Oncologisch onderzoek.nl

Ondanks de hoge prevalentie van KRAS-veranderingen in pancreas ductaal adenocarcinoom (PDAC) is er weinig informatie beschikbaar over de associaties tussen verschillende typen KRAS-mutaties en behandeluitkomsten. Een retrospectieve cohortstudie op basis van gegevens in een grote klinisch-genomische database heeft deze associaties geïnventariseerd. Dr. Vaia Florou (University of Utah, Salt Lake City) en collega’s publiceren de studie in JAMA Network Open.¹

De database bevat gegevens van patiënten met maligniteiten van ongeveer 280 klinieken (800 behandelcentra) in de Verenigde Staten. De onderzoekers analyseerden gedeïdentificeerde data van 2433 patiënten met metastatisch PDAC. De gemiddelde leeftijd op het moment van eerste behandeling was 67,0 jaar (range 66,0-68,0); 55,1% van de patiënten waren mannen. Onder 2023 patiënten met KRAS-mutaties hadden patiënten met G12R-mutatie de langste mediane tijd tot volgende behandeling (6,0 maanden; 95%-bti 5,2-6,6) en de langste mediane overall survival (13,2 maanden; 10,6-15,2). Vergeleken met KRAS-wildtype hadden patiënten met KRAS-G12D en KRAS-G12V hoger risico van progressie (HR 1,15; p=0,009 respectievelijk 1,16; p=0,01) en overlijden (HR 1,29; p<0,001 en 1,23; p<0,001). Onder alle patiënten hadden patiënten die behandeld werden met FOLFIRINOX hadden lager risico van progressie en overlijden dan patiënten die gemcitabine kregen met of zonder nab-paclitaxel.

De onderzoekers concluderen dat KRAS G12D- en KRAS G12V-mutaties geassocieerd waren met slechtere uitkomsten dan KRAS wildtype, terwijl KRAS G12R geassocieerd was met betere uitkomsten. FOLFIRINOX resulteerde in betere uitkomsten dan gemcitabine-gebaseerde therapie.

1.Norton C, Shaw MS, Rubnitz Z et al. KRAS mutation status and treatment outcomes in patients with metastatic pancreatic adenocarcinoma. JAMA Network Open 2025;8:e2453588

Summary: A retrospective cohort study of 2433 patients with metastatic PDAC found that KRAS G12D and G12V mutations were associated with worse patient outcomes compared with KRAS wild type, whereas KRAS G12R was associated with more favorable patient outcomes. FOLFIRINOX was associated with better patients outcomes than gemcitabine-based therapies.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Datopotamab deruxtecan (Dato-DXd) is een op TROP2 gericht antibody-drug conjugate. De multinationale fase 2-studie TROPION-Lung05 evaludeerde Dato-DXD in patiënten met gevorderd of metastatisch niet-kleincellig longcarcinoom (NSCLC) met actionabele genomische veranderingen en progressie op of na gerichte therapie en platina-gebaseerde chemotherapie. Dr. Jacob Sands (Dana-Farber Cancer Institute, Boston MA) en collega’s publiceren de studie in het Journal of Clinical Oncology.¹

TROPION-Lung05 includeerde 137 patiënten, van wie 71,5% tenminste drie lijnen therapie hadden gekregen voor gevorderde ziekte. Zevenenvijftig procent hadden EGFR-mutaties en 25% hadden ALK-rearrangements. De patiënten kregen DATO-DXd 6 mg/kg iedere drie weken. De mediane duur van behandeling was 4,4 maanden (range 0,7-20,6). De figuur laat zien dat de centraal geblindeerd-beoordeelde objective response rate (primair eindpunt) 35,8% bedroeg (95%-bti 27,8-44,4) onder alle geïncludeerde patiënten, en 43,6% (32,4-55,3) respectievelijk 23,5% (10,7-41,2) onder patiënten met EGFR-mutaties respectievelijk ALK-rearrangements. De overall disease control rate was 78,8% (95%-bti 71,0-85,3). Graad 3 of hoger treatment-related adverse events werden gezien in 28,5% van de patiënten. De mediane progressievrije overleving was 5,4 maanden (95%-bti 4,7-7,0) en de mediane overall survival was 13,6 maanden (9,9-NE).

De onderzoekers concluderen dat Dato-DXd bemoedigende en duurzame antitumoractiviteit heeft laten zien in deze zwaar-voorbehandelde populatie van patiënten met gevorderd of metastatisch NSCLC met actionabele genomische veranderingen, zonder nieuwe veiligheidssignalen.

1.Sands J, Ahn M-J, Lisberg A et al. Datopotomab deruxtecan in advanced or metastatic non-small cell lung cancer with actionable genomic alterations: results from the phase II TROPION-Lung05 study. J Clin Oncol 2025; epub ahead of print

Summary: The multinational phase 2 TROPION-Lung05 study found encouraging and durable antitumor activity of datopotamab deruxtecan among heavily pretreated patients with advanced or metastatic NSCLC with actionable genomic alterations. There were no new safety signals.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Testiculaire kiemceltumoren (TGCTs) zijn de tweede meest-voorkomende maligniteiten onder jonge mannen. In de Verenigde Staten is de incidentie van TGCTs historisch gezien altijd hoger geweest onder non-Hispanic White (NHW) mannen dan onder andere mannen. Een analyse van de SEER 12-database heeft recente trends (1992-2021) in de incidentie onder mannen van verschillende rassen/etniciteiten geïnventariseerd. Dr. Katherine McGlynn (National Cancer Institute, Bethesda MD) en collega’s publiceren de analyse in Cancer.¹

De figuur laat resultaten van de analyse zien. De leeftijd-gestandaardiseerde incidentie per 100.000 persoonsjaren nam overall toe van 4,71 (95%-bti 4,39-5,05) in 1992 tot 6,22 (5,88-6,58) in 2021. Deze toename werd gezien voor zowel seminoom (average annual percent change 0,57%; 95%-bti 0,40-0,75) als nonseminoom (1,41%; 1,17-1,64) en onder alle rassen/etnische groepen. De toename was het sterkst onder Hispanic mannen (AAPC 3,03%; 95%-bti 2,66-3,40), met de hoogste incidentie en een hogere waarschijnlijkheid van diagnose in gevorderd stadium vergeleken met NHW-mannen.

De onderzoekers concluderen dat de incidentie van TGCTs in de Verenigde Staten tussen 1992 en 2021 is toegenomen, en met de hoogste incidentie in de Hispanic groep.

1.Almeida AA, Wojt A, Metayer C et al. Racial/ethnic differences in trends of testicular germ cell tumor incidence in the United States, 1992-2021. Cancer 2025.35706

Summary: Analysis of the SEER 12 registries database found that the incidence rates of testicular germ cell tumors increased from 1992 to 2021 among men of all racial/ethnic groups, with the highest rate now in Hispanic men.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Niet voor transplantatie in aanmerking komende multipel myeloom (MM)-patiënten met eerste relapse vormen een moeilijk te behandelen populatie. Een multicenter fase 2-studie in Frankrijk heeft de orale combinatie van iberdomide, ixazomib, en dexamethason (I2D) voor oudere patiënten (70 jaar of ouder) met eerste relapse van MM geëvalueerd. Prof. Cyrille Touzeau (Universiteit van Nantes) en collega’s publiceren de studie in het British Journal of Haematology.¹


De studie includeerde 70 patiënten die vier-weekse cycli kregen van iberdomide (dag 1 tot en met 21), ixazomib (dagen 1, 8, en 15), en dexamethason (dagen 1, 8, 15, en 22). De behandeling werd voortgezet tot progressie van de ziekte. De mediane leeftijd was 76 jaar; 50% waren fragiel; 74% en 37% waren refractair tegen lenalidomide respectievelijk daratumumab. De mediane duur van follow-up was 14 maanden. De overall response rate was 64%, inclusief 36% met zeer goede partiële respons. De twaalf-maands percentages voor progressievrije overleving, duur van respons, en overall survival waren 52% respectievelijk 76% en 86%. De meest-gerapporteerde graad 3 of 4 toxiciteit was neutropenie (46% van de patiënten); de niet-hematologische toxiciteiten waren voornamelijk graad 1 of 2.

De onderzoekers concluderen dat I2D een gunstige risico-profijt verhouding had in oudere MM-patiënten bij eerste relapse; inclusief patiënten met lenalidomide- en daratumumab-refractaire ziekte.

1.Touzeau C, Leleu X, Tiab M et al. Iberdomide, ixazomib and dexamethasone in elderly patients with multiple myeloma at first relapse. Br J Haematol 2025.19978

Summary: A multicenter phase 2 trial in France found a favorable benefit-risk profile of the oral triplet combination of iberdomide, ixazomib, and dexamethasone for multiple myeloma at first relapse in elderly patients.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

De multinationale fase 3-studie CARTITUDE-4 randomiseerde patiënten met lenalidomide-refractair multipel myeloom na één tot drie eerdere behandelingen naar de BCMA-gerichte CAR T-celtherapie ciltacabtagene autoleucel (cilta-cel; n=208) of standaard-zorg naar keus van de behandelaar (n=211). De mediane duur van follow-up was 15,9 maanden. In 2023 is gepubliceerd dat de progressievrije overleving significant beter was in de cilta-celgroep dan in de standaard-zorggroep. Dr. Roberto Mina (Academisch Ziekenhuis Città della Salute e della Scienzia di Torino, Italië) en collega’s publiceren nu in The Lancet Haematology patiënt-gerapporteerde uitkomsten (PROs) van de studie.¹

De mediane leeftijd van de 419 geïncludeerde patiënten was 61 jaar; de ECOG performance status was 0 of 1. Baseline PRO-vragenlijsten werden beantwoord door 92% van de patiënten in de cilta-celgroep en 91% van de patiënten in de standaard-zorggroep, en de compliantie aan de post-baseline Multiple Myeloma Symptom and Impact Questionnaire (MySlm-Q) was 70% tot 81% (cilta-cel) en 79% tot 89% (standaard-zorg). De MySlm-Q mediane tijd tot verslechtering van de symptomen was 23,7 maanden met cilta-cel versus 18,9 maanden met standaard-zorg (HR 0,42; 95%-bti 0,26-0,68). De twaalf-maands gemiddelde veranderingen voor EORTC global health status (GHS) waren +10,1 versus -1,5 punten en voor EQ-5D-5L visual analogue scale (VAS) +8,0 versus +1,4. De percentages patiënten met klinisch relevante verbetering in GHS en VAS waren hoger met cilta-cel dan met standaard-zorg.

De onderzoekers concluderen dat cilta-cel vergeleken met standaard-zorg resulteerde in verbetering van de gezondheids-gerelateerde kwaliteit van leven en uitstel van verslechtering van symptomen onder patiënten met lenalidomide-refractair multipel myeloom.

1.Mina R, Mylin AK, Yokoyama H et al. Patient-reported outcomes following ciltacabtagene autoleucel or standard of care in patients with lenalidomide-refractory multiple myeloma (CARTITUDE-4): results of a randomised, open-label, phase 3 trial. Lancet Haematol 2025;12:E45-E56

Summary: Patient-reported outcomes analysis of the multinational phase 3 CARTITUDE-4 trial found that among patients with lenalidomide-refractory multiple myeloma, cilta-cel compared with standard of care resulted in improved health-related quality of life and delayed symptom worsening.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Hersenmetastasen (BMs) zijn een veel-voorkomende complicatie in patiënten met niet-kleincellig longcarcinoom (NSCLC) zonder actionabele driver mutaties, met slechts beperkte behandelingsopties en slechte prognose. De multicenter fase 2-studie C-Brain in China evalueerde eerstelijns hersen-radiotherapie in combinatie met camrelizumab en platina-doublet chemotherapie voor patiënten met BMs van NSCLC. Prof. Yun Fan (Zhejiang Cancer Hospital, Hangzhou) en collega’s publiceren de studie in The Lancet Oncology.¹

C-Brain werd uitgevoerd in negen academische centra. De studie includeerde volwassen patiënten met nieuw-gediagnostiseerde BMs van NSCLC zonder EGFR-, ALK-, of ROS1-veranderingen, en een ECOG performance status 0 of 1. De patiënten kregen stereotactische radiochirurgie of whole-brain radiotherapy in combinatie met vier tot zes cycli intraveneus camrelizumab (200 mg iedere drie weken) plus chemotherapie naar keus van de behandelaar. Patiënten met ziektecontrole kregen vervolgens onderhoudstherapie met alleen camrelizumab voor squameus NSCLC of camrelizumab plus pemetrexed voor niet-squameus NSCLC. Het primaire eindpunt was percentage patiënten zonder progressie na zes maanden.

C-Brain includeerde 65 patiënten (60 mannen en 5 vrouwen; mediane leeftijd 66 jaar; IQR 62-70). Vijftig patiënten (77%) hadden niet-squameus NSCLC en 46 (71%) waren symptomatisch. De mediane follow-up was 14,1 maanden (IQR 9,0-20,3). Het zes-maands PFS-percentage was 71,7% (95%-bti 58,9-81,1). De meest-frequente graad 3 of 4 treatment-related adverse events waren afnames van neutrofielen (22% van de patiënten, leukocyten (15%), trombocyten (15%), en lymfocyten (14%). Graad 3 neurologische toxische effecten werden gezien in 5%, en graad 1 of 2 stralingsnecrose in 5%. Er waren geen graad 5 TRAEs.

De onderzoekers concluderen dat hersen-radiotherapie in combinatie met camrelizumab en platina-doublet chemotherapie veelbelovende activiteit en manageable toxiciteit heeft laten zijn onder patiënten met niet-eerder behandelde hersenmetastasen van NSCLC.

1.Xu Y, Chen K, Xu Y et al. Brain radiotherapy combined with camrelizumab and platinum-doublet chemotherapy for previously untreated advanced non-small-cell lung cancer with brain metastases (C-Brain): a multicentre, single-arm, phase 2 trial. Lancet Oncol 2025;26:74-84

Summary: The multicenter phase 2 C-Brain trial in China found promising efficacy and manageable toxicity of first-line brain radiotherapy combined with camrelizumab and platinum-doublet chemotherapy among patients with brain metastases from NSCLC.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Anti-PD-1 gebaseerde immuuntherapie heeft in klinische studies uitkomsten na resectie van stadium IIB tot en met IV melanoom verbeterd, maar er is nog niet veel informatie beschikbaar over de werkzaamheid van deze therapie in de klinische praktijk. Een retrospectieve studie in acht centra in Spanje heeft real-world uitkomsten, prognostische factoren, en patronen van recidief na adjuvante anti-PD-1 behandeling voor melanoom geïnventariseerd. Dr. Margarita Majem (Universitat Autònoma de Barcelona) en collega’s publiceren de studie in Cancers.¹



De studie includeerde 245 patiënten (4% stadium IIB-C, 80% stadium IIIA-D, en 16% stadium IV) en een mediane follow-up van 38,4 maanden (range 2-139). De figuur toont de overlevingsuitkomsten en de tijd tot volgende behandeling, die slechter waren dan wat is gezien in klinische studies. Prognostische factoren geassocieerd met recidief waren de locatie van het primaire melanoom en start van de adjuvante therapie langer dan twaalf weken na de laatste resectie (HR 1,68; 95%-bti 1,13-2,50). Ontwikkeling van graad 3 of 4 immuun-gerelateerde bijwerkingen was geassocieerd met betere recidiefvrije overleving (HR 0,40; 95%-bti 0,19-0,87). Vroeg recidief (tijdens of binnen twaalf weken na de adjuvante behandeling) werd gezien in 63% van de patiënten met recidief.

De onderzoekers concluderen dat de uitkomsten van adjuvant anti-PD-1 gebaseerde immuuntherapie in de klinische praktijk slechter waren dan wat is gezien in klinische studies.

1.Martinez-Recio S, Molina-Pérez MA, Muñoz-Couselo E et al. Adjuvant immunotherapy after resected melanoma: survival outcomes, prognostic factors, and patterns of relapse. Cancers 2025; 17:143

Summary: A multicenter retrospective study in Spain found that adjuvant anti-PD-1 immunotherapy after resection of melanoma in the real world, survival outcomes were worse than what was seen in clinical trials.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Er is geen duidelijkheid over de waarde van stereotactische radiotherapie (SBRT) voor patiënten met oligometastatisch squameus celcarcinoom van hoofd en hals (HNSCC). Een retrospectieve studie in zestien centra in Duitsland, Oostenrijk, en Zwitserland heeft SBRT voor pulmonaire metastasen van oligometastatisch (ten hoogste 5 metastasen) HNSCC geëvalueerd. Dr. Alexander Rühle (Academisch Ziekenhuis Leipzig) en collega’s publiceren de studie in het International Journal of Radiation Oncology.¹

De studie includeerde 178 patiënten die tussen begin 2010 en eind 2023 SBRT naar de long ondergingen voor tezamen 284 metastasen van HNSCC, met als meest-voorkomende primaire locaties orofarynx (40%), larynx (21%), en hypofarynx (17%). De mediane followup was 40 maanden (95%-bti 34-46). De figuur laat zien dat de mediane progressievrije overleving 9 maanden bedroeg (95%-bti 7-11) en de mediane overall survival 33 maanden (26-40). De één-jaars cumulatieve incidentie van lokaal falen was 5,5%. Eén patiënt (0,6%) ontwikkelde acute graad 3 dysfagie, en er waren geen graad 4 of 5 chronische toxiciteiten. In multivariate analyse waren leeftijd hoger dan 65 jaar (HR 1,59; p=0,040) en vrouwelijk geslacht (HR 1,76; p=0,035) geassocieerd met slechtere OS, terwijl langere tijd tussen HNSCC-diagnose en eerste SBRT geassocieerd was met langere OS (< 12 maanden versus ≥ 12 maanden HR 1,56; p=0,034).

De onderzoekers concluderen dat SBRT voor pulmonaire metastasen resulteert in goede lokale controle met minimale toxiciteit in patiënten met oligometastatisch HNSCC.

1.Nägler F, Vorbach S, Mohamed AA et al. Pulmonary stereotactic body radiotherapy of oligometastatic head-and-neck squamous cell carcinoma: a multicenter retrospective study. Int J Radiat Biol Phys (2025) 2024.12.015

Summary: A trinational retrospective study found that SBRT for pulmonary metastases achieves excellent local control with minimal toxicity in patients with oligometastatic HNSCC.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)