Onder
patiënten met gelokaliseerd levercelcarcinoom (HCC) komt slechts een minderheid,
met gunstige tumorkenmerken en anatomie, in aanmerking voor chirurgische
resectie. Neoadjuvante immuuntherapie kan wellicht het aantal patiënten die
kandidaat zijn voor chirurgische resectie verhogen. Een retrospectieve
cohortstudie van John Hopkins Hospital (Baltimore MD) heeft uitkomsten van
resectie voor HCC geïnventariseerd, en klinische uitkomsten na neoadjuvante
immuuntherapie vergeleken met die na upfront resectie. Dr. Mark Yarchoan en
collega’s publiceren de studie in Cancer Research
Communications.1Het cohort includeerde 92 patiënten onder wie 36 neoadjuvant ICI-gebaseerde immuuntherapie kregen en 56 upfront chirurgie ondergingen. De meerderheid (61,1%) van de patiënten die neoadjuvante immuuntherapie kregen viel buiten de standaard resectabiliteitscriteria en had een hogere waarschijnlijkheid van kenmerken dit geassocieerd zijn met risico van recidief, zoals AFP ≥ 400 ng/ml, tumordiameter ≥ 5 cm, poortaderinvasie, en multifocaliteit. In de groep patiënten die neoadjuvante immuuntherapie kregen werden vergelijkbare percentages marge-negatieve resectie bereikt. De figuur laat zien dat de recidiefvrije overleving en overall survival niet slechter waren dan in de groep patiënten die upfront chirurgie ondergingen (mediane RFS 44,8 maanden vergeleken met 49,3 maanden; p=0,66; en mediane OS niet bereikt in beide groepen). Er was een niet-significante trend van betere RFS onder de patiënten met pathologische respons op neoadjuvante immuuntherapie.
De onderzoekers concluderen dat neoadjuvante immuuntherapie het percentage hoog-risico HCC-patiënten die in aanmerking komen voor chirurgische resectie kan verhogen, waarna de klinische uitkomsten niet verschillen van die van patiënten die wel upfront chirurgie kunnen ondergaan.
1.Nakazawa M, Fang M, Vong T et al. Impact of neoadjuvant immunotherapy on recurrence-free survival in patients with high-risk localized HCC. Cancer Res Comm 2024; epub ahead of print
Summary: A retrospective study at Johns Hopkins Hospital (Baltimore, MD) found that among patients with localized HCC, neoadjuvant immunotherapy may allow high-risk patients, including those who are outside traditional resectability criteria, to achieve comparable clinical outcomes to those who undergo upfront resection.
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)
Odronextamab
is een CD20xCD3 bispecifiek antilichaam dat de activiteit van cytotoxische T-cellen
tegen maligne B-cellen kan bevorderen. De multinationale fase 2-studie ELM-2
heeft odronextamab in patiënten met recidiverend of refractair folliculair
lymfoom (R/R FL) geëvalueerd. Dr. Stefano Luminari (Azienda Unita Sanitaria,
Reggio Emilia) en collega’s 
Eerstelijns
nivolumab plus relatlimab en eerstelijns nivolumab plus ipilimumab zijn
goedgekeurd voor de behandeling van gevorderd melanoom op basis van de fase 2-3
RELATIVITY-047 studie respectievelijk de fase 3 CheckMate 067 studie. Deze twee
regimes zijn niet head-to-head vergeleken. Prof. Georgina Long (Melanoma
Institute Australia, Sydney) en collega’s hebben een indirecte vergelijking van
beide regimes uitgevoerd aan de hand van patient-level
data van de studies. Ze 
Patiënten
met maligniteiten kunnen klachten hebben die soms niet door behandelaars
gedetecteerd worden. Een systematisch overzicht en meta-analyse van
gepubliceerde studies heeft de associatie van integratie van patient-reported outcome measures
(PROMs) in de zorg met uitkomsten geïnventariseerd. Dr. Amaris Balitsky (Juravinsky Cancer Centre,
Hamilton ON, Canada) en collega’s 
De fase
3-studie EORTC 1325-MG/KEYNOTE-054, in 123 centra in 23 landen, randomiseerde
patiënten na complete resectie van stadium III melanoom 1:1 naar intraveneus
pembrolizumab 200 mg (n=514) of placebo (n=505) iedere drie weken voor achttien
doses. In eerdere publicaties is gerapporteerd dat de recidiefvrije overleving
en de afstandsmetastasevrije overleving significant beter waren in de
pembrolizumabgroep, en dat de gezondheids-gerelateerde kwaliteit van leven (HRQOL)
tijdens de behandeling in de pembrolizumabgroep niet slechter was dan die in de
placebogroep. Dr. Emanuel Bührer (EORTC, Brussel) en collega’s 
Ongeveer 10%
tot 15% van de ischemische strokes zijn geassocieerd met maligniteiten. Cryptogene
stroke in patiënten met maligniteiten zijn geassocieerd met hoge percentages
patiënten met recidiverende stroke en majeure bloeding. Er is weinig informatie
beschikbaar over veiligheid en werkzaamheid van verschillende anti-trombotische
strategieën voor deze patiënten. Een post hoc analyse van de gerandomiseerde
ARCADIA studie heeft apixaban vergeleken met aspirine in deze setting. Dr.
Babak Navi (Weill Cornell Medicine, New York) en collega’s 
De
prevalentie van modificeerbare risicofactoren voor maligniteiten is hoger onder
mannen dan onder vrouwen, hetgeen resulteert in hogere incidentie en slechtere
overleving. Een analyse van de 2022 Global Cancer Observatory (GLOBOCAN)
schattingen heeft de belasting door dertig typen maligniteiten onder mannen in 185
landen geïnventariseerd. Dr. Habtamu Mellie Bizuayehu (University of
Queensland, Brisbane) en collega’s 
