Stadium T1a
niercelcarcinoom, met tumoren kleiner dan 4 cm, is gewoonlijk te genezen.
Nefronsparende partiële nefrectomie (PN) heeft de plaats ingenomen van radicale
nefrectomie (RN) als standaardbehandeling voor deze tumoren. Percutane ablatie
(PA) is een relatief nieuwe behandeling die wellicht een alternatief kan zijn.
Dr. Adam Talenfeld (Weill Cornell Medicine, New York) en collega’s hebben een
bevolkings-gebaseerde studie uitgevoerd om uitkomsten van PN, RN, en PA te
vergelijken. Ze publiceren de studie vandaag online in Annals of
Internal Medicine.1De studie is gebaseerd op SEER-database gegevens van patiënten in de leeftijd van 66 jaar en ouder tussen begin 2006 en eind 2011 PA, PN, of RN ondergingen voor T1a RCC. De onderzoekers identificeerden 4310 patiënten, van wie 456 als primaire behandeling PA ondergingen (11%), 1748 PN (40%), en 2106 RN (49%). In de loop van de studieperiode nam gebruik van PA en PN toe en gebruik van RN af.
De mediane follow-up was 52 maanden voor overall survival en 42 maanden voor RCC-specifieke overleving. Na PA versus PN was de vijf-jaars RCC-specifieke overleving 95% versus 98%, en de vijf-jaars OS 77% versus 86%. Na PA versus RN was de vijf-jaars RCC-specifieke overleving 96% versus 95% en de vijf-jaars OS 74% versus 75%. Cumulatieve incidentie van nierinsufficiëntie 31 tot 365 dagen na de behandeling was 11% na PA, 9% na PN, en 18% na RN. Niet-urologische complicaties binnen dertig dagen na de behandeling werden gezien in 6% na PA, 29% na PN, en 30% na RN. Tien procent van de PN-groep had intraoperatieve conversie naar RN. Zeven procent van de PA-groep onderging binnen een jaar na de behandeling een nieuwe PA.
De onderzoekers concluderen dat in geselecteerde oudere patiënten met T1a RCC PA zou kunnen resulteren in oncologische uitkomsten die niet slechter zijn dan die van RN en licht-kortere RCC-specifieke overleving vergeleken met PN. PA resulteerde in minder periprocedurele complicaties dan PN of RN.
1.Talenfeld AD, Gennarelli RL, Elkin EB et al. Percutaneous ablation versus partial and radical nephrectomy for T1a renal cancer. A population-based analysis. Ann Intern Med 2018; epub ahead of print
Summary: A SEER database analysis shows that for well-selected older adults with T1a RCC percutaneous ablation may result in oncologic outcomes similar to radical nephrectomy and slightly worse than partial nephrectomy, with fewer periprocedural complications.
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)
Volwassen overlevers
van maligniteiten tijdens de jeugd hebben een verhoogd risico van chronische
aandoeningen en volgende maligniteiten, als gevolg van de behandelingen die ze
heben ondergaan. Er is weinig informatie beschikbaar over percepties van de
overlevers met betrekking tot hun gezondheidsrisico’s. Onderzoekers van de Childhood Cancer Survivor Study hebben
een analyse uitgevoerd van deze percepties. Dr. Leslie Robison (St Jude
Children’s Research Hospital, Memphis TN) en collega’s publiceren de 
Aerobe
inspanning na voltooiing van chemotherapie is geassocieerd met verbetering van
de prognose en de kwaliteit van leven van de patiënten. De veiligheid en
werkzaamheid van inspanning in de periode dat chemotherapie gegeven wordt is
echter minder duidelijk. Prof. Mike Grocott (University Hospital Southampton
UK) en collega’s hebben een systematisch overzicht uitgevoerd van gepubliceerde
gerandomiseerde studies die exercise
vergeleken met standaardzorg in volwassen patiënten die chemotherapie
ondergingen. Ze 
HER2-positief
mammacarcinoom is een agressief subtype van de ziekte, met relatief frequent
optreden van hersenmetastaten (BCBM). In meer dan de helft van HER2-positieve
BCBM is activering van de PI3K/mTOR-route waargenomen, die resistentie tegen
anti-HER2 therapie kan veroorzaken. De fase 2-studie LCCC 1025 onderzocht werkzaamheid
en veiligheid van de combinatie van de brain-permeable
mTOR-remmer everolimus (E), trastuzumab (T), en vinorelbine (V) in patiënten
met progressieve HER2-positieve BCBM. Het eindpunt van de studie was percentage
patiënten met intracraniële respons (RR). Dr. Carey Anders (University of North Carolina, Chapel Hill) en collega’s
De
standaard-behandeling voor nieuw-gediagnostiseerd glioblastoom multiforme (GBM)
is resectie gevolgd door adjuvante chemoradiotherapie. Hypofractionated accelerated radiotherapy (HART) in plaats van
conventioneel-gefractioneerde radiotherapie (CRT), toegevoegd aan
chemotherapie, zou de behandeling kunnen verbeteren vanwege verlaagde overall
behandelingstijd en verhoogde biologisch effectieve dosering. De Indische
gerandomiseerde fase 2-studie HART-GBM vergeleek HART met CRT, beide met
concurrent en adjuvant temozolomide (TMZ) voor nieuw-gediagnostiseerd GBM. Dr. Supriya Mallick (All India
Institute of Medical Sciences, New Delhi) en collega’s publiceren de 
PhD-student
Constantinos Koshiaris (University of Oxford UK) en coauteurs hebben een
meta-analyse uitgevoerd van studies die rapporteerden over de tijd die verliep
in de afzonderlijke stappen tussen de eerste symptomen en de uiteindelijke
diagnose in volwassen patiënten met multipel myeloom. Ze publiceren de 
Tumor-infiltrerende
lymfocyten (TILs) hebben prognostische waarde in primair mammacarcinoom. Prof.
Valentina Guarneri (Universiteit van Padua) en collega’s hebben onderzocht of
dit ook het geval is voor TILs in metastasen van mammacarcinoom. Ze publiceren
de 