Logo Jan Blom
Login

Oncologisch onderzoek.nl

Nieuws

Associatie van concomitant gebruik van protonpompremmers met werkzaamheid van palbociclib voor mammacarcinoom (0)
2023-07-22 15:00   ( Nieuws )
Tags:  palbociclib for advanced breast cancer concomitant PPIs
Prof. Eui-Kyung LeeProtonpompremmers (PPIs) worden gebruikt voor verlichting van gastroïntestinale klachten, maar kunnen ook een negatieve invloed hebben op de biologische beschikbaarheid van concomitante orale geneesmiddelen. Een retrospectieve cohortstudie in Zuid-Korea heeft de associatie geïnventariseerd tussen gebruik van PPIs en werkzaamheid van concomitant palbociclib voor gevorderd mammacarcinoom (aBC). Prof. Eui-Kyung Lee (Sunkyunkwan Universiteit) en collega’s publiceren de studie in JAMA Network Open.1

De studie was gebaseerd op nationale verzekeringsclaims-gegevens. De onderzoekers identificeerden aBC-patiënten die tussen begin november 2017 en eind juli 2020 palbociclib gebruikten. Patiënten met tenminste 33% overlap voor de periode van palbociclib-gebruik en PPI-gebruik werden beschouwd als de concomitant PPI-groep. Patiënten die tijdens het gebruik van palbociclib nooit PPI-gebruikten werden beschouwd als de nonconcomitant PPI-groep. Patiënten werden voor de analyse geselecteerd na 1:3 propensity score matching. Primaire eindpunten waren progressievrije overleving en overall survival.

De concomitant PPI-groep bestond uit 344 vrouwen en de nonconcomitant PPI-groep uit 966 vrouwen. Onder deze patiënten waren 84,6% ouder dan 50 jaar; 84,8% werden behandeld met letrozol of anastrozol (endocriensensitief) en 15,2% met fulvestrant (endocrienresistent). De figuur laat zien dat PFS en OS significant korter waren in de concomitant PPI-groep dan in de non-concomitant PPI-groep. Dit effect werd gezien onder zowel de endocriensensitief als onder de endocrienresistent behandelde patiënten.

De onderzoekers concluderen dat concomitant gebruik van PPIs de werkzaamheid van palbociclib voor aBC verminderde.

1.Lee J-E, Kwon S-H, Kwon S et al. Concomitant use of proton pump inhibitors and palbociclib among patients with breast cancer. JAMA Network Open 2023;6:e2324852

Summary: A retrospective cohort study of 1310 South Korean women using palbociclib for advanced breast cancer found that progression-free and overall survival were shorter in the concomitant proton pump inhibitor using group than in the non concomitant PPI group.


  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Veiligheid en werkzaamheid van anlotinib hydrochloride plus temozolomide voor recidiverend glioblastoom (0)
2023-07-22 13:30   ( Nieuws )
Tags:  recurrent glioblastoma anlotinib plus temozolomide
Prof. Qun ChenGlioblastoom (GBM) is een sterk-gevaculariseerde tumor met weinig behandelopties na recidief. Een studie van Zhejiang Universiteit (Hangzhou, China) heeft de combinatie van het antiangiogene anlotinib met het cytotoxische temozolomide (TMZ) voor recidiverend GMB geëvalueerd. Prof. Qun Chen en collega’s publiceren de studie in Clinical Cancer Research.1


De studie includeerde 21 patiënten met eerste recidief na chirurgie of radiotherapie voor GBM. De mediane leeftijd was 55 jaar (range 27-68). De patiënten kregen oraal TMZ 150 of 200 mg/m2 op dag één tot en met vijf van elke vier weken plus oraal anlotinib 10 mg op dag één tot en met veertien van elke drie weken, tot progressie van de ziekte of niet-acceptabele toxiciteit. Het primaire eindpunt was progressievrije-overlevingpercentage na zes maanden.

De behandeling resulteerde in objectieve respons in zeventien patiënten onder wie negen met complete respons (ORR 81,0%; 95%-bti 62,6-99,3) en stabiele ziekte in drie andere patiënten voor een DCR van 95,2% (76,2-99,9). De mediane PFS was 7,3 maanden (95%-bti 4,9-9,7) met zes-maands PFS-percentage 61,9% (39,3-84,6) en de mediane overall survival was 16,9 maanden (7,8-26,0). Er waren negen graad 3 adverse events in vijf patiënten maar geen graad 4 of 5 AEs. Twee patiënten discontinueerden de behandeling wegens AEs.

De onderzoekers concluderen dat de combinatie van anlotinib plus TMZ werkzaam en tolerabel is voor patiënten met eerste recidief van GBM.

1.Xu Q, Huang K, Meng X et al. Safety and efficacy of anlotinib hydrochloride plus temozolomide in patients with recurrent glioblastoma. Clin Cancer Res 2023; epub ahead of print

Summary: A study at Zhejian University (Hangzhou, China) found activity and tolerability of the combination of anlotinib and temozolomide for recurrent glioblastoma.


  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Klinische presentatie en uitkomsten van patiënten met maligniteiten-geassocieerde geïsoleerde distale diepe veneuze trombose (0)
2023-07-22 12:00   ( Nieuws )
Tags:  cancer-associated isolated DVT
Dr. Jean-Philippe GalanaudPatiënten met geïsoleerde distale diepe veneuze trombose (DVT) hebben minder frequent slechte uitkomsten (overlijden, veneuze tromboëmbolie recidief, of majeure bloeding) dan patiënten met proximale DVT. Het is niet duidelijk of dit ook het geval is onder patiënten met maligniteiten. Een analyse van gegevens in het multinationale Registro Informatizado TromboEmbolica venosa register heeft het risico van slechte uitkomsten onder patiënten met maligniteiten-geassocieerde DVT geïnventariseerd. Dr. Jean-Philippe Galanaud (University of Toronto, Canada) en collega’s publiceren de analyse in het Journal of Clinical Oncology.1


De analyse includeerde 886 patiënten met maligniteiten –geassocieerde gïsoleeerde distale DVT (CA-iDDVT), 5196 patiënten met maligniteiten-geassocieerde proximale DVT (CA-Proximal DVT), en 5974 patiënten met niet-maligniteiten-geassocieerde distale DVT (NCA-iDDVT). Meer dan 90% van de patiënten in elk van de drie groepen kregen anticoagulantia gedurende tenminste 90 dagen. Vergeleken met patiënten met CA-iDDVT had de groep met NCA-iDDVT tijdens de eerste 90 dagen lager risico van overlijden (aOR 0,16; 95%-bti 0,11-0,22), VTE-recidief (0,34; 0,22-0,54), en majeure bloeding (0,47; 0,27-0,80). De figuur laat zien dat deze resultaten na een jaar similar waren. De figuur laat ook zien dat er tussen patiënten met CA-Proximal DVT en patiënten met CA-iDDVT geen significante verschillen waren in het voorkomen van deze uitkomsten. Wel was er in de groep met CA-Proximal DVT een hoger percentage van fatale pulmonaire embolie dan in de groep met CA-iDDVT, met een risicoverschil van 0,40% (95%-bti 0,23-0,58).

De onderzoekers concluderen dat maligniteiten-geassocieerde distale DVT ernstig verhoogd risico hebben van slechte uitkomsten; het risico is vergelijkbaar met dat van patiënten met maligniteiten-geassocieerde proximale DVT.

1.Galanaud J-P, Trujillo-Santos J, Bikdeli B et al. Clinical presentation and outcomes of patients with cancer-associated isolated distal deep vein thrombosis. J Clin Oncol 2023; epub ahead of print

Summary: Analysis of the multinational Registro Informatizado TromboEmbolica venosa register found that the risks of death, VTE recurrences, and major bleeding were much higher in patients with cancer-associated versus non-cancer-associated DVT. The one-year risks of death (aHR 1.01) and VTE recurrence (aHR 1.02) were similar in cancer-associated proximal versus distal DVT.


  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Associatie van verlaging van de aanbevolen leeftijd voor CRC-screening met incidentie, mortaliteit, en kosten van CRC in Canada (0)
2023-07-21 15:00   ( Nieuws )
Tags:  lowering recommended CRC screening age in Canada
Dr. Jonathan LoreeRecente updates van richtlijnen in de Verenigde Staten bevelen aan in volwassenen met gemiddeld risico screening op colorectaalcarcinoom te beginnen op de leeftijd van 45 jaar. In Canada wordt gescreend vanaf leeftijd 50 jaar. Een microsimulatiemodelstudie heeft incidentie, mortaliteit, en kosten van beginnen van de screening op lagere leeftijden geïnventariseerd. Dr. Jonathan Loree (University of British Columbia, Vancouver) en collega’s publiceren de studie in JAMA Oncology.1



De simulatie maakte gebruik van het OncoSim-programma voor gesimuleerde personen die representatief waren voor de Canadese bevolking. Vergeleken met begin van tweejaarlijks FIT-screening op leeftijd 50 jaar was begin van de screening op leeftijd 45 jaar geassocieerd met netto 12.188 minder CRC-diagnosen, 5261 minder gevallen van overlijden aan CRC, en 92.112 extra QALYs over een periode van veertig jaar. Begin van de screening op leeftijd 40 jaar (versus 50 jaar) was geassocieerd met 18.135 minder CRC-diagnosen, 7988 minder gevallen van overlijden aan CRC, en 150.737 extra QALYs. De kosten per QALY nam af tot CAD$ 762 per QALY als Canadezen geboren tussen 1988 en 1993 begonnen met screening op 45 jaar en tot CAD$ 262 per QALY bij beginnen van screening op leeftijd 40 jaar. Hoewel de met screening en resulterende therapeutische interventies toenamen met vroegere screening, namen de overall kosten van het managen van CRC voor het gezondheidszorgsysteem af.

De onderzoekers concluderen dat de studie suggereert dat in Canada vroegere start van de CRC-screening kan resulteren in verlaging van de incidentie en mortaliteit van CRC tegen bescheiden kosten.

1.Kalyta A, Ruan Y, Telford JJ et al. Association of reducing the recommended colorectal cancer screening age with cancer incidence, mortality, and costs in Canada using OncoSim. JAMA Oncol 2023.2312

Summary: A modeling study following simulated individuals representative for the Canadian population found that beginning screening by biennial fecal immunochemical test at age 45 or 40, rather than 50 years, was associated with decreased CRC incidence, mortality and overall CRC-related health care costs.


  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Fase 1a-b studie van pembrolizumab plus olaratumab voor niet-resectabel lokaal-gevorderd of metastatisch wekedelensarcoom (0)
2023-07-21 13:30   ( Nieuws )
Tags:  unresectable advanced STS pembrolizumab plus olaratumab
Prof. Patrick SchöffskiOlaratumab en pembrolizumab zijn monoklonale antilichamen gericht op PDGFR-α respectievelijk PD-1. Een multinationale fase 1a-b studie heeft de combinatie van olaratumumab en pembrolizumab voor niet-resectabel lokaal-gevorderd of metastatisch wekedelensarcoom (aSTS) met ziekteprogressie op standaard-behandeling geëvalueerd. Prof. Patrick Schöffski (Universiteitsziekenhuizen Leuven) en collega’s publiceren de studie in Clinical Cancer Research.1


De studie includeerde 13 patiënten in de escalatiefase en 28 in de expansiefase. De meeste patiënten waren vrouwen en jonger dan 65 jaar, en vrijwel alle patiënten hadden eerdere systemische therapie gekregen. Er waren geen doseringslimiterende toxiciteiten en weinig graad 3 of hoger treatment-related adverse events. Twee TEAEs resulteerden in discontinuering van de behandeling. Er waren 21 patiënten (51%) met milde (graad 2 of lager) TEAEs. In de expansefase werd stabiele ziekte gezienin 53,6% van de patiënten en objectieve respons in 21,4%. Er was geen respons in patiënten met PD-L1 positieve tumoren.

De onderzoekers concluderen dat de combinatie werkzaam was in sommige patiënten en goed verdragen werd met een manageable veiligheidsprofiel.

1.Schöffski P, Bahleda R, Wagner AJ et al. Results of an open-label,phase 1a/b study of pembrolizumab plus olaratumab in patients with unresectable, locally advanced, or metastatic soft-tissue sarcoma. Clin Cancer Res 2023; epub ahead of print

Summary: A multinational phase 1a-b trial found that the combination of olaratumab and pembrolizumab was active in some patients with unresectable, locally advanced or metastatic soft-tissue sarcoma and disease progression on standard treatment, and was well tolerated with a manageable safety profile.


  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Fase 2-studie van olaparib en temozolomide voor gevorderd uterien leiomyosarcoom (0)
2023-07-21 12:00   ( Nieuws )
Tags:  NCI Protocol 10250 advance uterine leiomyosarcoma olaparib and temozolomide
Dr. Matthew InghamUterien leiomyosarcoom (uLMS) is een agressief subtype van wekedelensarcoom met frequent metastatisch recidief na curatieve chirurgie. Chemotherapie heeft weinig activiteit voor gevorderd uLMS. Multiomische profileringsstudies hebben HR-deficiëntie geïdentificeerd in uLMS. In preklinische studie waarin olaparib en temozolomide (TMZ) afzonderlijk weinig activiteit hadden was de combinatie zeer effectief voor het remmen van de uLMS-tumorgroei. NCI Protocol 10250 is een multicenter fase 2-studie in de Verenigde Staten, die de combinatie van olaparib en TMZ voor gevorderd uLMS evalueert. Dr. Matthew Ingham (Columbia University Irving Medical Center, New York) en collega’s publiceren resultaten van de studie in het Journal of Clinical Oncology.1



De studie includeerde 22 patiënten (mediane leeftijd 55 jaar) die tenminste één eerdere lijn behandeling hadden gekregen (59% had tenminste drie eerdere lijnen gekregen). De patiënten kregen oraal TMZ 75 mg/m2 eenmaal daags en oraal olaparib 200 mg tweemaal daags, beide op dagen één tot en met zeven van drie-weekse cycli. Het primaire eindpunt was beste objectieve respons binnen zes maanden. Als respons werd gezien in tenminste vijf van 22 patiënten zou de behandeling als veelbelovend worden beschouwd.

Objectieve respons binnen zes maanden werd gezien in vijf patiënten (23%), en de overall ORR was 27%. De mediane progressievrije overleving was 6,9 maanden (95%-bti 5,4-NE), en de mediane duur van respons was 12,0 maanden. Hematologische toxiciteit was frequent maar te managen met doseringsmodificatie. Vijf van zestien (31%) tumoren hadden een schadelijke verandering in een HR-gen, en negen van achttien (50%) waren HR-deficiënt volgens de RAD51-test. In exploratieve analyse hadden patiënten met HR-deficiëntie volgens RAD51 betere mPFS dan HR-proficiënte patiënten (11,2 versus 5,4 maanden; p=0,05).

De onderzoekers concluderen dat de combinatie van olaparib en TMZ veelbelovende activiteit had voor eerder-behandeld gevorderd uLMS.

1.Ingham M, Alled JB, Chen L et al. Phase II study of olaparib and temozolomide for advanced uterine leiomyosarcoma. J Clin Oncol 2023; epub ahead of print

Summary: NCI Protocol 10250 is a single-arm, open-label, multicenter phase 2 study evaluating the combination of olaparib and TMZ for advanced uLMS. The combination showed promising activity with an objective response rate of 27%, median progression-free survival of 6.9 months, and median duration of response 12.0 months.


  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Fase 2-studie van stereotactische ablatieve radiotherapie met of zonder immuuntherapie voor vroeg-stadium NSCLC (0)
2023-07-20 15:00   ( Nieuws )
Tags:  early-stage or isolated lung parenchymal recurrent node-negative NSCLC
Prof. Joe ChangStereotactische ablatieve radiotherapie (SABR) is de standaard behandeling voor niet-operabel vroeg-stadium niet-kleincellig longcarcinoom (NSCLC), maar in veel patiënten wordt recidief gezien, zowel regionaal als op afstand. Immuuntherapie leidt tot verlaging van het recidiefpercentage en verbetering van de overleving in patiënten met stadium III NSCLC na chemoradiotherapie, maar de werkzaamheid in stadium I en II is niet duidelijk. Een gerandomiseerde fase 2-studie in drie ziekenhuizen in Texas heeft SABR alleen vergeleken met SABR plus immuuntherapie (I-SABR) onder patiënten met vroeg-stadium NSCLC. Prof. Joe Chang (MD Anderson Cancer Center, Houston TX) en collega’s publiceren de studie in The Lancet.1

De studie includeerde 151 volwassen patiënten met niet-eerder behandeld stadium I of II of geïsoleerd parenchymaal recidief (tumorgrootte ten hoogst 7 cm (TanyNanyM0 voor definitieve chirurgie of radiotherapie) NSCLC. De patiënten werden 1:1 gerandomiseerd naar SABR met of zonder vier cycli nivolumab (480 mg iedere vier weken; eerste dosis binnen 36 uur na de eerste SABR-fractie). Het primaire eindpunt was gebeurtenisvrije-overlevingspercentage na vier jaar. De figuur laat de EFS zien (A: per-protocol populatie; B: ITT-populatie). Er waren geen graad 3 of hoger met SABR samenhangende adverse events. In de I-SABR groep had 15% van de patiënten graad 3 immunologische AEs; er waren geen patiënten met graad 3 pneumonitis of graad 4 of 5 toxiciteit.

De onderzoekers concluderen dat toevoegen van immuuntherapie aan SABR resulteerde in significante verbetering van het EFS-percentage na vier jaar, met tolerabele toxiciteit.

1.Chang JY, Lin SH, Dong W et al. Stereotactic ablative radiotherapy with or without immunotherapy for early-stage or isolated lung parenchymal recurrent node-negative non-small-cell lung cancer: an open-label, randomised, phase 2 trial. Lancet

Summary: A randomized phase 2 trial at three centers in Texas compared SABR alone versus SABR with immunotherapy (I-SABR) for people with early-stage or isolated parenchymal recurrences (tumor size ≤ 7 cm) NSCLC. The study found that compared with SABR alone, I-SABR significantly improved event-free survival at 4 years with tolerable toxicity.


  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Vertrouwen in online videos over prostaatcarcinoom: effect van raciale concordantie (0)
2023-07-20 13:30   ( Nieuws )
Tags:  online videos about prostate cancer effect of racial concordance on patient trust
Prof. Stacy LoebZwarte mannen hebben een hoger risico van prostaatcarcinoom dan blanke mannen. Het internet is een belangrijke bron van gezondheidsinformatie voor alle raciale groepen. Eerder studie hebben uitgewezen dan onder zwarte volwassenen een hoger percentage vertrouwen heeft in online gezondheidsinformatie dan onder blanke volwassenen. Een gerandomiseerde studie in de Verenigde Staten heeft de associatie tussen ras van de presentator van een online video over prostaatcarcinoom en vertrouwen in de boodschap onder zwarte en blanke doelgroepen geïnventariseerd. Prof. Stacy Loeb (New York University Langone Health) en collega’s publiceren de studie in JAMA Network Open.1




De studie includeerde 2904 deelnemers in de leeftijd van 40 jaar ofouder (verspreid over de gehele Verenigde Staten; mediane leeftijd 59 jaar; IQR 47-69; 62% mannen). De deelnemers werden gerandomiseerd naar het bekijken van hetzelfde videoscript in vier versies, met als presentator een zwarte arts, een zwarte patiënt, en blanke arts, of een blanke patiënt. Na het bekijken van de video beantwoordden de deelnemers een vragenlijst. Het primaire eindpunt was een gepubliceerde schaal voor vertrouwen in de informatie.

Onder de 1703 zwarte deelnemers had een hoger percentage groot vertrouwen in videos met een zwarte versus een blanke presentator (72,7% versus 64,3%; aOR 1,62; p<0,001) en minder vertrouwen in een patiënt versus een arts (64,6% versus 72,5%; aOR 0,63; p<0,001). Onder de 1201 blanke deelnemers had een lager percentage groot vertrouwen in videos met een patiënt versus arts als presentator (72,0% versus 78,6%; aOR 0,71; p=0,02) maar was er geen verschil in vertrouwen voor zwarte versus blanke presentator (76,8% versus 73,3%; aOR 1,11; p=0,49).

De onderzoekers concluderen dat informatie over prostaatcarcinoom meer werd vertrouwd indien gepresenteerd door een arts versus een patiënt, en dat raciale concordantie alleen significant met vertrouwen geassocieerd was onder zwarte deelnemers. Deze resultaten kunnen van belang zijn voor de online voorlichting over prostaatcarcinoom aan groepen die deze informatie het meest nodig hebben.

1.Loeb S, Ravenwell JE, Gomez SL et al. The effect of racial concordance on patient trust in online videos about prostate cancer. A randomized clinical trial. JAMA Network Open 2023;6:e2324395

Summary: In a randomized trial of 2904 US men and women, Black adults were significantly more likely to trust videos about prostate cancer with a Black vs a White presenter, whereas among White adults, there was no significant association between trust and race of the presenter.


  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)