Patiënten
met EGFR-gemuteerd gevorderd
niet-kleincellig longcarcinoom (aNSCLC) hebben na progressie op eerstelijns
osimertinib weinig opties. Een retrospectieve studie in Singapore en Hong Kong
heeft real-world uitkomsten met toevoegen van pemetrexed-platina chemotherapie
aan voortzetting van osimertinib geïnventariseerd. Dr. Stephanie Saw (National Cancer Centre,
Singapore) en collega’s publiceren de studie in Lung Cancer.1De studie includeerde 60 patiënten (32 mannen en 28 vrouwen; mediane leeftijd bij diagnose 62 jaar). L858R-mutatie werd gezien in 43,3%. Baseline CNS metastasen waren aanwezig in 66,7%. De mediane tijd tot behandelfalen op osimertinib (TTF1) was 14,4 maanden, en de mediane tijd tot toevoegen van pemetrexed-platina aan voortgezet osimertinib was 41 dagen na progressie (range 0-652). Partiële respons of stabiele ziekte op pemetrexed-platina-osimertinib werd gezien in 81,7%, en intracraniële ziektecontrole in 90,6% van patiënten met meetbare CNS-metastasen.
De figuur laat zien dat de mediane tijd tot behandelfalen op pemetrexed-platina-osimertinib (TTF2) 6,6 maanden was. De mediane TTF1 plus TTF2 was 23,4 maanden. De mediane overall survival was 34,2 maanden. De behandeling was ook effectief onder patiënten met L858R-mutatie en onder patiënten met baseline CNS-metastasen. Duur van TTF1 was niet significant geassocieerd met TTF2 (p=0,76). Patiënten die chemotherapie-osimertinib startten binnen twintig dagen na progressie hadden significant langere TTF2 dan patiënten die pas later chemotherapie-osimertinib startten (mediaan 8,4 versus 6,0 maanden; p=0,03).
De onderzoekers concluderen dat deze real-world spoedig toevoegen van chemotherapie na progressie op eerstelijns osimertinib steunen.
1.Saw SPL, Low YF, Lai GGY et al. Real-world outcomes of pemetrexed-platinum chemotherapy plus osimertinib after progression on first-line osimertinib in advanced EGFR-mutated NSCLC. Lung Cancer 2024.107856
Summary: A retrospective study at three centers in Singapore and Hong Kong found that among real-world patients with progression of EGFR-mutated aNSCLC on first-line osimertinib, addition of pemetrexed-platinum chemotherapy to osimertinib is effective, including patients with L858R disease and patients with baseline CNS metastases.
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)
In patiënten
met hematologische maligniteiten kunnen tweede primaire maligniteiten (SPMs)
voorkomen, zowel als gevolg van genetische gevoeligheid als vanwege
DNA-beschadigende behandelingen, zoals chemotherapie, radiotherapie en autologe
of allogene stamceltransplantatie. Er is geen duidelijkheid over het risico van
SPMs na CAR T-celtherapie voor hematologische maligniteiten. De prospectieve
observationele CART-SIE studie, in 21 centra in Italië, heeft voorkomen van
SPMs na CD19-gerichte CAR T-celtherapie voor recidiverende of refractaire
non-Hodgkin lymfomen geïnventariseerd. Dr. Annalisa Chiappella (Istituto
Nazionale dei Tumori, Milaan) en collega’s 
Epcoritamab
is een nieuw CD3 x CD20 bispecifiek antlichaam. In een fase 2-cohort van de
multicohort EPCORE NHL-1, in 88 centra in vijftien landen, is epcoritamab
monotherapie geëvalueerd als derde- of laterelijns behandeling voor
recidiverend of refractair folliculair lymfoom
(R/R FL). Dr. Kim Linton (University of Manchester, UK) en collega’s 
Immuuncheckpointremmers
hebben activiteit voor verscheidene solide tumoren, maar slechts beperkte activiteit
in patiënten met glioblastoom (GBM) De fase 1-studie NRG-BN002, in negen centra
in de Verenigde Staten, evalueerde de veiligheid en werkzaamheid van ipilimumab
(anti-CTLA-4) en nivolumab (anti-PD-1) monotherapie en in combinatie voor
nieuw-gediagnostiseerd GBM na voltooiing van resectie en standaard-radiochemotherapie.
Dr. Andrew Sloan (Piedmont Healthcare, Atlanta GA) en collega’s 
De optimale
behandeling voor metastatisch galwegcarcinoom (mBTC) is niet duidelijk. Een
gerandomiseerde fase 2-studie in het Herlev Ziekenhuis (Herlev, Denemarken)
heeft stereotactische radiotherapie (SBRT) in combinatie met nivolumab met of
zonder ipilimumab voor eerder-behandeld mBTC geëvalueerd. Dr. Inna Chen en
collega’s 
In 2022 
Ongeveer 1%
tot 3% van de gevallen van maagcarcinoom en 5% van de gevallen van lobulair
mammacarcinoom hebben een erfelijke oorzaak. Loss of function CDH1 gene variants zijn de meest-voorkomende
genetische varianten die met deze maligniteiten samenhangen. Eerdere studies
lieten zien dat in dragers van deze varianten het levenslange risico van
maagcarcinoom 25% tot 83% bedroeg en het levenlange risico van mammacarcinoom
39% tot 55%. Een multicenter retrospectieve cohortstudie heeft deze risico’s
nader geïnventariseerd. Dr. Jeremy Davis (National Cancer Institute, Bethesda
MD) en collega’s 
Goedkeuring
van immuuncheckpointremmers (ICIs) is gebaseerd op resultaten van grote
gerandomiseerde klinische studies. De werkzaamheid van ICIs in groepen
patiënten die in dergelijke studies niet of slecht vertegenwoordigd waren is
niet duidelijk. Een multicenter retrospectieve studie heeft real-world uitkomsten met ICIs in deze
groepen geïnventariseerd. Dr.
Neil Shah (Memorial Sloan Kettering Cancer Center, New York) en collega’s 
