortstudie gebruikte gegevens van het Zweedse Melanoomregister en het Zweedse Maligniteitenregister, die dekkend zijn voor meer dan 99% van alle diagnosen van invasief cutaan melanoom in Zweden. Tussen 1990 en 2023 werden 34.800 van deze diagnosen gesteld onder patiënten in de leeftijd van 60 jaar of jonger. Er was een consistente toename onder patiënten in de leeftijd van 50 tot 60 jaar. De leeftijdsgroepen 20 tot 30 jaar, 30 tot 40 jaar, en 40 tot 50 jaar hadden een incidentiepiek tussen begin 2013 en eind 2015, gevolgd door stabilisering of significante afname tot 2023. Onder patiënten jonger dan 20 jaar bleef de incidentie laag, zonder significante trends. De mortaliteit ten gevolge van melanoom daalde onder patiënten in de leeftijd van 30 tot 60 jaar.

De onderzoekers concluderen dat er een recente significante afname is van incidentie en mortaliteit onder patiënten jonger dan 50 jaar in Zweden.

1.Helgadottir H, Mikiver R, Schultz K et al. Melanoma incidence and mortality trends in Sweden. JAMA Dermatol 2024.3514

Summary: A natrionwide cohort study in Sweden found a significant recent downward trend in both melanoma incidence and melanoma mortality in the age group 30 to 49 years.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

De werkzaamheid van FOLFIRI plus een antiangiogeen middel als tweedelijns behandeling voor metastatisch colorectaal adenocarcinoom (mCRC) is beperkt. TAS-102 is een oraal middel met een werkingsmechanisme dat verschilt van dat van fluoropyrimidines. De multicenter fase 2-studie TABAsCO in de Verenigde Staten heeft de combinatie van TAS-102, irinotecan en bevacizumab voor eerder-behandeld mCRC geëvalueerd. Dr. Christos Fountzilas (Roswell Park Comprehensive Cancer Center, Buffalo NY) en collega’s publiceren de studie in het British Journal of Cancer.¹

De studie includeerde 35 patiënten die progressie hadden na eerdere behandeling met oxaliplatine en fluoropyrimidine. De patiënten kregen vier-weekse cycli van TAS-102, irinotecan, en bevacizumab. De figuur laat zien dat objectieve respons werd gezien in 8 van 35 patiënten (23%). Het primaire eindpunt was progressievrije overleving. Deze figuur laat zien dat de mediane PFS 7,9 maanden bedroeg (versus 6,0 maanden in historische controles; p=0,018) en dat de mediane overall survival 16,5 maanden was. Graad 3 of hoger treatment-related adverse events werden gerapporteerd voor 67% van de patiënten.

De onderzoekers concluderen dat de combinatie van TAS-102, irinotecan, en bevacizumab veelbelovende activiteit had als tweedelijns behandeling voor mCRC.

1.Boland PM, Mukherjee S, Imanirad I et al. TAS-102, irinotecan, and bevacizumab in pre-treated metastatic colorectal cancer (TABAsCO), a phase II clinical trial. Br J Cancer 2024-02845-x

Summary: The multicenter phase 2 TABAsCO trial in the USA found that the combination of TAS-102, irinotecan, and bevacizumab had promising activity for previously treated mCRC.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Metastatisch niercelcarcinoom (mRCC) met sarcomatoïde kenmerken (msRCC) heeft een agressieve biologie. Eerstelijn immuuntherapie (IO)-gebaseerde combinatiebehandelingen hebben in klinische studies de uitkomsten van mRCC inclusief msRCC verbeterd, maar er is geen informatie over uitkomsten van msRCC in de klinische praktijk. De multinationale retrospectieve ARON-1 studie heeft uitkomsten met verschillende type IO-gebaseerde combinaties voor msRCC geïnventariseerd. Dr. Chiara Ciccarese (Policlinico A. Gemelli, Rome) en collega’s publiceren de studie in het International Journal of Cancer.¹

De studie includeerde 1362 mRCC-patiënten met IMDC intermediair- of hoog-risico ziekte, onder wie 226 msRCC-patiënten. Er waren geen significante verschillen tussen de twee groepen in termen van baseline kenmerken. De mediane progressievrije overleving was niet-significant slechter in de msRCC-groep dan in de mRCC-groep (12,3 maanden versus 14,5 maanden; p=0,064), terwijl de mediane overall survival significant slechter was in de msRCC-groep dan in de mRCC-groep (26,8 maanden versus 35,3 maanden; p=0,013). In de msRCC-groep resulteerde eerstelijns IO + TKI in mediane OS 34,4 maanden terwijl eerstelijns IO + IO resulteerde in mediane OS 26,4 maanden (p=0,729).

De onderzoekers concluderen dat de real-world ARON-1 studie bevestigt dat msRCC-tumoren agressieve tumoren zijn met slechte prognose, en dat eerstelijns IO-combinaties de overleving van patiënten met deze tumoren verbeteren.

1.Ciccarese C, Büttner T, Cerbone L et al. Clinical features and response to immune combinations in patients with renal cell carcinoma and sarcomatoid de-differentiation (ARON-1 study). Int J Cancer 2024.35141

Summary: The multinational retrospective ARON-1 study confirmed that metastatic renal cell carcinoma tumors carrying sarcomatoid features are aggressive tumors with poor prognosis. Immunotherapy combinations improve survival outcomes of msRCC in the real world.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Er zijn klinisch-pathologische verschillen tussen ulceratieve colitis-geassocieerd colorectaal carcinoom (UC-CRC) en sporadisch colorectaalcarcinoom (S-CRC), maar er is geen duidelijkheid over verschillen in prognose tussen beide typen. Een matched-pair analyse van patiënten van Yokohama City University Graduate School of Medicine (Japan) heeft de prognose van UC-CRC en S-CRC geïnventariseerd. Prof. Itaru Endo en collega’s publiceren de analyse in Annals of Surgical Oncology.¹

Van de 5992 patiënten die tussen begin 2000 en eind 2021 chirurgie ondergingen selecteerden de onderzoekers 48 UC-CRC patiënten die 1:5 werden gematcht voor leeftijd, geslacht, datum van chirurgie, tumorlocatie, en stadium met 240 S-CRC patiënten. De patiënten met UC-CRC ondergingen meer-invasieve chirurgie en hadden langere duur van chirurgie dan patiënten met S-CRC, maar er waren geen significante verschillen in postoperatieve complicaties of perioperatieve mortaliteit. De overall survival onder alle patiënten was niet significant verschillend tussen UC-CRC en S-CRC (na vijf jaar 86,5% versus 88,8%; p=0,742) maar in patiënten met stadium 3-ziekte was de OS slechter in de UC-CRC groep dan on de S-CRC groep (na vijf jaar 51,4% versus 83,8%; p=0,032). De eerste recurrence sites waren voornamelijk peritoneum en botten in stadium 3 UC-CRC en lever en longen in stadium 3 S-CRC.

De onderzoekers concluderen dat onder stadium 3-patiënten de prognose slechter was voor UC-CRC vergeleken met S-CRC, en dat de recidiefpatronen tussen beide groepen verschilden.

1.Kobayashi K, Toritani K, Kimura H et al. Differences in prognosis and recurrence patterns between ulcerative colitis-associated colorectal cancer and sporadic colorectal cancer: a matched pair analysis. Ann Surg Oncol 2024-16158-z

Summary: A matched-pair analysis of patients of Yokohama City University found that ulcerative colitis-associated colorectal cancer patients had a poorer prognosis than sporadic colorectal cancer at stage 3. The recurrence patterns in UC-CRC differed from those in S-CRC.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Er is geen duidelijkheid over de waarde van consolidatie- en onderhoudstherapie na salvage autologe hematopoïetische stamceltransplantatie (autoHSCT) voor recidiverend multipel myeloom (MM). De fase 3-studie ACCorD, in 79 centra in het Verenigd Koninkrijk, evalueerde consolidatie met ixazomib, thalidomide, en dexamethason, gevolgd door onderhoud met ixazomib monotherapie, na salvage autoHSCT voor recidiverend MM. Prof. Gordon Cook (University of Leeds) en collega’s publiceren een interimanalyse van de studie in The Lancet Haematology.¹


Voor de nu gepubliceerde analyse werden 206 patiënten na salvage autoHSCT gerandomiseerd naar consolidatietherapie gevolgd door ixazomib onderhoud (n=103) of observatie (n=103). De vooraf-gespecificeerde interimanalyse werd uitgevoerd na mediaan 27 maanden follow-up (IQR 13-38). De figuur laat zien dat de mediane progressievrije overleving 20 maanden was in de consolidatie- en onderhoudsgroep versus 13 maanden in de observatiegroep (HR 0,55; p=0,0006). Ernstige adverse events werden gerapporteerd voor 32% van de patiënten in de consolidatie- en onderhoudsgroep en 7% van de patiënten in de observatiegroep. Er waren geen als met de behandeling samenhangende beoordeelde gevallen van overlijden.

De onderzoekers concluderen dat consolidatie met ixazomib, thalidomide, en dexamethason, gevolgd door onderhoud met ixazomib monotherapie de uitkomsten verbeterde na autoHSCT voor recidiverend MM.

1.Cook G, Ashcroft AJ, Senior E et al. Ixazomib as consolidation and maintenance versus observation in patients with relapsed multiple myeloma eligible for salvage autologous stem-cell transplantation (Myeloma XII[ACCoRD]): interim analysis of a multicentre, open-label, randomised, phase 3 trial. Lancet Haematol 2024; epub ahead of print

Summary: The multicenter phase 3 ACCorD trial in the UK found that ixazomib, thalidomide, and dexamethasone consolidation, followed by ixazomib monotherapy maintenance, improved outcomes after salvage autologous stem cell transplantation for relapsed multiple myeloma.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)