In eerdere
studies is teleurstellende respons gezien van microsatelliet-stabiel
metastatisch colorectaalcarcinoom (MSS mCRC) op immuuncheckpointblokkade.
Botensilimab (BOT) is een nieuw anti-CTLA-4 monoklonaal antilichaam dat is
ontwikkeld om deze respons te verbeteren. Een multicenter fase 1-studie in de
Verenigde Staten heeft de combinatie van BOT en balstilimab (BAL, een anti-PD-1
antilichaam) voor recidiverend of refractair MSS mCRC geëvalueerd. Dr. Anthony
El-Khoueiry (University of Southern California, Los Angeles) en collega’s publiceren een interimanalyse van de studie in Nature Medicine.1De nu gepubliceerde analyse heeft betrekking op 148 eerder-behandelde MSS mCRC-patiënten die BOT plus BAL kregen. Treatment-related adverse events werden gerapporteerd voor 131 patiënten (89%), vooral vermoeidheid, diarree, en pyrexie. Er waren geen graad 5 TRAEs, en discontinuering wegens TRAEs was vereist in 18 patiënten (12%). De figuur laat zien dat onder de 101 voor respons evalueerbare patiënten de objective response rate 17% bedroeg (95%-bti 10-26) en de disease control rate 61% (51-71). De mediane duur van respons werd niet bereikt tijdens mediaan 10,3 maanden follow-up (range 0,5-42,6); de mediane progressievrije overleving was 3,5 maanden (95%-bti 2,7-4,1).
De onderzoekers concluderen dat de combinatie van BOT en BAL een manageable veiligheidsprofiel had, met bemoedigende klinische activiteit onder patiënten met MSS mCRC.
1.Bullock AJ, Schlechter BL, Fakih MG et al. Botensilimab plus balstilimab in relapsed/refractory microsatellite stable metastatic colorectal cancer: a phase 1 trial. Nature Med 2024-03083-7
Summary: A multicenter phase 1 trial in the USA found manageable safety and encouraging efficacy of the combination of botensilimab and balstilimab for relapsed or refractory microsatellite stable metastatic colorectal cancer.
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)
De
standaard-therapie voor gevorderd niet-kleincellig longcarcinoom (aNSCLC) zonder
driver gene variations is
ononderbroken gerichte therapie tot ziekteprogressie of niet-acceptabele
toxiciteit. Ontwikkeling van resistentie tegen deze behandeling is
onvermijdelijk. Een prospectieve studie van de Zuidelijke Medische Universiteit
in Guangzhou (China) heeft de mogelijkheid van adaptieve deëscalatie van
tyrosinekinaseremmer (TKI) voor aNSCLC op geleide van circulerend tumor DNA
(ctDNA)-gehalte. Prof. Yi-Long Wu en collega’s 
De rol van
stereotactische ablatieve radiotherapie (SABR) voor gynecologische
maligniteiten is niet goed bekend. Een retrospectieve studie in vijf centra in
Canada en de Verenigde Staten heeft de cumulatieve incidentie van redicief en
overlevingsuitkomsten na SABR voor oligometastatische (ten hoogste vijf metastatische
lesies) en oligoprogressieve (ten hoogste vijf lesies met progressie terwijl de
overige lesies gecontroleerd bleven) gynecologische tumoren geïnventariseerd. Dr.
Eric Leung (University of Toronto) en collega’s 
ALK-positief
anaplastisch grootcellig lymfoom (ALCL), voornamelijk in kinderen en
jongvolwassenen, wordt gekenmerkt door aanwezigheid van ALK-translocatie op chromosoom 2p23. Brentuximab vedotin (BV) is de
geprefereerde therapie, zowel in eerste lijn als voor recidiverende of
refractaire ziekte. Patiënten in wie BV-therapie faalt hebben een slechte
prognose, met mediane overall survival
2,9 maanden en twee-jaars OS-percentage 27%. Het is denkbaar dat ALK-remmers in
deze setting van waarde kunnen zijn. Een multicenter studie in Frankrijk heeft
off-label behandeling met brigatinib voor ALK-positief ALCL na falen van BV
geëvalueerd. Dr. David Sibon (Henri Mondor Universiteitsziekenhuis, Créteil) en
collega’s 
Er is geen
consensus over de optimale tijd tussen chirurgie voor colorectaalcarcinoom (CRC)
en de start van adjuvante chemotherapie. Een post-hoc analyse van de
multinationale fase 3-studie SCOT heeft de optimale starttijd van adjuvante
chemotherapie onderzocht. Dr. Mikail Gögenur (Zealand Universiteitsziekenhuis,
Køge,
Denemarken) en collega’s 
Deprivatie
van de woonomgeving is geassocieerd met verhoogde mammacarcinoom-mortaliteit (BCSM)
onder blanke vrouwen, maar er zijn inconsistente resultaten gezien onder zwarte
vrouwen. Een bevolkings-gebaseerde cohortstudie op basis van gegevens in het
Georgia Cancer Registry (GCR) heeft de associatie tussen deprivatie van de
woonomgeving en BCSM in zwarte en blanke vrouwen geïnventariseerd. Dr. Lauren
McCullough (Emory University, Atlanta GA) en collega’s 
Neoadjuvante
therapie is de standaard-behandeling voor patiënten met lokaal-gevorderd
squameus celcarcinoom van de slokdarm (LA OSCC). De prognose blijft echter
slecht. Meer-intensieve neoadjuvante behandeling zou wellicht de uitkomsten
kunnen verbeteren. De fase 3-studie JCOG1109 NExT in 44 centra in Japan heeft uitkomsten
met neoadjuvant doublet chemotherapie (NeoCF), neoadjuvante triplet
chemotherapie (NeoCF+D), en NeoCF plus chemotherapie (RT) voor LA OSCC
vergeleken. Dr. Ken Kato (National Cancer Center Hospital, Tokio) en collega’s 
De
combinatie van CDK4/6-remmers met endocriene therapie (ET) is de aanbevolen
eerstelijns behandeling voor HR-positief/HER2-negatief metastatisch
mammacarcinoom (mBC). Het profijt van toevoegen van CDK4/6-remmer aan eerstelijns
ET voor de subgroepen met HER2-negatieve (0) en HER2-laagpositieve ziekte is
nog niet duidelijk. Een gepoolde analyse van de PALOMA-2 en PALOMA-3 studies
heeft dit profijt geïnventariseerd. Dr. Sheng Luo (Duke University School of
Medicine, Durham NC) en collega’s 
